Εκλογές Σεπτεμβρίου 2015

Σε αυτές τις εκλογές, κρατιόμαστε μακριά από το ΣΥΡΙΖΑ και τους ιδεοληπτικούς, συμφεροντολόγους ή παραπλανημένους δραχμολάγνους, αυτό είναι το εύκολο.
Όποιοι δεν έχετε πεισθεί ακόμα για τον ΣΥΡΙΖΑ, θέστε τις κόκκινες γραμμές σας (όπως, προφανώς, δεν πράξατε μετά την πρώτη εκλογή του) και περιμένετε. Αν του δοθεί η ευκαιρία, ο ΣΥΡΙΖΑ οπωσδήποτε θα τις παραβιάσει. Ακριβώς όπως έκανε και στην πρώτη θητεία του, για όποιους είχαν και όπως προκαλεί την κοινή λογική με τον τρόπο που αναφέρεται στο «παλαιό» και στο «νέο» (εντάσσοντας το φρεσκότερο όλων Ποτάμι στο πρώτο και τους παλαιοκομματικούς του, τα ρετάλια του ΠΑΣΟΚ που μάζεψε στις τάξεις του & τα ρετάλια της ΝΔ που πήγαν στους ΑνΕλ στο δεύτερο).
Στην διαδικασία να αποφασίσω τι θα ψηφίσω, σε συζήτηση με πολύ καλό φίλο κωδικοποίησα τα ελαττώματα που βλέπω στη ΝΔ ως ενδεδειγμένη πρόταση. Σε μια φράση:
Διότι μας έχει βάλει συνειδητά και με συστηματική, διαχρονική προσπάθεια σε έναν άθλιο φαύλο κύκλο, από τον οποίο διεκδικεί να επωφελείται όχι ως η καλύτερη, αλλά ως το «μη χείρον».

Πιο αναλυτικά, η ΝΔ:

1. Καλλιέργησε συστηματικά τον δικομματισμό και την πόλωση, προς ίδιο όφελος.
   Το βλέπουμε και στον εκλογικό νόμο, όπου ανέβασε τις 40 έδρες του πρώτου κόμματος στις 50. Και δεν τον άλλαξε όταν οι διαφορές μεταξύ των δύο πρώτων κομμάτων ήταν χαμηλές και κανένα τους δεν ήταν πλέον ικανό, ούτε εφικτό, να κυβερνήσει μόνο του.
   Στην παρούσα συγκυρία, προτίμησε να κατεβαίνει αυτόνομα, χωρίς άνοιγμα στο κέντρο και χωρίς να αξιοποιήσει το παράθυρο ευκαιρίας αλλαγής του εκλογικού νόμου με άμεση ισχύ όταν η κοινοβουλευτική δύναμη του ΣΥΡΙΖΑ έπεσε από τους 120 βουλευτές.
   Έτσι, διατήρησε την εκλογική αναμέτρηση σε όρους «ο νικητής τα παίρνει όλα», εκθέτοντας συνειδητά τη χώρα στον κίνδυνο της επανεκλογής ΣΥΡΙΖΑ. Και αυτό, παρότι με απλή αναλογική και ~90 έδρες για τα δύο πρώτα κόμματα, η κυβέρνηση θα παιζόταν στις συνεργασίες τις οποίες έτσι και αλλιώς επικαλείται σήμερα!
   Για να τα λέμε όλα, η διατήρηση του εκλογικού συστήματος βαραίνει ακόμα περισσότερο τον ΣΥΡΙΖΑ, που, βολικά, «ξέχασε» τις παραδοσιακές του εξαγγελίες περί απλής αναλογικής (και ποιος περίμενε, ποτέ, συνέπεια από το ΣΥΡΙΖΑ);
2. Πρωτοστάτησε στον αντιμνημονιακό λόγο, μέχρι να εκλεγεί κυβέρνηση, οπότε τα ξέχασε όλα. Σαν αποτέλεσμα, εκτόξευσε τον ΣΥΡΙΖΑ από απόκομμα σε πρώτο κόμμα.
   Εκτός από καταστροφική για τον τόπο απύθμενη βλακεία, το λες και πολιτική απάτη!
3. Διατείνεται ότι είναι φιλελεύθερη παράταξη, ενώ είναι παραδοσιακά και ξεκάθαρα πελατειακό κόμμα υπερσυντηρητικών κρατιστών. Παραδέχθηκε κάποια λάθη της, μεν, δεν άλλαξε στο παραμικρό, δε!
   Εκτός από βολικό ψέμα παντός καιρού (της περιόδου Μητσοτάκη εξαιρουμένης), ο πραγματικός χαρακτήρας της ΝΔ ουδόλως προσαρμόστηκε έστω κατά την κρίση. Αντίθετα, οι κομματικοί πελάτες εξακολούθησαν να βαραίνουν περισσότερο από το εθνικό συμφέρον.
4. Όπως και τον Ιούνιο 2012, ακόμα και αν πρωτεύσει, η κυριαρχία της θα είναι προσωρινή και το έργο της ομοίως πολύ λίγο, πολύ βραδέως.
   Το είχα προβλέψει τότε, το πιστεύω και τώρα. Αν μπορούσαν καλύτερα, ώστε να μην περάσουμε και από τη λαίλαπα ΣΥΡΙΖΑ, θα το είχαν δείξει και θα μας είχαν πείσει ήδη από το 2014 και το 2009. Τι θα μας φυλάξει από δεύτερο γύρο «πρώτη φορά αριστερά» στις εκλογές που σύντομα θα ακολουθήσουν; Πάλι η ΝΔ; Ευχαριστώ, έχω απαλλαγεί από αυτού του είδους τον εγκλωβισμό ;)

Προσωπικά έχω βαρεθεί τα μπλε, πράσινα και πολύχρωμα διαλείμματα και το ράβε-ξήλωνε που συνεπάγονται. Τι κι αν, με όλα της τα ελαττώματα, στην παρούσα συγκυρία, θεωρώ τη ΝΔ μακράν καταλληλότερη να κυβερνήσει από τον ΣΥΡΙΖΑ; Τι κι αν καταλαβαίνω αυτούς που την επιλέγουν για να γλυτώσουμε πρόσκαιρα τα χειρότερα; Να ψηφίσω επιστροφή στο 2012;
Έτσι, επιλέγω αυτό που βλέπω ως μόνη μακροπρόθεσμα βιώσιμη στάση: Ψηφίζω το κόμμα που είναι πλησιέστερό μου ιδεολογικά & προγραμματικά και θεωρώ πιθανότερο να λέει και να υλοποιεί μετεκλογικά αυτά που έλεγε και υποσχόταν προεκλογικά. Ένα κόμμα που, είτε κοινοβουλευτικό, είτε όχι, ανερχόμενο θα παραμένει το καλύτερο για μένα και ως τέτοιο θα διεκδικεί την όποια εξουσία.

Διότι η «κρίση» δεν είναι πια έκτακτη είδηση που καλεί σε κατ' εξαίρεση ειδική στάση, αλλά τεχνηέντως συντηρούμενη διαχρονική καθημερινότητα. Και δεν πάει στο χέρι μου να συμμετέχει στη διαιώνιση αυτής της κατάστασης :)

Εκλογές Ιουνίου 2012: "δημιουργία, ξανά!", τι άλλο;

Το πράγμα έχει ξεκαθαρίσει απο τις 21/5/2012. Η "δημιουργία, ξανά!", η Δράση και η "Φιλελεύθερη Συμμαχία" σχημάτισαν ενιαίο ψηφοδέλτιο με το επίσημο όνομα Συνδυασμός "δημιουργία, ξανά!"

Αυτή η εξέλιξη αντιστοιχεί στο σενάριο 'Συνεργασία Δράσης-ΦιΣ με "δημιουργία, ξανά!"' της ανάρτησής μου "Σκέψεις για τις εθνικές εκλογές της 17/6/2012". Από πολλές απόψεις, αυτό είναι το καλύτερο σενάριο που μπορούσε να συμβεί, δεδομένου ότι ο κος Αντώνης Σαμαράς ήταν απίθανο να δεχτεί την πρόταση Μάνου για φιλοευρωπαϊκό κόμμα-ομπρέλλα που θα στέγαζε τους πάντες κάτω από νέα αρχηγία, όπως και η κα Ντόρα Μπακογιάννη δεν θα έχανε την ευκαιρία να επιστρέψει στη ΝΔ.

Η συνεργασία "δημιουργία, ξανά!" είναι ο σχηματισμός που ήθελα ήδη από τις προηγούμενες εκλογές. Η αναγκαιότητα της παρουσίας της φωνής της λογικής στη βουλή μου φαίνεται αυτονόητη:

• Είναι ο σχηματισμός που πιστεύει στις μεταρρυθμίσεις που απαιτούνται για την παραμονή στην ευρωζώνη και την ευημερία, δεν τις επικαλείται απλώς
• Είναι ο σχηματισμός που δεν άλλαξε το πρόγραμμά του, μετά τις τελευταίες εκλογές, ώστε να ταιριάξει με το αποτέλεσμά τους, όπως έκαναν οι ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ & ΝΔ
• Είναι ο σχηματισμός που έχει αληθινές, ρεαλιστικές προτάσεις για τα θέματα, αντί για τις αοριστολογίες, τα ευχολόγια και τις δαπανηρές υποσχέσεις των υπολοίπων. Μπορεί να συμφωνείτε, μπορεί και όχι. Ξέρουμε όμως βάσει ποιων αρχών και σε ποια κατεύθυνση κινούνται οι θέσεις και δεν κινδυνεύουμε με δυσάρεστες, όσο και αναμενόμενες εκπλήξεις την επαύριο των εκλογών
• Είναι ο σχηματισμός που αποτελείται από άφθαρτους πολίτες επαγγελματίες, αντί για (διε)φθαρμένους επαγγελματίες της πολιτικής. Μπορεί ο Στέφανος Μάνος να μην είναι πολίτης, αλλά δεν είναι ούτε και πολιτικός "παλαιάς κοπής", "δεινόσαυρος" και άλλα φαιδρά που του προσάπτουν. Και είναι αυτός που προτίμησε να φύγει από την "ασφάλεια" της Νέας Δημοκρατίας, παρά να συνταχθεί με παλαιοκομματικές πρακτικές και να διαψεύσει τον εαυτό του
• Είναι ο σχηματισμός που έχει τον Στέφανο Μάνο ως εγγυητή αποτελεσματικότητας στην αναμενόμενη μάχη με τη γραφειοκρατία και τη διαφθορά. Τον πολιτικό που όποτε βρέθηκε σε υπουργείο άφησε πίσω του έργο, παρά τις αντιδράσεις που αρχικά προκαλούσαν οι απόψεις του.  Αυτού που δεν έχει σκάνδαλο συνδεδεμένο με το όνομά του, παρά τη διέλευσή του από παραγωγικά υπουργεία (και μην ακούω να πιπιλάτε καραμέλες περί "Αλλατίνη" κτλ.!)
• Είναι ο σχηματισμός που παραιτείται μονομερώς από τη μισή τουλάχιστον χρηματοδότηση, τις βουλευτικές συντάξεις, το βουλευτικό άσυλο και το συμβατό βουλευτή-υπουργού
• Είναι ο σχηματισμός που προσκάλεσε τα υπόλοιπα κόμματα σε προγραμματική συμφωνία με "14 + 4 ερωτήματα και μετεκλογικές προτάσεις" (χωρίς να λάβει απάντηση)
• Είναι ο σχηματισμός που προσκάλεσε τον ΣΥΡΙΖΑ σε συζήτηση χωρίς όρους (χωρίς να λάβει απάντηση)

Και, παρά την πόλωση, τις εσωτερικές διαφωνίες, την αργή εκκίνηση, τον αήθη πόλεμο λάσπης και επί μέρους οργανωτικές & προγραμματικές αδυναμίες (κανένας δεν είναι τέλειος), είμαι πεπεισμένος για την ανάγκη, αλλά και το γεγονός της εισόδου της στη βουλή, διότι:

• Δεν υπάρχει "χαμένη" ψήφος. Για τους φιλοευρωπαϊστές και μεταρρυθμιστές το δίλλημα μεταφράζεται στην χειρότερη περίπτωση σε γρήγορο θάνατο με ΝΔ ή άμεσο θάνατο με ΣΥΡΙΖΑ. Στην καλύτερη περίπτωση πηγαίνουμε στον αργό θάνατο με ΝΔ ή στον γρήγορο θάνατο με ΣΥΡΙΖΑ. Μόνο η ισχυρή παρουσία των μεταρρυθμιστών, των μόνων που εννοούν αυτά που λένε, στη βουλή μπορεί να επηρεάσει αυτές τις εκτιμήσεις προς το καλύτερο!
• Η ΝΔ δεν έχει αλλάξει ("Η ΝΔ ζητάει επίσημα βοήθεια από όσους βόλεψε τον καιρό της διακυβέρνησης της!!ΒΙΝΤΕΟ"). Έδωσε δείγμα γραφής συγκυβερνώντας μέχρι πρότινος, αντιδρώντας λυσσωδώς σε κάθε πραγματική μεταρρύθμιση που έθιγε κομματικούς πελάτες και συντεχνίες. Υπόσχεται ότι δεν θα γίνουν απολύσεις στο δημόσιο, παρά την υπογραφή της περί του αντιθέτου. Προσάρμοσε το πρόγραμμά της να μοιάζει με του ΣΥΡΙΖΑ, πηγαίνοντας το παιχνίδι εκτός έδρας, εκεί που είναι χαμένη. Δυστυχώς, νίκη της ΝΔ θα ανταμείψει τον κο Σαμαρά για όλες τις ανοησίες του της περιόδου 2009-2012: (ενδεικτικά,) τη νομιμοποίηση της αντιμνημονιακής πολιτικής-δώρο στον ΣΥΡΙΖΑ, την ίδρυση των Ανεξάρτητων Ελλήνων, την πανηγυρική είσοδο στη βουλή της Χρυσής Αυγής, αφήνοντάς τον αρχηγό παρά τον εξευτελισμό του αποτελέσματος των εκλογών της 6/5/2012 :(
• Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα εφαρμόσει αυτά που λέει -ποια απ' όλα όσα έχει πει, αλήθεια; Ποιος (ακόμα και μεταξύ των ψηφοφόρων του) πιστεύει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα τολμήσει να βγάλει τη χώρα από την ευρωζώνη, κόντρα στην επιθυμία του 80% των Ελλήνων; Και με τη συμμαχία ή ανοχή τίνος θα το πράξει, άλλωστε; Ανεξαρτήτως, οι αντιφάσεις και η ανετοιμότητα του ΣΥΡΙΖΑ έγινε εμφανής από μπαράζ αρθρογραφίας και ευρύτατης επιχειρματολογίας από όλους του τους αντιπάλους. Ο κος Λαφαζάνης βεβαίωνε παλαιότερα ότι "Καταγγελία του Μνημονίου σημαίνει έξοδο από το ευρώ". Θυμάται κανείς το αλησμόνητο "... δεν απαντάω σε συγκεκριμένες ερωτήσεις ..." του κου Στρατούλη; Το μεγαλύτερο πρόβλημα στον ΣΥΡΙΖΑ προήλθε από τις εσωτερικές του αντιφάσεις και λειτούργησε με συνέπεια και αποτελεσματικότητα που, δυστυχώς, δεν μπορούμε να περιμένουμε από καμία κυβέρνησή του. Και αν κανείς σκέφτηκε ότι η επίθεση υπήρξε αναμενόμενη, η είδηση "Βόμβα από στέλεχος ΣΥΡΙΖΑ: Αν κυβέρνησουμε θα καταστρέψουμε την Ελλάδα!" διαλύει τις τελευταίες αμφιβολίες περί της ορθότητας των αιτιάσεων
• Οι Ανεξάρτητοι Έλληνες & η Χρυσή Αυγή υπέπεσαν σε γκάφες που επαλήθευσαν την προτροπή "δεν χρειάζεται να τα λέμε εμείς, βγάλτε τους στο γυαλί να τα δείξουν μόνοι τους"
• Όπως διαπιστώνεται από τα online στοιχήματα και από δημοσιεύματα (πχ. "ΠΑΣΟΚ: Η ΝΔ είναι καθαρά μπροστά από το ΣΥΡΙΖΑ - Οι εκλογές δεν είναι ντέρμπι"), η άνετη πρωτιά της ΝΔ είναι εξασφαλισμένη. Επομένως το, έτσι και αλλιώς σαθρό, επιχείρημα της χαμένης ψήφου αδυνατίζει περαιτέρω
• Ανεξαρτήτως νικητή, χρειάζεται σοβαρός ρυθμιστής. Αυτός δεν μπορεί να είναι ούτε οι Ανεξάρτητοι Έλληνες, ούτε η Δημοκρατική Αριστερά, ούτε, φυσικά, το ΠΑΣΟΚ. Ευτυχώς, δεν υπάρχει κανείς που να μην έχει αντιληφθεί ότι τα δύσκολα μέτρα όντως απαιτούνται και θέλουν κότσια, πλάτες (και "άλλοθι"). Και όλοι γνωρίζουμε ότι η συντονισμένη εμμονή στις μεταρρυθμίσεις της συμμαχίας "δημιουργία, ξανά!" παρέχει τα κότσια, αλλά και το τέλειο άλλοθι για αυτούς που διστάζουν & δεν πολυθέλουν. Το πρώτο άλλοθι το έδωσε το μνημόνιο, αλλά ήταν τελείως πλαστό και προσχηματικό. Η "δημιουργία, ξανά!" ευχαρίστως θα αναλάβει το "κόστος" της εφαρμογής των θέσεών της. Και το κυριότερο, ο κόσμος τώρα το γνωρίζει, βασίζεται σε αυτό & θα πράξει αυτό που απαιτείται ώστε να το έχει.

Απ' όταν ανακοινώθηκε η συμπόρευση των "δημιουργία, ξανά!", Δράση και Φιλελεύθερη Συμμαχία, είμαι εκεί που ήθελα να βρίσκομαι εξ' αρχής. Οι απανωτές γκάφες όλων, μετέτρεψαν σε κριτή της μάχης τον παράγοντα "λάθη". Δεν υπάρχει μεγαλύτερο λάθος από την αλλαγή τακτικής στη μέση του αγώνα και ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ & ΠΑΣΟΚ υπέπεσαν σ' αυτό (χαρακτηριστικό παράδειγμα η αλλαγή στάσης του ΛΑοΣ στη συγκυβέρνηση, που δυσαρέστησε και τους υπέρ & τους εναντίον και του κόστισε την είσοδο στη Βουλή). Κι αν αναρωτιέστε, όχι, η "δημιουργία, ξανά!" δεν άλλαξε τίποτα συμμαχώντας:

• Επέμεινε στον δρόμο που χάραξαν πολύμηνες συζητήσεις προ των τελευταίων εκλογών και
• Σεβάστηκε την απαίτηση του φιλελεύθερου, φιλοευρωπαϊκού, μεταρρυθμιστικού χώρου και την αληθινή εντολή των εκλογών που ήταν "συνεργαστείτε για τη σωτηρία!" και όχι "υποσχεθείτε μας ανώδυνες λύσεις & διεξόδους" που κατάλαβαν οι υπόλοιποι

Ενημέρωση 12/6/2012 19:45: Το άρθρο του κου Τάσου Αβραντίνη στην Athens Voice "Δεν είναι δίλημμα ποιος θα μας καταστρέψει" αναλύει πειστικά γιατί η πρωτιά της ΝΔ μπορεί να είναι χειρότερη εξέλιξη από τη νίκη ΣΥΡΙΖΑ. Το συνιστώ ενθέρμως.

Ποιο είναι το πιο επικίνδυνο κόμμα για τη δημοκρατία μας;

Παραθέτω μια ενδιαφέρουσα συζήτηση που είχα σήμερα το πρωί στο Twitter με τον ageor πάνω στο θέμα της εισόδου του ΛΑΟΣ στην Κυβέρνηση. Συγκεκριμένα ο ageor διαφώνησε με την πρότασή μου στον Κώστα Βαξεβάνη για ειδικό αφιέρωμα στο φιλοχουντικό παρελθόν και τις γενικότερες κωλοτούμπες του ΛΑΟΣ και των στελεχών του (π.χ. Βορίδης). Ο ageor πιστεύει ότι δεν πρέπει να ασχοληθούμε συγκεκριμένα μόνο με το ΛΑΟΣ, αλλά γενικότερα με τις κωλοτούμπες όλων των κομμάτων. Εγώ από την άλλη θεωρώ ότι εφόσον το ΛΑΟΣ πλέον είναι στην εξουσία μιλάμε για την πρώτη επιστροφή της ακροδεξιάς στην εξουσία μετά την μεταπολίτευση και αξίζει να εστιάσουμε στο συγκεκριμένο κόμμα και να ενημερωθεί ο κόσμος απλά και αντικειμενικά τα όσα έλεγε και έκανε το ΛΑΟΣ και η παρέα του έως πρόσφατα.
Η συζήτηση επεκτάθηκε και σε άλλα θέματα, όπως θα δείτε.
Ο μόνος λόγος που πήρα το θάρρος να συλλέξω τα tweets και να τα δημοσιεύσω μαζεμένα είναι ότι τόσο εγώ όσο και ο ageor δώσαμε το ελεύθερο τον Κώστα Βαξεβάνη να αξιοποιήσει τα tweets μας όπως θέλει (και αν θέλει) για μελλοντικό του άρθρο.

via dagorastos.net

Ακολουθεί το σχόλιο που έκανα στην ανάρτηση του Δημήτρη και παρακάτω ο διάλογος, παρμένος από το storify τoυ:
"Ευχαριστώ, Δημήτρη, για τον κόπο που έκανες να συγκεντρώσεις τη συζήτηση.
Λίγα λόγια ανακεφαλαίωσης:
Δεν διαφώνησα με την πρότασή σου για στενή παρακολούθηση του ΛΑΟΣ. Εξέφρασα έντονο προβληματισμό που _μόνο_ αυτός συγκεντρώνει την προσοχή βάσει εικαζομένων κινδύνων και όχι οι ήδη εκφρασμένες εντός του κοινοβουλίου αντιδημοκρατικές πολιτικές της αριστεράς (η οποία επίσης έχει συγκυβερνήσει στο παρελθόν) ή των κομμάτων εξουσίας. Έτσι, πρότεινα τη συνολική παρακολούθηση όλων των πολιτικών σχηματισμών για αντιδημοκρατικές συμπεριφορές, με προτεραιότητα σε αυτές που _ήδη_ συμβαίνουν και προσβάλλουν το πολίτευμα, καθώς και αυτές που προκαλούνται από τα κόμματα εξουσίας (όπου ο ΛΑΟΣ έρχεται τρίτος και αυτό χάρη στην επιδεικτική -και ίσως αντιδημοκρατική- απουσία της αριστεράς από τον διάλογο).
Η συνολική απερίφραστη απόρριψή σου κάθε κωλοτούμπας και αντιδημοκρατικής πρακτικής από όπου και αν προέρχεται ανέτρεψε την αρχική μου εντύπωση και φόβο ότι μόνο τις ακρότητες της δεξιάς θεωρείς απορριπτέες, ενώ δεν ενοχλείσαι από αυτές της αριστεράς και άλλων. Και μόνο αυτή η διευκρίνιση είναι επαρκής ανταμοιβή, τουλάχιστον για μένα, για αυτή μας τη συζήτηση, κι ας διαφωνούμε στο ποια θεωρούμε προτεραιότητα ο καθένας.
Αν ο Κώστας Βαξεβάνης θέλει να χρησιμοποιήσει το διάλογό μας, μια αναδημοσίευση αυτής της ανάρτησης με το σχόλιό μου νομίζω είναι ό,τι χρειάζεται. Με την άδειά σου, το ίδιο θα κάνω και στο blog μου "Επί Παντός".
Σ’ ευχαριστώ και πάλι για την εποικοδομητική συζήτηση :) "
View the story "Το ΛΑΟΣ στη Βουλή" on Storify]

Αντιπολίτευση κατά Προσώπων, όχι κατά Πολιτικής

Οι προσωπικές επιθέσεις των ΜΜΕ και της αντιπολίτευσης κατά των κ. Βουλγαράκη, κ. Ρουσόπουλου και κας Ζαχαρέα αναδεικνύει για άλλη μια φορά την αδυναμία άσκησης ουσιώδους αντιπολίτευσης.

Η ανεργία, τα χάλια της παιδείας, της δημόσιας τάξης και η γενικότερη, ομολογημένη αδυναμία της Κυβέρνησης να κινηθεί πιο γρήγορα στην υλοποίηση του προγράμματός της πείθει ακόμα και τους ψηφοφόρους της ότι κάνει έργο για λίγους και όχι για όλους και κυριαρχεί η διαφθορά και η συγκάλυψή της, αντί για το νοικοκύρεμα και τα βήματα μπροστά.

Η αντιπολίτευση, πάλι, αντί να αναδεικνύει τις πολιτικές αδυναμίες της Κυβέρνησης και να προτείνει ρεαλιστικές λύσεις αντί για "θα" και ανατροπές, στρέφεται εναντίον προσώπων για τα προσωπικά τους, αντί για τα πολιτικά τους πεπραγμένα. Θα προτιμούσα να ασχολείται να μας πείσει γιατί αν ξαναγίνει κυβέρνηση θα κάνει σε εποχή οικονομικής δυσπραγίας όσα δεν έκανε στο παρελθόν με όλες τις επιδοτήσεις της ΕΟΚ και μετά της ΕΕ.

Αναγνωρίζω ότι επί Νέας Δημακρατίας τα ΜΜΕ δουλεύουν πιο εντατικά. Μόνο που οι έρευνες, δυστυχώς, στρέφονται κατά επιλεγμένων προσώπων-στόχων για να βρουν σκάνδαλα υπαρκτά και ανύπαρκτα. Θα περίμενα οι έρευνες που γίνονται να αφορούν, πχ. το σύνολο της Κυβέρνησης ή των βουλευτών και όχι μόνο αυτούς που δεν αρέσουν σε κάποιους. Έτσι χάνουν τα ΜΜΕ την αξιοπιστία τους.

Κι εσείς, κοι δημοσιογράφοι-παρουσιαστές των τηλεπαραθύρων, μη μας λέτε "ακούσατε τις απόψεις και κρίνετε μόνοι σας". Πείτε μας ποια είναι τα πραγματικά στοιχεία, έναντι αυτών που επικαλούνται οι πολιτικοί-καλεσμένοι σας. Αναλάβετε, κάποτε, την ευθύνη της αλήθειας...

Βρισκόμαστε ενώπιον σημαντικής και μακράς δυσλειτουργίας των θεσμών. Θα μας βγάλει ασπροπρόσωπους η Δικαιοσύνη, τουλάχιστον;