Thursday, February 9, 2012

Αγορά ακριβών, λιγότερο ποιοτικών ελληνικών προϊόντων; Δε νομίζω...

Διαβάζω όλο και περισσότερο, τελευταία:
"Αν κάθε Έλληνας καταφέρει μέσα στο 2012 να αγοράσει ελληνικά προϊόντα αξίας 1.000 ευρώ στη θέση ξένων προϊόντων που αγόρασε πέρυσι, τότε θα προστεθεί στην προβληματική ελληνική οικονομία το αστρονομικό ποσό των 12 δισεκατομμυρίων ευρώ. Ολόκληρο το περιβόητο ΕΣΠΑ που υποτίθεται ότι θα αναζωογονούσε τη χώρα, είναι 18 δισεκατομμύρια για τέσσερα χρόνια. Αντιλαμβανόμαστε τι σημαίνει η είσοδος 12 δις ευρώ τον χρόνο στην κατάσταση που βρισκόμαστε σήμερα; ΓΙ ΑΥΤΟ ΣΚΕΦΘΕΙΤΕ ΠΡΙΝ ΑΓΟΡΑΣΕΤΕ ΚΑΠΟΙΟ ΠΡΟΪΟΝ."
Επιτρέψτε μου μερικές σκέψεις:

Η όποια προτίμησή μας σε εισαγόμενα προϊόντα (όπου υπάρχει) δεν οφείλεται σε ανθελληνισμό, αλλά σε οικονομικά και ποιοτικά κριτήρια. Πολλά ελληνικά προϊόντα είναι ακριβότερα ή/και χειρότερα από ισοδύναμά τους εισαγόμενα κυρίως για δύο λόγους:
  • Η μικρή αγορά και ο, συνεπώς, μικρός ανταγωνισμός επιτρέπουν την εύκολη δημιουργία καρτέλ (πχ. φρέσκο γάλα) που τεχνηέντως συντηρούν υψηλές τιμές 
  • Η μικρή αγορά δεν επιτρέπει οικονομίες κλίμακας που θα επέτρεπαν ανταγωνιστικές τιμές
Στην πρώτη περίπτωση, προτείνεται η ανταμοιβή των καρτέλ και στη δεύτερη προτείνεται η ανταμοιβή της χαμηλής ανταγωνιστικότητας (δικαιολογημένης ή όχι).

Μια συνέπεια της πρότασης να προτιμούμε τα ελληνικά προϊόντα, λοιπόν, είναι να αυξήσουμε το κόστος μας διαβίωσης κατά ένα ποσοστό (10%, 30%, 60%; Γιατί οι προτείνοντες δεν μας το λένε;). Πόσο παραπάνω να πληρώσουμε για ελληνικά προϊόντα αξίας 1000€ εισαγόμενων; Γιατί να πληρώνουμε παραπάνω ώστε να συντηρούμε αναποτελεσματικές, αν όχι κερδοσκοπικές οικονομικές δραστηριότητες και πρακτικές;

Προτείνω, εναλλακτικά, να προσαρμόσουμε την παραγωγή και να διοχετεύσουμε αυτά τα χρήματα σε ανταγωνιστικούς, εξαγώγιμους κλάδους που επίσης έχουμε (υπηρεσίες, λογισμικό, στοχευμένος τουρισμός & κρουαζιέρα, ΑΠΕ, ακριβά αγροτικά προϊόντα που ευνοούνται από το κλίμα και το έδαφος -πχ. τρούφα & σαλιγκάρια- κτλ.). Και να αυξήσουμε τις εξαγωγές μας με προϊόντα που θα ακριβοπληρώνουν οι ξένοι, αντί να περιορίσουμε τις εισαγωγές προϊόντων καλύτερων ή/και φθηνότερων από τα δικά μας.

Ας κρατάμε μικρό καλάθι στα ουρανοκατέβατα νούμερα και τις εύκολες λύσεις που μας παρουσιάζονται ανωνύμως και χωρίς την παραμικρή τεκμηρίωση. Ειδικά όταν είναι τόσο σαφές και ευδιάκριτο ότι ωφελούν τη συντήρηση των, συχνά επιδοτούμενων, αναποτελεσματικών παραγωγών (ανθρώπων και προϊόντων) που μας διακρίνει τις τελευταίες δεκαετίες.