Showing posts with label κόμμα. Show all posts
Showing posts with label κόμμα. Show all posts

Monday, June 3, 2013

Οι Εξελίξεις στη Δράση μετά το Συνέδριο Μαΐου 2013

Μία γρήγορη, συνοπτική ενημέρωση, τώρα που ολοκληρώθηκε η εκλογή των Οργάνων της Δράσης μετά την εκλογή της Κεντρίκης Επιτροπής στο Έκτακτο Συνέδριο της 25-26/5/2013:

Συγχαρητήρια, Καλή Δύναμη & Καλή επιτυχία σε όλους!

Υπενθυμιστικά, ενημερωθείτε για τα τεκταινόμενα στη Δράση από τους συνδέσμους στo bundle «Δράση: Παρουσία στο Διαδίκτυο» και στο σημείωμα «Η Δράση στο διαδίκτυο».

Thursday, May 17, 2012

Σκέψεις για τις εθνικές εκλογές της 17/6/2012


Με την προκήρυξη των προηγούμενων εκλογών έλαβα την απόφαση ποιο κόμμα θα στηρίξω. Τα αποτελέσματα δεν μπορώ να πω ότι με δικαίωσαν, αφού καμία από τις επιλογές μου δεν μπήκε στη βουλή. Έτσι, δεν μετάνιωσα για την επιλογή μου, αφού, έστω και με αυτό τον οδυνηρό τρόπο, η ψήφος μου δεν θα έπιανε καλύτερο τόπο αλλού.

Και σ' αυτές τις εκλογές ισχύουν περίπου τα ίδια με τις προηγούμενες, μόνο που τώρα ξέρουμε ότι δεν είναι απολύτως ακριβές ότι "η δημοκρατία δεν έχει αδιέξοδα". Επίσης, τώρα έχουμε ακριβείς μετρήσεις των δυνάμεων των κομμάτων και του ύψους της αποχής, καθώς και τις συνέπειές τους.

Η συζήτηση κυριαρχείται, φυσικά, από τα αποτελέσματα, την αποτυχία δημιουργίας κυβέρνησης, αλλά και από τις δημοσκοπήσεις, που δίνουν τον ΣΥΡΙΖΑ πρώτο κόμμα στις ερχόμενες εκλογές. Αυτή η πιθανότητα προκάλεσε δύο αντιδράσεις:

  • Η ΝΔ "κάλεσε" τα πρώην στελέχη της σε πανστρατιά, ώστε να κρατήσει την πρωτιά η ίδια
Μέχρι στιγμής (17/5/2012 17:00), μόνο η κα Μπακογιάννη φέρεται να συζητά αυτό το ενδεχόμενο. Ο κος Καμμένος δεν προσκλήθηκε ή/και δεν ενδιαφέρεται, ο κος Καρατζαφέρης λέει ότι δεν έχει δεχτεί πρόσκληση και ο κος Μάνος έχει ήδη αρνηθεί να επιστρέψει στη ΝΔ με αρχηγό τον κ. Σαμαρά.
  • Ο κος Στέφανος Μάνος πρότεινε σε όλα τα φιλοευρωπαϊκά & μεταρρυθμιστικά κόμματα να δημιουργήσουν ένα νέο, ενιαίο κόμμα (που θα δικαιούται τις +50 έδρες της πρωτιάς) και περιλαμβάνει ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, Δημοκρατική Συμμαχία, "δημιουργία, ξανά!", Δράση-Φιλελεύθερη Συμμαχία και ανεξάρτητες προσωπικότητες
Η εικαζόμενη επιστροφή της κας Μπακογιάννη στη ΝΔ βλάπτει σημαντικά αυτή την πρόταση και στενεύουν τα περιθώρια χειρισμών της Δράσης-ΦιΣ, αλλά έχει και ένα χαρακτήρα απελευθέρωσης, αφού αυτοί οι χειρισμοί κρίνουν την αξιοπιστία του καθενός.

Επομένως, τι κάνουμε;

Ήλπιζα να μπορώ πάλι να αποφασίσω γρήγορα. Δυστυχώς, αν και η προεκλογική περίοδος ήδη εξελίσσεται, τα δεδομένα στο μεταρρυθμιστικό χώρο δεν έχουν διαμορφωθεί ακόμα.

Δεν μου είναι προφανές ότι η άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ δικαιολογεί τόσο πανικό. Οι εμφανίσεις του κου Τσίπρα και άλλων στελεχών του στα ΜΜΕ, ο χειρισμός της εντολής διερεύνησης δημιουργίας κυβέρνησης, το πρόγραμμα, η στάση του στο μνημόνιο κτλ. έχουν αναδείξει διάφορες αντιφάσεις και έχουν ήδη βλάψει την αξιοπιστία και τη γενικότερη εικόνα του κατά τρόπο που πιθανολογώ ότι δεν έχει αποτυπωθεί στις δημοσκοπήσεις ακόμα. Άλλωστε, ο κος Τσίπρας παραδέχτηκε ότι δεν προτείνει εύκολες λύσεις (αληθές, αφού η δραχμή είναι η δυσκολότερη, άρα χειρότερη λύση...). Επομένως αρκεί να καταδειχθεί ποιος προτείνει καλύτερη και ταυτόχρονα ρεαλιστικότερη επαύριο (αυτό, βέβαια, ισχύει στους πληροφορημένους λαούς...).

Ο άλλος μεταρρυθμιστικός πόλος, η "δημιουργία, ξανά!", κινείται με ταχείς ρυθμούς και με μεγάλη δυναμική. Έχει ήδη ξεκαθαρίσει ότι θα συμμετάσχει στις εκλογές αυτόνομα, χωρίς όμως να αποκλείει και συνεργασίες, πχ. με τη Δράση ή/και τους Οικολόγους/Πράσινους. Με τα δεδομένα των προηγούμενων εκλογών, πιθανολογώ ότι οποιαδήποτε συνεργασία θα έχει για όχημα την ίδια τη "δημιουργία, ξανά!". Ένα προφανές όφελος αυτού είναι ότι αποκλείει την πιθανότητα να χρειαστεί έστω και ελάχιστη στροφή ή προσαρμογή της στρατηγικής κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας (στοιχείο που, αντίθετα, έχει δυστυχώς "παγώσει" τη Δράση-ΦιΣ) και της επιτρέπει να συγκεντρωθεί στην έκθεσή της σε ολόκληρο το εκλογικό σώμα, έναντι του 20% που, κατά δήλωση του κου Θάνου Τζήμερου είχε επιτύχει στις εκλογές.

Για την οικονομία της συζήτησης, δεν θα στήριζα με τίποτα αυτοτελώς το ΠΑΣΟΚ ή τη ΝΔ. Αμφότερα έδωσαν εξετάσεις με παταγώδη αποτυχία. Ειδικά το ΠΑΣΟΚ, τι θα κάνει ως συγκυβέρνηση με δυο-τρεις ακόμα που δεν μπόρεσε να κάνει με αυτοδυναμία ή με μόνο εταίρο τη ΝΔ; Έτσι, θα τοποθετηθώ σε σενάρια γύρω από τη στάση που θα τηρήσει η Δράση-Φιλελεύθερη Συμμαχία:

  • Πανστρατιά ΝΔ με αρχηγό τον Αντώνη Σαμαρά

Όπως και να 'χει, κανένα σενάριο με αρχηγό τον κο Σαμαρά δεν με εκφράζει. Ο αρχηγός της ΝΔ δεν επέδειξε υπεύθυνη στάση σε κανένα κρίσιμο θέμα και δεν παρουσιάζει οποιοδήποτε εχέγγυο ότι θα συμπεριφερθεί καλύτερα στο μέλλον.

Έπειτα, πόσες επιστροφές χρειάζονται για να θεωρηθεί ότι έχουμε πανστρατιά; Προσμετρώντας (με χαλαρή χρονολογική σειρά) τα σημαντικά στελέχη Μάνο, Ανδριανόπουλο, Καρατζαφέρη, Μπακογιάννη και Καμμένο, θα ήθελα 50% επιστροφές. Όμως:

Η συμμετοχή του κου Μάνου έχει ήδη διαψευστεί. Η φημολογούμενη συμμετοχή της κας Μπακογιάννη σε αυτό το σχήμα αντιλαμβάνομαι ότι είναι μοναδική ευκαιρία να ξαναβάλει τον εαυτό της σε τροχιά εξουσίας, αλλά αυτό αφορά μόνο την ίδια. Η άνευ προγραμματικών όρων επιστροφή της απλώς θα βλάψει κι άλλο την ήδη προβληματική της αξιοπιστία, χωρίς να ωφελεί αυτήν της ΝΔ. Ο κος Καρατζαφέρης ελάχιστη διαφορά μου κάνει και για τους υπόλοιπους εκτιμώ ότι δεν υπάρχει πιθανότητα. Άλλωστε, αν έθεταν τους όρους που θα ήθελα, θα τους απέρριπτε ο κος Σαμαράς. [αδιάφορη επιλογή]

  • Πανστρατιά ΝΔ με εκλογή νέου αρχηγού

Ο συμβολισμός της αποχώρησης Σαμαρά είναι τόσο υψηλός, που δικαιολογεί υψηλές προσδοκίες (ακόμα και αν θα ήταν πάλι υποψήφιος)! Έτσι, το πράγμα θα γινόταν ενδιαφέρον. Το πόσο, εξαρτάται από τον αρχηγό και τις προγραμματικές συμφωνίες που θα συνόδευαν την επάνοδο όποιου επέστρεφε. Ευκταίο σενάριο, αλλά με εξαιρετικά χαμηλές πιθανότητες υλοποίησης και δυσκολίες αποδοχής από τη βάση των μικρών κομμάτων. [3η επιλογή, υπό την προϋπόθεση συμμετοχής της Δράσης]

  • Νέο κόμμα φιλοευρωπαϊστών και μεταρρυθμιστών (κομμάτων και προσώπων)

Η πρόταση του Στέφανου Μάνου, μοιάζει να είναι το ιδανικό σενάριο. Μπορούν με μικρές ή καθόλου αβαρίες να συμμετέχουν όλοι οι σχηματισμοί, μεγάλοι και μικροί (ίσως ακόμα και η "δημιουργία, ξανά!") και πρόσωπα που με τίποτα δεν θα επέστρεφαν/έμπαιναν στη ΝΔ. Η προγραμματική συμφωνία θα μπορούσε να είναι "εφαρμόζουμε τα θετικά του μνημονίου & μερικά ακόμα δικά μας και φεύγουμε απ' αυτό το συντομότερο" (θυμίζω την από καιρό θέση μου, ότι η ταχύτερη διέξοδος από το μνημόνιο είναι η εφαρμογή του. Τα πιο πολλά αρνητικά που περιέχει αφορούν την αποτυχία στην εφαρμογή του...).

Πρόκειται για φιλόδοξο σενάριο, καθώς εμπλέκονται πολλοί σχηματισμοί, αν και θα ήταν βιώσιμο ακόμα και με τη συμμετοχή της Δημοκρατικής Συμμαχίας μόνο (πιθανότητα που απομακρύνεται καθώς η κα Μπακογιάννη συγκλίνει με τον κο Σαμαρά). Από την άλλη, αν ξεπεραστεί αυτή η δυσκολία, η προγραμματική σύγκλιση είναι βατή και η βάση των εμπλεκομένων φορέων μπορεί εύκολα να την αποδεχτεί. [1η επιλογή]

  • Συνεργασία Δράσης-ΦιΣ με "δημιουργία, ξανά!"

Αυτό το σενάριο είναι υποπερίπτωση των παραπάνω, αν δεν συμμετάσχει η Δράση-ΦιΣ. Η πιθανότητα να συνεργαστεί η ΔΞ σε όχημα άλλο από την ίδια της μου φαίνεται αμελητέα. Αλλά και η Δράση-ΦιΣ δεν ενδιαφέρεται γι' αυτό που σκέφτεται ο κος Σαμαράς. Συνεπώς, η πιθανότητα να τεθεί αυτό το σενάριο είναι υψηλή.

Τα αποτελέσματα των εκλογών δίνουν το προβάδισμα στη ΔΞ και το πάνω χέρι στον κ. Τζήμερο. Πιστεύω τον κο Μάνο όταν λέει ότι το πρόβλημά του δεν είναι η καρέκλα. Ελπίζω πως και ο κος Τζήμερος αντιλαμβάνεται ότι, παρά τη δυναμική της, η συμπίεση που θα υποστεί από την πόλωση μεταξύ ΝΔ & ΣΥΡΙΖΑ δεν θα αφήσει τη ΔΞ αλώβητη. Οφείλει να σεβαστεί ταυτόχρονα το σύνθημα "πολιτική χωρίς πολιτικούς" και την απαίτηση των ψηφοφόρων για συνεργασίες. Ευτυχώς, τα δύο δεν είναι καθόλου ασύμβατα, όταν ο μόνος πολιτικός της συζήτησης είναι ο Στέφανος Μάνος και δεδομένου ότι κανείς τους δεν έχει αποκλείσει συνεργασία με τον άλλο.

"Μα, δεν έληξε αυτό το θέμα στις τελευταίες εκλογές", σας ακούω να αναρωτιέστε. Όντως, πρόκειται για την συζήτηση που έγινε και τις παραμονές των προηγούμενων εκλογών, αλλά με τρεις σημαντικές διαφορές: τα πράγματα τώρα είναι πιο κρίσιμα, καταμετρήθηκαν οι δυνάμεις όλων των σχηματισμών και είναι όλοι σοφότεροι.

Επειδή αφορά λίγους και όχι τα πρώην μεγάλα κόμματα, αυτό το σενάριο είναι πολύ ευκολότερο, άρα ρεαλιστικότερο από την πρόταση Μάνου. Παρόλο που έχει διάφορες εκδοχές στην υλοποίησή του (πχ. συνεργασία, απορρόφηση κτλ.) είναι μια καθ' όλα ξεκάθαρη πρόταση με αντιμετωπίσιμες δυσκολίες υλοποίησης και αποδοχής από τη βάση των δύο σχηματισμών. [2η επιλογή]

  • "δημιουργία, ξανά!" ή Δράση-ΦιΣ

Να ένα αδιέξοδο σενάριο: αυτόνομη κάθοδος και των δύο. Θα προτιμούσα να μην κατέβει καθόλου η Δράση-ΦιΣ, παρά οι μόνοι αληθινοί μεταρρυθμιστές (υποθέτω τη ΔηΣυμ εντός ΝΔ, οπότε χάνει τον τίτλο) να ξαναπαρουσιαστούν αυτόνομοι.

Δεν μπορώ να προεξοφλήσω ποιος θα φταίει σ' αυτό το σενάριο. Αλλά μου είναι και αδιάφορο: Πρώτον διότι εκτιμώ ότι η βάση τους σε ικανό βαθμό θα εγκαταλείψει και τους δύο λόγω της αποτυχίας αυτής και δεύτερον, διότι φοβάμαι ότι οι εκλογείς δεν είναι τόσο ψύχραιμοι στην ιδέα να μείνει η ψήφος τους εκτός βουλής, ενώ ανέρχεται ο ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία... [κανονίστε, αυτό δεν είναι επιλογή...]

Αντί επιλόγου

Είναι ενδιαφέρον που, εκεί που λέγαμε "τέρμα η πόλωση, ζήτω οι συνεργασίες" το αποτέλεσμα μας γύρισε, από την πίσω πόρτα, σε μία νέα έκδοση δικομματισμού. Το ~35% της αποχής (υψηλό, όσο ανακριβείς και να είναι οι εκλογικοί κατάλογοι) είναι απογοητευτικό και με κάνει να αναρωτιέμαι ποιοι, επιτέλους, ήθελαν τις εκλογές; 

Το εκλογικό σύστημα έδειξε κι αυτό σοβαρές αδυναμίες, όπως το εκλογικό μέτρο του 3% που άφησε 19% των ψήφων εκτός βουλής και οι +50 έδρες στο πρώτο κόμμα, που δεν έδωσαν όχι αυτοδυναμία, αλλά ούτε καν κυβέρνηση συνεργασίας. Μήπως το 3% να επανεξεταστεί (πχ. να μην ισχύει για συνδυασμούς με διασπορά ψήφων σε όλη την επικράτεια) και εφεξής το δώρο να το παίρνουν από κοινού τα κόμματα που όντως θα καταλήγουν σε συνεργασία, αντί για το πρώτο (που θα διατηρούσε, πάντως, το πλεονέκτημα της πρωτοβουλίας των κινήσεων, παίρνοντας πρώτο την εντολή); 

Τέλος, στις εκλογές ψηφίζουμε όποιον θέλουμε να έρθει, όχι ποιος να φύγει. Ας το θυμόμαστε διότι αυτόν που ψηφίσαμε, αυτός έρχεται!

Tuesday, April 17, 2012

Εθνικές Εκλογές 2012. Γιατί μεταξύ αυτών των Κομμάτων;

Ανέλυσα πρόσφατα γιατί στις ερχόμενες εκλογές της 6/5/2012 υποστηρίζω τη Δράση-Φιλελεύθερη Συμμαχία στο άρθρο μου "Εθνικές Εκλογές 6-5-2012 - Ποιον Υποστηρίζω". Δεν χρησιμοποιώ το ρήμα "ψηφίζω", σεβόμενος τη μυστικότητα της ψήφου. Ο νοών, νοείτω...

Σε αυτή τη δημοσίευση ξεκίνησα από τη shortlist των μεταρρυθμιστικών κομμάτων στην οποία είχα καταλήξει αρκετά νωρίτερα, αλλά δεν ανέλυσα πώς κατέληξα σε αυτή, ούτε γιατί αναμιγνύομαι για πρώτη φορά τόσο ενεργά σε εθνικές εκλογές:

Προσωπικά θέλω να η Ελλάδα να μείνει στο Ευρώ και να απαλλαγεί από το πελατειακό κράτος και τους εκπροσώπους του συνδικαλιστές και επαγγελματίες της πολιτικής (για πολλοστή φορά: ο Στέφανος Μάνος είναι παλιός πολιτικός, αλλά όχι επαγγελματίας της πολιτικής!). Συνεπώς, η επιλογή που καλούμαστε να κάνουμε δεν είναι αν θέλουμε μνημόνιο ή όχι, αλλά αν θέλουμε την Ελλάδα μια υγιή χώρα στην ΕΕ και την Ευρωζώνη ή όχι.

Δεν απέτυχε το μνημόνιο, όπως προσπαθούν να μας πείσουν σε όλους τους τόνους οι αντιμνημονιακοί. Η μόνη αποτυχία που υπήρξε πέραν της ίδιας της χρεοκοπίας ήταν η συνειδητή άρνηση του πολιτικού συστήματος να εφαρμόσει το μνημόνιο (Εκδήλωση Π80 Πέμπτη 5 Απριλίου, 18:30 στο Γκάζι: Το τέλος της μεταπολίτευσης απαιτεί μια άλλη πολιτική: Γιάννης Ραγκούσης στο 10:30 & 17:55 και Μάνος Ματσαγκάνης στο 6:50) για χατήρι του πελατειακού κράτους.

Εσείς διαβάσατε το μνημόνιο ή κάποιον εμπιστεύεστε, αν λέτε ότι δεν είναι καλό; Ποιά από τα 63 μέτρα του μνημονίου θεωρείτε θετικά; Με ποια διαφωνείτε; Ο συντομότερος, μάλλον ο μόνος βιώσιμος τρόπος να απαλλαγούμε από το μνημόνιο είναι να το εφαρμόσουμε! Όχι επειδή τα λέει όλα καλά, αλλά επειδή χωρίς πολλά από αυτά που λέει δεν γίνεται τίποτα. Επίσης, διότι αυτά που δεν μας αρέσουν συνδέονται κυρίως με την ενδεχόμενη αποτυχία στην εφαρμογή του. Και διότι προτάσεις όπως των Καζάκη και Βαρουφάκη περί του αντιθέτου δεν μου φαίνονται βιώσιμες (παρακαλώ εξηγείστε μου πώς θα παραμείνουμε στην Ευρωζώνη, ή πώς θα επιβιώσουμε επιστρέφοντας στην πληθωριστική δραχμή αρνούμενοι το χρέος (χρεοκοπημένοι, έχοντας κάνει στάση πληρωμών), χωρίς πρωτογενές πλεόνασμα και με το τρέχον έλλειμμα στο εμπορικό ισοζύγιο). Ιδού μερικές σκέψεις:
  • Το ΠΑΣΟΚ μας πήγε στο μνημόνιο χωρίς να είναι βέβαιο ότι ήταν αναπόφευκτο όταν ανέλαβαν την κυβέρνηση. Με προκλητικό τρόπο αρνήθηκαν πεισματικά να το εφαρμόσουν, εκτός από το φοροεισπρακτικό τμήμα του και αυτό με άδικο, οριζόντιο τρόπο δικών του επιλογών, τις οποίες απέδιδε στην Τριμερή. Επίσης, είναι διαχρονικά υπεύθυνο για το ύψος του χρέους που παρήγαγε κυρίως κατανάλωση, συντεχνίες και κακές συνήθειες
  • Η ΝΔ, αφού αντέδρασε λυσσωδώς στο μνημόνιο, περιμένοντας να εισπράξει τις απώλειες του ΠΑΣΟΚ, στο τέλος συνέπλευσε και συγκυβέρνησε, εξίσου άκομψα. Τώρα, μας υπόσχεται εκλογές μέχρι τελικής πτώσεως (δεν θα χρειαστούν πολλές, είμαστε ήδη γονατισμένοι) για να λάβει αυτοδυναμία να ολοκληρώσει την... μη απελευθέρωση των επαγγελμάτων
  • Η αριστερά, με το μόνιμο τροπάριο κάθε δυνατής παραλλαγής άρνησης στα πάντα, με αφήνει αδιάφορο πολλά χρόνια τώρα. Ο (αριστερός) Γιώργος Προκοπάκης απαντά στις ανεφάρμοστες προτάσεις τους στο άρθρο του "Βαρύγδουπες κενολογίες ως πολιτική πρόταση". Θα ήθελα πολύ να μπορώ να κάνω ξεχωριστή αναφορά στη ΔημΑρ, αλλά ο φιλοευρωπαϊκός, μεταρρυθμιστικός της χαρακτήρας εξαντλείται στα λόγια, ενώ ψηφίζει πάνω-κάτω ό,τι και ο ΣΥΡΙΖΑ
  • Ο ΛαΟΣ ελίσσεται τόσο πολύ που δυσκολεύομαι να παρακολουθήσω πού τοποθετείται εκάστοτε στα θέματα, εξανεμίζοντας όποια καλή πρόταση έχει παρουσιάσει κατά καιρούς
  • Η Χρυσή Αυγή είναι τελείως εκτός της ιδεολογίας μου και ομολογώ ότι δεν έχω εξετάσει τις θέσεις της. Αν κάποιος νομίζει ότι θα με ενδιέφεραν, παρακαλώ να μου τις επισημάνει
  • Πολλά από τα νέα κόμματα, στην πραγματικότητα δεν είναι τόσο νέα. Δηλώνουν αντιμνημονιακοί και αυτό σε μένα φτάνει, δεν είναι αυτό το δίλλημα. Ενδεικτικά, οι κοι Καμμένος & Δημαράς και Καζάκης θέλουν να πάρουν πίσω τις εθνικές υπογραφές μας, τάζοντας εύκολες λύσεις. Η κα Κατσέλη και ο κος Καστανίδης, υπερήφανοι υπουργοί προστασίας του πελατειακού κράτους επικαλούνται πρωτογενή πλεονάσματα τα οποία μόνο αυτοί γνωρίζουν για να υποστηρίξουν τη λυσσώδη αντίστασή τους στην εφαρμογή του μνημονίου που οι ίδιοι ψήφισαν
  • Υπάρχουν πραγματικά νέα κόμματα, χωρίς επαγγελματίες της πολιτικής. Ο Σύνδεσμος Εθνικής Ενότητας έχει υγιείς θέσεις, αλλά ασαφείς ως προς την εφαρμογή των δεσμεύσεων που έχουμε αναλάβει ή της εναλλακτικής που προτείνουν. Και έχει μια έντονη σύνδεση με το στράτευμα, που στο μυαλό μου παραπέμπει σε θεματικό κόμμα, πχ. όπως θεωρώ τους Οικολόγους-Πράσινους και τους, επίσης νέους Πειρατές. Παρά αρκετές καλές τους θέσεις, η κρισιμότητα των συνθηκών δεν μου επιτρέπει να ασχοληθώ περαιτέρω μαζί τους.
Υπάρχει μια αρκετά ευρεία συμφωνία για πολλά από αυτά που χρειάζονται να γίνουν για να βγει η Ελλάδα από την κρίση. Δυστυχώς, τα λόγια είναι τσάμπα και τα κόμματα που κυβέρνησαν και τώρα "συμφωνούν" έχουν ήδη δώσει δείγμα γραφής για την αξία του λόγου τους.

Από τα υπόλοιπα, τα μόνα που προσεγγίζουν την κρίση με τρόπο συμβατό με τις απόψεις μου, είναι αυτά που βρέθηκαν στη shortlist, κατά σειρά προτίμησης, η Δράση-Φιλελεύθερη Συμμαχία, η Δημιουργία, Ξανά! και η Δημοκρατική Συμμαχία. Είναι οι μόνοι πολιτικοί σχηματισμοί που συμμετέχουν στις εκλογές και εκπροσωπούν ιδεολογικά (όχι κάνοντας την ανάγκη φιλοτιμία & ενάντια στο DNA τους) την απαιτούμενη κοινή λογική και αυτά που τόσο, τόσοι αναγνωρίζουμε ότι χρειάζεται η Ελλάδα: εξυγίανση της χώρας, παραμονή στην Ευρωζώνη και απαλλαγή από το πελατειακό κράτος και τους εκπροσώπους του.

Τα πράγματα δεν συμβαίνουν πια μόνα τους, ούτε μας επιτρέπεται πλέον να κοιτάζουμε τη δουλειά μας, ενώ η κυβέρνησή μας κάνει ό,τι νομίζει. Η αδυναμία σχηματισμού αυτοδύναμης κυβέρνησης κάνει το ρόλο των μικρών κομμάτων σημαντικότερο από ποτέ και το ρόλο του καθενός μας στην είσοδό τους στη βουλή κρισιμότερο από ποτέ. Σε αυτή την εκλογή αποδοκιμασίας των κομμάτων που κυβέρνησαν, αλλά και αυτών που ανέχθηκαν ή επικρότησαν τις διαχρονικά λάθος πολιτικές, δεν υπάρχει χαμένη ψήφος. Αναλαμβάνω την ευθύνη να πάρω θέση και σας καλώ να συμμετέχετε σε αυτές τις εκλογές με τις παρακάτω προτάσεις:
  • Προσερχόμαστε!
  • Διαλέγουμε Κόμμα εκτός βουλής
  • Διαλέγουμε Κόμμα χωρίς βουλευτές αυτής της βουλής κά. επαγγελματίες της πολιτικής
  • Φροντίζουμε σχολαστικά να ρίξουμε έγκυρο ψηφοδέλτιο
  • Συμμετέχουμε, Προωθούμε το Event του Facebook "ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ ΟΛΟΙ" (http://facebook.com/events/389281781092786/)
  • Ευαισθητοποιούμε όσους μπορούμε, θυμίζοντας:
    ♫♩ Τα λευκά, τα άκυρα και την αποχή ♪♫
    ♬♪ μοιράζονται τα κόμματα που μπαίνουν στη βουλή ♩♬
Η Δράση-Φιλελεύθερη Συμμαχία καλύπτει όλες τις προδιαγραφές! Επιπροσθέτως, δίνει σε μερικούς από εμάς την δυνατότητα να στηρίξουμε την υποψηφιότητα με τη Δράση ως ανεξάρτητου στη Β' Αθηνών του αδελφού μου, Χρήστου Γεωργιάδη :)

Sunday, June 7, 2009

Διαρκής Πολιτική Συζήτηση

Οι ευρωεκλογές 2009 ξανάφεραν στην επικαιρότητα τη συζήτηση σαν μέρος της δημοκρατικής διαδικασίας. Δεν αναφέρομαι, βέβαια, σε αυτό που είδαμε σαν "debate των αρχηγών". Αυτό δεν ήταν συζήτηση, δεν είχε συγκριτική αξία, δεν αφορούσε στις Ευρωεκλογές ή στην ΕΕ και δεν έγινε μεταξύ των υποψηφίων (αν αυτά έχουν κάποια αξία για εσάς, δείτε το Debate των Πολιτών).

Θα περίμενα η διαδικτυακή παρουσία πολιτικών και κομμάτων να προάγει, αν μη τι άλλο, την "εξωστρέφειά" τους. Όλα τα κόμματα και οι περισσότεροι βουλευτές και ευρωβουλευτές έχουν ιστότοπο, λίγοι, όμως, συγκριτικά, συμμετέχουν σε κάποιο διάλογο με blogs, ή σε χώρους κοινωνικής δικτύωσης (όπως Facebook, Twitter, FriendFeed κτλ.). Με αρκετό κόπο συγκέντρωσα στο FriendFeed group "Greek Politicians" περίπου 120 τέτοιες πηγές (κυρίως blogs αλλά επίσης λογαριασμούς twitter και συλλογές φωτογραφιών, βίντεο & διασυνδέσεων -εξαιρέθηκαν ιστότοποι χωρίς feeds και οι λογαριασμοί Facebook). Από 250 περίπου Έλληνες (ενεργούς στο Διαδίκτυο) στους οποίους κοινοποίησα το γκρουπ μόνο άλλοι 10 γράφτηκαν (αν και η εγγραφή δεν είναι προϋπόθεση για να διαβαστεί)! Η έκπληξη μου πέρασε όταν η συγκεντρωμένη πληροφορία στο γκρουπ έδειξε πώς, και στο Διαδίκτυο, οι πολιτικοί μας κυρίως μονολογούν. Επίσης, σε τόσο όγκο, τι να πρωτοδιαβάσεις και πώς να το αξιολογήσεις; Και, αν εξαιρέσουμε τις κομματικές πηγές θέσεων και ειδήσεων, μιλάμε για πηγές από το 30% περίπου των βουλευτών μόνο...

Οι μεγαλοδημοσιογράφοι των μεγαλοκαναλιών μας υποσχέθηκαν ότι θα ασχοληθούν, εγκαίρως αυτή τη φορά (τι τους κρατάει από την εποχή της μονομαχίας Σημίτη-Έβερτ;) με τη θεσμοθέτηση καλύτερης διαδικασίας για το debate. Για να δούμε... Ως τότε, μένω σε ένα δίδαγμα από την "τηλεμαχία": παρόλη τη διεξαγωγή της με όλους τους λάθος τρόπους, φάνηκε καθαρά ότι ο χρόνος για συζήτηση είναι πάντα κατάλληλος και δεν καλύπτεται επαρκώς ούτε από τα νέα μέσα -ακόμα!

Πρωτοβουλίες όπως το deb8.gr, παρόλη την κριτική που δέχεται ως προερχόμενη κυρίως από συγκεκριμένο πολιτικό φορέα, θα μπορούσαν να γίνουν οι φορείς της διαρκούς συζήτησης. Θέτοντας κανόνες (ειδικά εκεί που οι "αρμόδιοι" "αδυνατούν" ή απλώς δεν τολμούν), παρέχοντας τα εργαλεία και τις υποδομές (όπως στον καθορισμό των ερωτήσεων από τους πολίτες, κανονικοποιώντας τα πολιτικά προγράμματα των κομμάτων ώστε να εμφανίζονται δίπλα δίπλα με απόλυτα συγκρίσιμο τρόπο. Τώρα ξέρουμε ότι γίνεται.

Αφού αυτές οι ευρωεκλογές παρήλθαν αγγίζοντας ελάχιστα την ΕΕ και τα συναφή θέματα, ας είναι αυτό το κέρδος που θα αφήσουν πίσω τους: καλύτερο, διαρκή διάλογο.