Οι εθνικές εκλογές είναι πάντα στην ημερήσια διάταξη τα τελευταία χρόνια.Το κείμενο που ακολουθεί είναι πιστή μεταφορά δημοσιεύματος της εφημερίδας "H Καθημερινή" (της 29/11/1991, σύμφωνα με την ανάρτηση «Η ΔΙΕΞΟΔΟΣ ΣΤΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΑΔΙΕΞΟΔΑ - Ο ΔΙΚΑΙΟΤΕΡΟΣ ΕΚΛΟΓΙΚΟΣ ΝΟΜΟΣ»). Το έχω ξαναναρτήσει στο παρελθόν (~1997), πριν την έκρηξη των blogs. Ελπίζω αυτή τη φορά να οδηγήσει σε συζήτηση.
Θα ήθελα να δω προτάσεις πιο άμεσης Δημοκρατίας, τώρα που έχουμε τα εργαλεία. Εδώ όμως βλέπουμε ότι υπάρχουν αληθινές εναλλακτικές στην Ενισχυμένη Αναλογική, που ενσωματώνουν τη λαϊκή αποδοχή (ή όχι) στη συνολική εικόνα της κάθε πολιτικής παράταξης.

---

ΑΠΟΨΕΙΣ / Η KAΘHMΕΡΙΝΗ

"Αναλογική πολλαπλών επιλογών"

ΝΕΟ ΕΚΛΟΓΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ, "ΚΛΕΙΔΙ" ΓΙΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

Παρουσίαοη: ΔHMHTPH ΚΑΠΡΑΝΟΥ

Ο όρος "Δημοκρατiα", ταλαιπωρημένος και ως έννοια, είναι σήμερα, ασφαλώς, δημοφιλής όσο ποτέ άλλοτε. Η παταγώδης κατάρρευση των γνωστών αντιδημοκρατικών καθεστώτων, καθιστά πλέον το δημοκρατικό πολίτευμα ως το "πολiτευμα των πολιτευμάτων".

Η δημοκρατία, φυσικά, απαιτεί αρκετούς άρχοντες και όργανα. Και εκεί είναι -όπως η ιστορία έχει διδάξει- που αρχίζει το πρόβλημα, η νόθευση -αν θέλετε- του πολιτεύματος με τις πανάρχαιες ρiζες αλλά και την πλέον ευαiσθητη υφή. Τα εκλογικά συστήματα εiναι -ήταν πάντοτε εξάλλου- οι δεiκτες του πόσο σωστά εφαρμόζεται ή πόσο σωστά λειτουργεί η δημοκρατία, η οποία είναι άρρηκτα δεμένη με την ελευθερία, την ισοπολιτεία, τη λαϊκή κυριαρχία. Όσο λιγότερο νοθεύεται η λαϊκή έκφραση τόσο καλύτερα λειτουργεί η δημοκρατία, με στόχο πάντοτε την επiτευξη της απόλυτης εφαρμογής των εντολών που δίνει ο πολίτης με την ψήφο του σε εκείνους που επιλέγει να τον κυβερνήσουν.

Με βάση τις παραπάνω αρχές, ο κ. Βασίλειος Αρβανίτης, πολιτικός επιστήμων, προτείνει με μελέτη του το σύστημα της "Αναλογικής Πολλαπλών Επιλογών", υποστηρiζοντας ότι αποτελεi τη δικαιότερη λύση και βρίσκεται πολύ κοντά ατην έννοια της λαϊκής κυ ριαρχίας. Με γνώμονα την άποψη ότι το εκλογικό σύστημα αποτελεi το "κλειδί" που θέτει σε λειτουργία τη δημοκρατία ως πολίτευμα, ο Β. Αρβαντίτης "ξεπερνά" την "απλή αναλογική", υηοστηρiζοντας ότι με την εφαρμογή της εκτρέφονται και ανθούν: α) ο κατακερματισμός των πολιτικών δυνάμεων, αφού παρέχεται η ιδιότητα του αποφασιστικού ρυθμιστή σε ασήμαντες μειοψηφίες, β) η αθέμιτη κομματική συναλλαγή κατά το στάδιο των επαφών για το σχηματισμό συμμαχικής κυβέρνησης, γ) η εκβιαστική συμπεριφορά των μικρών απέναντι στα μεγάλα κόμματα, δ) η κυβερνητική αστάθεια και ε) ο κομματικός φανατισμός, το ρουσφέτι, η δημαγωγία, οι ταξικές αντιπαραθέσεις.

Η "απλή" -κατά τον εμπνευστή των "πολλαπλών επιλογών"- (με όσα ακολουθούν όταν ένα κόμμα δεν πάρει το 50% "συν ένα") στην ουσία πετάει στο καλάθι τη λαϊκή ψήφο αλλά και τις προεκλογικές υποσχέσεις των κομμάτων. Με την "ενισχυμένη αναλογική" -πάντα κατά τον κ. Αρβανίτη- εκτρέφονται και ανθούν: α) ο δικομματισμός και η πόλωση, β) η παρακώλυση της πολιτικής ανανέωσης, γ) ο κομματικός φανατισμός και η αντιπαράθεση σε κάθε πεδίο της κοινωνικής δραστηριότητας. Φυσίκά, η "ενισχυμένη" δεν βοηθά τη δημοκρατiα, αφού επιτρέπει σε μειοψηφίες να γίνονται πανίσχυρες κυβερνήσεις.

Όπως φαίνεται στον πίνακα, κανένα κομμα δεν πήρε το "50%+1" των ψήφων. Το "Φιλελεύθερο" κερδίζει 155 έδρες αν και πήρε λιγότερες πρώτες προτιμήσεις από το "Ριζοσπαστικό". Έχει, όμως, κερδίσει περισσότερες "δεύτερες" και "τρίτες". Έτσι, οι υπόλοιπες 145 έδρες "μοιράζονται" αναλογικά στα υπόλοιπα κόμματα.

Με το "Πλειοψηφικό" (που επiσης έχουμε δοκιμάσει, όπως και τα δύο προηγούμενα συστήματα στη χώρα μας), αφανiζονται όλα τα άλλα κόμματα, όταν η εκλογική περιφέρεια ταυτίζεται με την Επικράτεια. Παράλληλα, έχει όλα τα "μείον" της "ενισχυμένης" και γι' αυτό, άλλωστε, σπάνια εφαρμόζεται.

Το σύστημα "Αναλογικής Πολλαπλών Επιλογών", που προτείνει ο Βασ. Αρβανiτης, βασίζεται στη δυνατότητα του πολίτη να έχει περισσότερες της μιας επίλογής κόμματος ή υποψηφίου. Στο παράδειγμα που ακολουθεί φαίνεται ο τρόπος λειτουργίας του συστήματος.

Έστω ότι έχουμε προεδρική εκλογή απ' ευθείας από τον πολίτη. Οι υποψήφιοι είναι οκτώ: Βενιζέλος, Δραγούμης, Καποδiστριας, Κουντουριώτης, Μαυροκορδάτος, Μεταξάς, Παπαναστασiου. Τρικούπης.

Οι ψηφοφόροι επιλέγουν, υποχρεωτικά, σύμφωνα με τον εκλογικό νόμο, πέντε από τους οκτώ υποψηφiους και τους κατατάσσουν κατά σειρά ηροτiμησης στο ειδικά σχεδιασμένο ψηφοδέλτιο, στο οποίο υπάρχουν οι αύξοντες αριθμοί.

Με τον τρόπο αυτό κάθε υποψήφιος συγκεντρώνει πέντε ειδών προτιμήσεις (ΑΒΓΔΕ), διαφορετικής βαρύτητας, σε διάφορα ποσοστά. Στην καταμέτρηση λαμβάνονται κατ' αρχήν τα ποσοστά της Α προτίμησης. Αν ένας από τους υποψήφιους έχει συγκεντρώσει την "πρώτη" επιλογή στο 50% "συν ένα" των ψήφων τότε εκλέγεται με βάση την απλή αναλογική, που εφαρμόζεται χωρίς πρόβλημα. Αν όχι -κάτι που συμβαίνει συνήθως- τότε λαμβάνονται υπόψη αθροιστικά τα ποσοστά "πρώτης" και "δεύτερης". επιλογής και εκλέγεται ο υποψήφιος που συγκέντρωσε το μεγαλύτερο ποσοστό επειδή εiναι άμεσα και έμμεσα αποδεκτός από την απόλυτη πλειοψηφία των εκλογέων. Αν δεν προκύψει θετικό αποτέλεσμα, η διαδικασία συνεχίζεται με τη διαδοχική προσμέτρηοη και άλλων προτιμήσεων (Α+Β+Γ ή Α+Β+Γ+Δ και λοιπά) έως ότου υπάρξει θετικό αποτέλεσμα.

Με τον iδιο τρόπο μπορεί να γίνει η εκλογή στις βουλευτικές εκλογές, όπου ο ψηφοφόρος έχει πάλι το δικαίωμα περισσότερων της μιας επιλογών και επιλέγει ένα κόμμα ως "πρώτο", ένα ως "δεύτερο", και "τρίτο" (μέχρι πέντε) στις προτιμήσεις του.

Στη καταμέτρηση εφαρμόζεται πάλι το σύστημα της "Απλής" στην περίπτωση που ένα κόμμα έχει συγκεντρώσει το 50% "συν ένα". Αν όχι, γίνεται πάλι η καταμέτρηοη προτιμήσεων (Α+Β ή Α+Β+Γ κλπ.). Το κόμμα που έρχεται πρώτο σε άθροισμα προτιμήσεων κερδίζει τις μισές "συν πέντε" (δηλ. 155) έδρες του Κοινοβουλiου, ώστε να μπορεί να σχηματίσει αυτοδύναμη κυβέρνηση, ενώ οι υπόλοιπες 145 έδρες κατανέμονται με βάση τα αθροίσματα των προτιμήσεων.

Προτεiνεται επίσης και δεύτερος τρόπος, με διαχωρισμό της δυνάμεως των εδρών σε Νομοθετικό Σώμα (150) και Εκτελεστικό Σώμα (150). Για το μεν Νομοθετικό ο καταμερισμός γίνεται με βάση την απλή αναλογική, ενώ για το Εκτελεστικό με βάση την "Αναλογική Πολλαπλών Επιλογών". Έτσι, επιτυγχάνεται ο διαχωρισμός της Νομοθετικής από την Εκτελεστική εξουσiα, που είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την εύρυθμη λειτουργiα της Δημοκρατίας. Η εκλογή βουλευτών γiνεται με σταυρό προτίμησης.

Ο εμπνευστής του συστήματος έχει απευθυνθεί κατά καιρούς στη Βουλή και τα κόμματα, αλλά το σύστημά του μάλλον δεν κρίθηκε κατάλληλο για να εφαρμοσθεί. Ο ίδιος, πάντως, εμμένει στην άποψη ότι με τις "πολλαπλές επιλογές" διασφαλίζεται πολλαπλώς η λειτουργία της Δημοκρατίας.

Όπως φαίνεται στον πίνακα, κανένα κόμμα δεν πήρε το "50%+1" των ψήφων. Το "Φιλελεύθερο" κερδίζει 155 έδρες αν και πήρε λιγότερες πρώτες προτιμήσεις από το "Ριζοσπαστικό". Έχει, όμως, κερδίσει περισσότερες "δεύτερες" και "τρίτες". Έτσι, οι υπόλοιπες 145 έδρες "μοιράζονται" αναλογικά στα υπόλοιπα κόμματα.

Α/Α	ΚΟΜΜΑΤΑ	ΠΡΟΤΙΜΗΣΕΙΣ ΣΕ ΠΟΣΟΣΤΑ								ΚΑΤΑΝΟΜΗ ΕΔΡΩΝ
		Α	Β	Γ	Δ	Ε	Α+Β	Α+Β+Γ	…
1	ΑΓΡΟΤΙΚΟ	10	8	9	8	12	18	27	…	17
2	ΕΡΓΑΤΙΚΟ	18	19	17	16	16	37	54	…	33
3	ΚΟΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟ	8	6	7	5	5	14	21	…	13
4	ΛΑΪΚΟ	3	3	2	2	3	6	8	…	5
5	ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΟ	7	8	12	17	16	15	27	…	17
6	ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΟ	24	19	18	16	16	43	61	…	38
7	ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟ	21	25	21	18	15	46	67	…	155
8	ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ	9	12	14	18	17	21	35	…	22
ΣΥΝΟΛΑ		100	100	100	100	100	200	300	…	300

Ποιες ήταν οι εντολές του Υπουργείου Εσωτερικών προς την Αστυνομία; #griots

Άκουσα προ ολίγου τον υφυπουργό Εσωτερικών κο Χηνοφώτη να ισχυρίζεται στη Βουλή ότι δεν υπήρξε πολιτική εντολή προς την Αστυνομία για να είναι παρατηρητής στο χάος της φωτιάς, της καταστροφής, της κλοπής και του πλιάτσικου.

Δε μας είπε, όμως, ποιες εντολές έδωσε και γιατί δεν κόβει κεφάλια, αν οι εντολές αυτές δεν τηρήθηκαν. Ο υπουργός Εσωτερικών, κος Παυλόπουλος, θεωρεί επιτυχία που δεν υπήρξαν άλλα θύματα κατά τις διάφορες συμπλοκές, αφήνοντάς μας να πιστέψουμε ότι αυτό συνέβει χάρη στις εντολές της πολιτικής ηγεσίας προς την Αστυνομία. Ποια είναι η αλήθεια τελικά;

Document the documents

This is an appeal to due authorities & interested parties, television & radio stations, printed & online media everywhere: Please time- & place-stamp all the material you produce, air, publish or otherwise use as facts in news and documentaries.

I am tired of wondering "where and when did that happen?", "where and when was this recorded?" & "where and when was that picture taken?".

I ask of everyone involved to help establish transparency and better documentation in the news business. It certainly is not that difficult, with the digital technology in use today...

Ένα θύμα, κανένα μάθημα

Παραθέτω παρακάτω τα μηνύματα που έλαβα από το μοιραίο Σάββατο 6/12/2008 μέχρι σήμερα, βλέποντας τηλεόραση, ακούγοντας ραδιόφωνο, συζητώντας και διαβάζοντας από το Internet. Σκόρπια, όπως ο τόπος μας. Κάπου ανάμεσα είναι και η γνώμη μου.

Αλέξανδρε, έφυγες άδικα. Και μυαλό δε βάζουμε...

"Η ανθρώπινη ζωή δεν συγκρίνεται με τις υλικές ζημιές". Ασφαλώς! Και ποιος θα παρακολουθήσει αν κάποιοι κατεστραμμένοι επαγγελματίες οδηγηθούν στη φυλακή λόγω χρεών, ή στην αυτοκτονία; Πόσες ζωές κρίνονται με κάθε, εξίσου άδικα, κατεστραμμένη επιχείρηση;

Γνωρίζουμε άριστα ότι δεν υπάρχει περίπτωση να γίνει πορεία χωρίς έκτροπα και οργανώνουμε πορείες αντί για καθιστικές, παθητικές διαμαρτυρίες. Ρίχνουμε λάδι στη φωτιά. Στρεφόμαστε κατά των καταστημάτων αντί κατά των πολιτικών, των αστυνομικών, των εκάστοτε πραγματικών υπευθύνων.

Περιμένουμε από Βουλευτές και Υπουργούς να διορθώσουν θέματα των οποίων αγνοούν την ύπαρξη, ζώντας ομαδικά στον κόσμο τους με τις ευλογίες μας, επ' ονόματί μας.

Θυμόμαστε ότι τα Εξάρχεια είναι "άβατο" και "γκέτο", πάντα κατόπιν εορτής και κανείς δεν ασχολείται, ούτε είναι υπεύθυνος για αυτό τις καλές μέρες. Ή μήπως δεν υπάρχουν τέτοιες;

Καταδικάζεται γενικώς και αορίστως η εκτροπή, την ίδια στιγμή που δικαιολογείται, διότι υπάρχει, τάχα μου, σημαντική αφορμή.

Ζητείται η εξάντληση της αυστηρότητας του νόμου για τον αστυνομικό που πυροβόλησε και ταυτόχρονα αναστέλλεται η εφαρμογή του νόμου για αυτούς που φέρνουν τη χώρα σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης... εν ονόματι του αθώου νεκρού!

Να είναι παρούσα η αστυνομία, να μην προκαλεί η αστυνομία, να προστατεύει η αστυνομία, να μη χτυπά η αστυνομία, να συλλαμβάνει η αστυνομία, να τιμωρούνται οι ένοχοι, να μην αυθαιρετεί η αστυνομία.

Παρεμβαίνουν οι πολιτικοί ώστε να ανοίγει ο αστυνομικός κλοιός, ώστε να αφεθούν ελεύθεροι οι συλληφθέντες. Ποιος ερμηνεύει το νόμο και ποιος τον εφαρμόζει;

Σε πόσες περιπτώσεις διαπιστώνεται η ατιμωρισία για αστυνομικούς που ξεπέρασαν τα όρια; Τι μήνυμα μεταφέρεται κατ' αυτό τον τρόπο; Αντίστροφα, τι απολαβή έχουν οι αστυνομικοί που διακρίθηκαν, τραυματίστηκαν ή έπεσαν στο καθήκον; Γιατί οι συνάδελφοί τους θα βάλουν τη ζωή τους στην "τήρηση της τάξης";

Ποια είναι, επιτέλους, η "τάξη" και πώς τηρείται;

Διαμαρτύρονται οι εκπρόσωποι της αστυνομίας για εντολές που δεν της επιτρέπουν να ασκήσει το έργο της. Συμπτωματικά, η διαμαρτυρία ακολουθεί πάντα το απευκταίο. Δεν είδα καμμία καταγγελία σε ανύποπτο χρόνο ότι πολιτικοί ή όποιοι άλλοι παρεμποδίζουν το έργο της.

Να χρησιμοποιούνται οι κάμερες επικουρικά στην εφαρμογή του νόμου; Όχι, αλλιώς πώς θα διαμαρτυρόμαστε ότι η αστυνομία και η δικαιοσύνη δε λειτουργούν;

Οι δημοσιογράφοι και "δημοσιογράφοι" καταφεύγουν στην υπερβολή όπως πάντα. Η "πολιτική δημοσιογραφία" προσπαθεί να αποδείξει τον εαυτό της και υπερβάλλει και αυτή. Μέχρι ότι καίγεται η Εθνική Βιβλιοθήκη διαβάσαμε και ακούσαμε...

Είναι μια ακόμα ευκαιρία να εντοπίσουμε και να απαξιώσουμε τους ανάξιους. Άλλη μια ευκαιρία που ήδη πηγαίνει χαμένη...

Αντίο, Αλέξανδρε και μη γελιέσαι. Αυτά δε γίνονται για σένα.

Όχι στο Όνομά μας Petition

Παρακολουθώ μέρες τώρα τη μπλογκόσφαιρα να είναι το μόνο ΜΜΕ που ασχολείται με το θέμα των φυλακών, ενώ η τηλεόραση το αγνοεί και το ραδιόφωνο το περνάει στα ψιλά. Όχι, εφημερίδες δε διαβάζω πια, εκτός αν παρέχουν το περιεχόμενό τους μέσω RSS. Αναδημοσιέυω, λοιπόν την αίτηση από το "Όχι στο όνομά μας petition", όπου μαζεύονται οι υπογραφές:


View Current Signatures - Sign the Petition

---

To: Greek Parliament, Greek & International Mass Media

Όχι στο Όνομά μας


“Είναι απαράδεκτη η κατάσταση στις ελληνικές φυλακές. Είναι κύριο θέμα η ριζική αλλαγή του σωφρονιστικού συστήματος”.
– Κάρολος Παπούλιας, 6/11/08

“Είμαστε άνθρωποι – κρατούμενοι. Άνθρωποι, λέω”
- Βαγγέλης Πάλλης, Κρατούμενος, 9/11/08


Από τις τρεις Νοεμβρίου μία εκκωφαντική κραυγή συνταράσσει τα θεμέλια της Δημοκρατίας μας. Από τις τρεις Νοεμβρίου σύσσωμοι οι κρατούμενοι όλης της χώρας κατεβαίνουν σε απεργία πείνας διεκδικώντας το αυτονόητο : τη χαμένη τους αξιοπρέπεια. Απέναντί τους αντιμετωπίζουν την εκκωφαντική σιωπή των κραταιών ΜΜΕ και την παντελή αδιαφορία της πολιτικής ηγεσίας. Σε αυτές τις πρακτικές όσοι υπογράφουμε αυτό το κείμενο ΔΕ ΣΥΝΑΙΝΟΥΜΕ.

Η κατάσταση στις Ελληνικές φυλακές είναι απερίγραπτη και μπορεί να γίνει κατανοητή μόνο με τη σκληρή γλώσσα των μαθηματικών. Στα κατά επίφαση “σωφρονιστικά” ιδρύματα της χώρας έχουν καταγραφεί συνολικά 417 θάνατοι την τελευταία δεκαετία, ενώ ο ρυθμός τους έχει απογειωθεί σε τέτοιο σημείο, ώστε σήμερα να σβήνουν στα χέρια του κράτους τέσσερις άνθρωποι το μήνα. Η πληρότητα αγγίζει το 168% (10.113 κρατούμενοι για 6.019 θέσεις) με την αναλογία χώρου για κάθε άνθρωπο να φτάνει σε περιπτώσεις το 1τμ. Με ημερήσιο κρατικό έξοδο ανά κρατούμενο τα 3,60 Ευρώ τα συσσίτια που παρέχονται είναι άθλια, οι υποδομές θυμίζουν μεσαίωνα και η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη είναι ελλιπέστατη. Συγχρόνως, το Ελληνικό δικαστικό σύστημα στέλνει στη φυλακή έναν στους χίλιους κατοίκους της χώρας με τους έγκλειστους χωρίς δίκη (υπό προσωρινή κράτηση) να αγγίζουν το 30% του συνολικού αριθμού των κρατουμένων. Αν η ποιότητα μίας Δημοκρατίας κρίνεται από τις φυλακές της, τότε η Δημοκρατία μας ασθμαίνει. Αν η τιμώρηση παραβατικών συμπεριφορών με εγκλεισμό γίνεται από το κράτος στο όνομα της κοινωνίας, τότε για την κατάσταση στις Ελληνικές φυλακές είμαστε όλοι υπόλογοι, με συντριπτικές όμως ευθύνες να αναλογούν στην κρατική μηχανή. Σε αυτή την πραγματικότητα όσοι υπογράφουμε αυτό το κείμενο απαντούμε ΟΧΙ ΣΤΟ ΟΝΟΜΑ ΜΑΣ.

Τα στοιχεία που αποκαλύπτονται από επίσημους φορείς για τις Ελληνικές φυλακές σκιαγραφούν εικόνα κολαστηρίων. Έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την Πρόληψη των Βασανιστηρίων (2007) διαπιστώνει βασανιστήρια, απάνθρωπη μεταχείριση και απειλές κατά της ζωής κρατουμένων, σειρά παραβιάσεων αναφορικά με τις συνθήκες κράτησης, ελλείμματα στη διερεύνηση και τιμωρία των ενόχων, αποσιώπηση περιστατικών βίας με την συμπαιγνία ιατρών και φυλάκων, απαράδεκτες συνθήκες ιατρικής περίθαλψης και ιατρικού ελέγχου στους κρατούμενους κλπ. Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου έχει εκδώσει σειρά καταδικαστικών για την Ελλάδα αποφάσεων που αφορούν κακομεταχείριση ή/και παραβιάσεις άλλων δικαιωμάτων κρατουμένων από σωφρονιστικές αρχές. Η Εθνική Επιτροπή για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου έχει πάρει απόφαση - καταπέλτη για τα κακώς κείμενα στις φυλακές, προτείνοντας άμεσες δράσεις για την επίλυση τους. Ο Συνήγορος του Πολίτη διαμαρτύρεται για την παντελή έλλειψη συνεργασίας των αρμόδιων κρατικών φορεών μαζί του, λόγω της οποίας έχει ουσιαστικά απαγορευτεί η είσοδός του στις φυλακές της χώρας τα τελευταία δύο χρόνια. Οι δικηγορικοί σύλλογοι όλης της χώρας, μη κυβερνητικές οργανώσεις, όπως η Διεθνής Αμνηστία, και πολλοί πολιτικοί/κοινωνικοί φορείς καταγγέλλουν την απαράδεκτη κατάσταση και ζητούν ευρύτερη συνεργασία για το ξεπέρασμα του προβλήματος. Αν ανθρώπινα είναι τα δικαιώματα που πρέπει να απολαμβάνει κάθε ανθρώπινο ον, κάθε στέρησή τους στις Ελληνικές φυλακές αποτελεί ανοιχτή πληγή για την κοινωνία μας. Σε αυτή την κατάσταση όσοι υπογράφουμε αυτό το κείμενο απαντούμε ΝΑ ΣΠΑΣΕΙ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΤΟ ΑΒΑΤΟ ΤΩΝ ΦΥΛΑΚΩΝ.

Με την απεργία πείνας οι κρατούμενοι καταφεύγουν στο τελευταίο οχυρό αντίστασης, που τους έχει απομείνει, το σώμα τους. Είχε προηγηθεί έσχατη έκκλησή τους προ μηνός προς τους ιθύνοντες να ενσκήψουν στο πρόβλημα, καθώς δεν πήγαινε άλλο. Για να λύσουν την απεργία πείνας ζητούν την ικανοποίηση αιτημάτων, που αποκαθιστούν την χαμένη τους αξιοπρέπεια και επανακτούν τα βασικά ανθρώπινα δικαιώματά τους, αιτημάτων συγκεκριμένων, αξιοπρεπών και άμεσα υλοποιήσιμων. Απέναντι στις κινητοποιήσεις των κρατουμένων η πολιτική ηγεσία εξαντλεί τη δράση της σε αδιαφορία, υποσχέσεις και καταστολή των κινημάτων τους. Τυχόν αδιαφορία και αναλγησία της πολιτικής ηγεσίας όμως και σε αυτή τη φάση θα σημαίνει νεκρούς απεργούς πείνας. Στη μετωπική λοιπόν σύγκρουση που επιλέγουν οι κρατούμενοι της χώρας για τη διεκδίκηση των ανθρωπίνως αυτονόητων δε μπορούμε να μένουμε απαθείς σταυρώνοντας τα χέρια και περιμένοντας τις ειδήσεις των θανάτων από τις απεργίες πείνας αλλά θα σταθούμε αλληλέγγυοι. Αν η περιφρούρηση της δημοκρατίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων επιβάλλουν την επαγρύπνιση όλων μας, τώρα είναι λοιπόν η στιγμή να πάρουμε θέση όλοι απέναντι στο πρόβλημα χωρίς αδιαφορίες και υπεκφυγές.

Απέναντι στην τεταμένη κατάσταση στις φυλακές όλης της χώρας όσοι υπογράφουμε αυτό το κείμενο καθιστούμε την πολιτική ηγεσία απολύτως υπεύθυνη για ό,τι συμβεί και απαιτούμε άμεσα την τόσο θεσμική όσο και στην πράξη ΕΓΓΥΗΣΗ ΤΩΝ ΒΑΣΙΚΩΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΩΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ ΟΛΗΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ.

Sincerely,

The Undersigned

Αντιπολίτευση κατά Προσώπων, όχι κατά Πολιτικής

Οι προσωπικές επιθέσεις των ΜΜΕ και της αντιπολίτευσης κατά των κ. Βουλγαράκη, κ. Ρουσόπουλου και κας Ζαχαρέα αναδεικνύει για άλλη μια φορά την αδυναμία άσκησης ουσιώδους αντιπολίτευσης.

Η ανεργία, τα χάλια της παιδείας, της δημόσιας τάξης και η γενικότερη, ομολογημένη αδυναμία της Κυβέρνησης να κινηθεί πιο γρήγορα στην υλοποίηση του προγράμματός της πείθει ακόμα και τους ψηφοφόρους της ότι κάνει έργο για λίγους και όχι για όλους και κυριαρχεί η διαφθορά και η συγκάλυψή της, αντί για το νοικοκύρεμα και τα βήματα μπροστά.

Η αντιπολίτευση, πάλι, αντί να αναδεικνύει τις πολιτικές αδυναμίες της Κυβέρνησης και να προτείνει ρεαλιστικές λύσεις αντί για "θα" και ανατροπές, στρέφεται εναντίον προσώπων για τα προσωπικά τους, αντί για τα πολιτικά τους πεπραγμένα. Θα προτιμούσα να ασχολείται να μας πείσει γιατί αν ξαναγίνει κυβέρνηση θα κάνει σε εποχή οικονομικής δυσπραγίας όσα δεν έκανε στο παρελθόν με όλες τις επιδοτήσεις της ΕΟΚ και μετά της ΕΕ.

Αναγνωρίζω ότι επί Νέας Δημακρατίας τα ΜΜΕ δουλεύουν πιο εντατικά. Μόνο που οι έρευνες, δυστυχώς, στρέφονται κατά επιλεγμένων προσώπων-στόχων για να βρουν σκάνδαλα υπαρκτά και ανύπαρκτα. Θα περίμενα οι έρευνες που γίνονται να αφορούν, πχ. το σύνολο της Κυβέρνησης ή των βουλευτών και όχι μόνο αυτούς που δεν αρέσουν σε κάποιους. Έτσι χάνουν τα ΜΜΕ την αξιοπιστία τους.

Κι εσείς, κοι δημοσιογράφοι-παρουσιαστές των τηλεπαραθύρων, μη μας λέτε "ακούσατε τις απόψεις και κρίνετε μόνοι σας". Πείτε μας ποια είναι τα πραγματικά στοιχεία, έναντι αυτών που επικαλούνται οι πολιτικοί-καλεσμένοι σας. Αναλάβετε, κάποτε, την ευθύνη της αλήθειας...

Βρισκόμαστε ενώπιον σημαντικής και μακράς δυσλειτουργίας των θεσμών. Θα μας βγάλει ασπροπρόσωπους η Δικαιοσύνη, τουλάχιστον;

Καλπάζων Τιμάριθμος

Ο καλπασμός του τιμαρίθμου είναι το μονίμως επίκαιρο θέμα από όταν μπήκε το ευρώ στη ζωή μας. Δεν θα αναφερθώ στα πάμπολλα παραδείγματα συγκεκριμένων προϊόντων που πωλούνται σε υπερτριπλάσια τιμή από την εποχή της δραχμής ή ακριβότερα από όσο σε πλουσιότερες χώρες της ζώνης του Ευρώ, ούτε στην απλή διαπίστωση ότι από τουριστικός παράδεισος η Ελλάδα εξελίχθηκε σε ιδιαίτερα ακριβό προορισμό.

Θα αναφερθώ στους λόγους που, κατά τη γνώμη μου, επέτρεψαν στις τιμές να διαμορφωθούν έτσι. Είναι οι ίδιοι λόγοι για τους οποίους το φαινόμενο δεν πρόκειται να αλλάξει στο προβλέψιμο μέλλον. Η άνοδος της τιμής του πετρελαίου, βολική εξήγηση για μερικούς, απλώς επιδεινώνει το φαινόμενο και το "νομιμοποιεί".

Ο καφές κοστίζει μετριοπαθώς 1,5€ στο πόδι και 3-5€ στις καφετέριες. Είμαστε εθισμένοι σ' αυτόν ή είναι είδος βασικής ανάγκης, όπως το γάλα και το ψωμί; Τα τσιγάρα και το αλκοόλ ακριβαίνουν χρόνια τώρα πέρα από κάθε λογική και η κατανάλωσή τους δεν σημειώνει κάμψη, παρά τα προβλήματα υγείας και την ενόχληση στους γύρω που προκαλούν τα μεν και παρά τα ατυχήματα στα οποία συνειφέρει το δε.

Μια εξήγηση είναι ότι είμαστε large. Δε μασάμε. Έχουμε πιστωτικές κάρτες και παίρνουμε καταναλωτικά δάνεια. Θέλουμε το καλύτερο (το οποίο συνηθέστατα μπερδεύουμε με το επώνυμο και το ακριβό). Δεν καταδεχόμαστε τα private labels (γνωστά και σαν own brand). Συμφωνούμε στις συζητήσεις ότι όλες οι βενζίνες είναι ίδιες, αλλά βάζουμε τις ακριβότερες "extra", "plus", "super" κοκ. Μετράμε την αξία των αγορών μας με την έκπτωση που πετύχαμε ή τις "άτοκες" (τι απάτη κι αυτή) δόσεις που θα πληρώνουμε ακόμα και αφού έχει απαξιωθεί η αγορά μας. Φυσικά, ούτε η "ποιότητα", ούτε οι "άτοκες δόσεις", ούτε τα "επώνυμα" είναι φθηνά. Ίσως είμαστε εμείς πλούσιοι, αλλά τότε πού είναι η κρίση;

Μια άλλη εξήγηση είναι ότι δεν μπορούμε να στερούμε τα παιδιά μας από το καλύτερο, ούτε να παίζουμε με την υγεία τους. Μπορούμε, όμως, να τα στερούμε από την παρουσία μας και να μεγαλώνουν στους παιδικούς σταθμούς, με τις ξένες baby sitters ή, στην καλύτερη περίπτωση, με τη γιαγιά, όσο εμείς εξασφαλίζουμε τη δική μας και τη δική τους "ποιότητα ζωής". Όμως, τα τσιγάρα, τα ποτά και τα ξενύχτια, οι καφέδες και τα περιοδικά life style πώς ακριβώς συνεισφέρουν στην ποιότητα ζωής οποιουδήποτε;

Μια τρίτη εξήγηση είναι ότι η καταναλωτική μας συνείδηση είναι, στην καλύτερη περίπτωση, ανύπαρκτη, αλλά συνήθως τουλάχιστον ακριβή. Πχ., προτιμάμε να βάλουμε τα παιδιά μας σε ιδιωτικό σχολείο, παρά να τραβήξουμε τα αυτιά δασκάλων, καθηγητών, διευθυντών και υπουργών για την υπερτριακονταετή συνεχή επιδείνωση της εκπαίδευσης όλων των βαθμίδων. Θεωρούμε σπιουνιά να ζητάμε και να παίρνουμε την απόδειξη που υποχρεωτικά οφείλουν όλοι οι επαγγελματίες που εμπορεύονται είδη και υπηρεσίες να δίνουν (στην καλύτερη περίπτωση διαπραγματευόμαστε τον ΦΠΑ, αλλά συνήθως αρκούμαστε να μας χαρίσουν τον μισό και να ωφεληθούν τον άλλο μισό και το φόρο, εις βάρος του κράτους, που πάντως όσα χρειάζεται θα τα εισπράξει). Ακούμε ατάραχοι την τιμή που εισπράττουν οι παραγωγοί από τους μεσάζοντες και πληρώνουμε αδιαμαρτύρητα πολλαπλάσια στις λαϊκές αγορές (λόγος ύπαρξης των οποίων είναι να πωλούν τα προϊόντα τους οι παραγωγοί, όχι λιανοπωλητές).

Υπάρχει ελπίδα; Ίσως το μποϋκοτάζ κατά του φρέσκου γάλακτος που ανακοινώθηκε από το ΕΚΠΟΙΖΩ (από τις πιο δραστήριες ενώσεις καταναλωτών -αλήθεια, πόσες τέτοιες χρειαζόμαστε;) και άλλους φορείς είναι ένα βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση και χτυπήσει λίγο το καρτέλ που τιμωρήθηκε μεν με πρόστιμα, αλλά δεν έριξε τις τιμές... 9-14/6/2008 δεν αγοράζουμε φρέσκο γάλα ακριβότερα από 1€ το λίτρο.