Οι επέτειοι της ΕΡΤ

Όπως και τα προηγούμενα χρόνια, η ΕΡΤ εόρτασε, προ ημερών, την επέτειο του «μαύρου», που συμπίπτει και με την επέτειο της επανίδρυσής της. Φέτος, για πρώτη φορά, λίγες μέρες μετά από αυτές τις επετείους, στις 30 Ιουνίου, υπάρχει άλλη μία. Αυτή, τολμώ να προβλέψω, δεν θα μνημονευθεί…

Πρόκειται για την 1η επέτειο της παύσης λειτουργίας των Συμβουλίων Κοινωνικού Ελέγχου (ΣΚΕ) της ΕΡΤ, στις 30 Ιουνίου 2018.

Η λειτουργία των ΣΚΕ προβλέπεται από το Άρθρο 11 του Ν. 4324/15 επαναλειτουργίας της ΕΡΤ και αποτελεί εξέλιξη παρόμοιας πρόνοιας του ιδρυτικού νόμου της ΝΕΡΙΤ. Πρωτολειτούργησαν με κληρωμένους εθελοντές Πολίτες και επιλεγμένους από την ΕΡΤ Φορείς στην Αττική, το Δεκέμβριο 2015, και στην Κεντρική Μακεδονία περίπου ένα χρόνο αργότερα. Η πρώτη, 2ετής θητεία των πρώτων ΣΚΕ έληξε, μετά από 6μηνη παράταση, τον Ιούνιο 2018. Παρότι είχε προηγηθεί πρόσκληση ενδιαφερομένων να στελεχώσουν την επόμενη σειρά και ανταποκρίθηκαν ~500 πολίτες, η διαδικασία ουδέποτε ολοκληρώθηκε. Τον Ιανουάριο 2019 ανακοινώθηκε η μετατροπή της λειτουργίας τους σε ηλεκτρονική ('Ενημέρωση για τα Συμβούλια Κοινωνικού Ελέγχου της ΕΡΤ'), προσχηματικά, αφού ουδέποτε υλοποιήθηκε.

Τα ΣΚΕ συνιστούν ένα μοναδικό, διεθνώς καινοτόμο, κοινωνικό, συμμετοχικό θεσμό, εξέλιξη παρόμοιας πρόνοιας του νόμου ίδρυσης της ΝΕΡΙΤ το 2014. Ο νέος αυτός θεσμός υλοποιήθηκε και πέτυχε αρκετά, ώστε να αποσπάσει ευνοϊκά σχόλια για την ΕΡΤ στην EBU ('Λογοδοσία της ΕΡΤ προς την ελληνική κοινωνία. Τα Συμβούλια Κοινωνικού Ελέγχου')!
Ωστόσο, δεν επεκτάθηκαν στις υπόλοιπες Περιφέρειες (σύμφωνα με τις ισχύουσες δεσμεύσεις της ΕΡΤ), ούτε σε περισσότερους φορείς (όπως υπήρχαν ενδείξεις ότι θα γινόταν), ούτε, έστω, εξακολούθησαν με νέες συνθέσεις, βάσει των Κανονισμών Λειτουργίας τους. Αντ' αυτών, απλώς «καταψύχθηκαν» από τη διοίκηση του κου Κωστόπουλου ('Δεν θέλει έλεγχο στην ΕΡΤ ο Βασίλης Κωστόπουλος;'). Σήμερα, η διοίκηση του κου Δρόσου εξακολουθεί την παρανομία της παύσης λειτουργίας τους.

Τα Συμβούλια Κοινωνικού Ελέγχου ήταν από τις λίγες θεσμικές παρεμβάσεις του ΣΥΡΙΖΑ, αντάξιες της ιδεολογίας και των εξαγγελιών του. Παρά το «μουδιασμένο» ξεκίνημα, την ανάμεικτη στάση της ΕΡΤ απέναντί τους (από ένθερμη, σε αδιάφορη, σε εχθρική μέχρι κατάργησης) και την ελάχιστη δημοσιότητα, το ΣΚΕ Αττικής, του οποίου υπήρξα κληρωτό μέλος, είχε αρχίσει να βρίσκει το βηματισμό του.

Εκτός από τις επαφές με τη μέση, κυρίως, διοίκηση της ΕΡΤ, έγιναν κάποια βήματα διαδικαστικής σταθεροποίησης και εξωστρέφειας, ειδικά όταν η αφιερωμένη στα ΣΚΕ (μόνο της Αττικής υπήρχε, τότε) μηνιαία τηλεοπτική εκπομπή «Πολίτες», ούτως ή άλλως θαμμένη στη νυχτερινή ζώνη, σταμάτησε, αιφνιδίως, μετά τη μετάδοση της τέταρτης. Έγιναν επαφές με το ΕΣΡ, την ΕΕΤΤ, την Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής, κάποια (πρωτίστως εξωκοινοβουλευτικά) κόμματα και την εταιρία τηλεοπτικών μετρήσεων Nielsen. Όλοι έδειξαν ενδιαφέρον και αποδέχτηκαν το ρόλο μας. Άλλους τους επισκέφτηκε μια επιτροπή μας και άλλοι επισκέφτηκαν εμάς, είτε στις μηνιαίες συνεδριάσεις της Ολομέλειάς μας, είτε στις συνεδριάσεις κάποιας από τις Επιτροπές μας. Επίσης, άρχισε μια δειλή, αυτόνομη παρουσία στο Διαδίκτυο, άλλη από την επίσημη της ΕΡΤ (που τη χειριζόταν μόνη της) και μια τακτική ραδιοφωνική εκπομπή στην ΕΡΤ-Open, που οι συντελεστές της κρατάνε ακόμα.

Πολλά έγιναν, που δεν άπτονται της παρούσας ανάρτησης και ακόμα περισσότερα δεν έγιναν. Το κυριότερο που δεν έγινε, ήταν η ανανέωση της λειτουργίας, έστω των δύο ΣΚΕ που πρόλαβαν να λειτουργήσουν, της Αττικής και της Κεντρικής Μακεδονίας, όπως προβλέπει ο νόμος, οι σχετικές δεσμεύσεις της ΕΡΤ και ο Κανονισμός Λειτουργίας των Συμβουλίων Κοινωνικού Ελέγχου.

Ήταν τα ΣΚΕ τέλεια; Θα έκαναν την ΕΡΤ έναν αξιοπρεπή, δημόσιο (αντί για κρατικό), ανταγωνιστικό ραδιοτηλεοπτιδικτυακό οργανισμό;

Μπορώ να εκφέρω γνώμη για το ΣΚΕ Αττικής, όπου υπηρέτησα δυόμισι χρόνια.
Όχι, δεν ήταν διόλου τέλειο. Οι ατέλειες ήταν πολλές, τόσο λειτουργικές και δομικές, όσο και ανθρώπινες. Ωστόσο, λειτούργησαν αξιοπρεπώς, βελτιώνονταν κάθε μήνα και εκτέλεσαν ικανοποιητικά το συμβουλευτικό και ελεγκτικό τους ρόλο. Μόνο που ελάχιστοι αρμόδιοι έδειξαν ενδιαφέρον να ακούσουν, λιγότεροι δέχθηκαν να ελεγχθούν και ακόμα λιγότεροι εφάρμοσαν κάποιες από τις πολλές, συχνά ανέξοδες, προτάσεις μας.

Κανένας δεν σώζεται με το ζόρι. Αν τα κέντρα εξουσίας που την ελέγχουν ήθελαν, αυτό θα ήταν αρκετό για μια καλύτερη ΕΡΤ. Αν και οι παρεμβάσεις των ΣΚΕ λαμβάνονταν υπόψη και έπιαναν τόπο, θα είχαμε μια ακόμα καλύτερη ΕΡΤ. Αλλά αυτό δεν αλλάζει την προϋπόθεση της θέλησης της εξουσίας.
Επίσης, ας μην ξεχνάμε ότι οι επιδιώξεις της εξουσίας δεν συμπίπτουν, απαραίτητα, με τις επιδιώξεις και τα αιτήματα της κοινωνίας ;)

Το ΣΚΕ Αττικής την έκανε τη δουλειά του και πολύ καλά, αν συνυπολογιστεί η απροθυμία της ανώτατης διοίκησης να συνεργαστεί, ακόμα και να τηρήσει τις ίδιες της τις δεσμεύσεις. Έφτασαν ποτέ τα, γραμμένα κατ' απαίτηση της ΕΡΤ, «Πορίσματα» του ΣΚΕ στη Βουλή, όπου θα τα παρέδιδε, υποτίθεται, η διοίκηση; Όχι!

Νεανικές αδυναμίες ενός θεσμού, που αργά, αλλά σίγουρα, η επερχόμενη δημοσιότητα θα διόρθωνε, θεωρώ. Διότι, εύκολα αγνοείς αγνώστους που το νοιάζονται το μαγαζί και δεν κάνουν φασαρία προς τα έξω. Πώς τους αγνοείς όταν εμφανιστούν στη Βουλή, αρχίσουν να κάνουν δημόσιες παρεμβάσεις από ΜΜΕ εκτός ΕΡΤ και δημοσιεύουν τις ερωτήσεις που κάνουν και ουδείς αρμόδιος απαντά, παρά τις ρητές δεσμεύσεις της ΕΡΤ προς τούτο;

Αυτό το «μαύρο» στα ΣΚΕ, την αποπομπή των εθελοντών Πολιτών και των Φορέων, που νοιάστηκαν την ΕΡΤ, δεν (θα) την αναφέρει κανείς:

• Ούτε η Κυβέρνηση, που νομοθέτησε τα ΣΚΕ, διά της Βουλής
• Ούτε η Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας, που τόσο ευγενική υπήρξε μαζί μας
• Ούτε η Δικαιοσύνη, που δεν μπορεί να νοιαστεί για πολύ σοβαρότερα θέματα
• Ούτε η (διορισμένη από την κυβέρνηση) διοίκηση, που τα έπαυσε διά της μη ενεργοποίησης της νέας «Σειράς»
• Ούτε η ΠΟΣΠΕΡΤ, που ακόμα αναρωτιέμαι αν και τι ρόλο έπαιξε στη διακοπή λειτουργίας τους
• Ούτε οι εργαζόμενοι στην ΕΡΤ, πολλοί των οποίων ουδέποτε άκουσαν γι' αυτά, παρά από εμάς τους ίδιους, τελείως τυχαία

Όλα αυτά, ενώ είμαστε σε προεκλογική περίοδο και θα περίμενε, κανείς, η Κυβέρνηση να υπερασπίζεται τις επιλογές της και η Αντιπολίτευση να την ελέγχει και να εκδηλώνει τις δικές της προθέσεις…

Αναρωτιέμαι:

• Ποιος θα θέσει εκ νέου σε λειτουργία τα Συμβούλια Κοινωνικού Ελέγχου της ΕΡΤ, τιμώντας το θεσμό και τερματίζοντας την παρανομία της παύσης τους;

 Και, παρεμπίπτον, μια και μιλάμε για την ΕΡΤ:

• Ποιος θα θεσμοθετήσει το διορισμό της διοίκησης της ΕΡΤ με ευρεία κοινοβουλευτική αποδοχή, π.χ. από αυξημένη πλειοψηφία της Διάσκεψης των Προέδρων της Βουλής, όπως γίνεται με το ΕΣΡ;

Ιδού πεδίο δόξης λαμπρό, πολιτευτές μου! Στο μεταξύ, τα ΣΚΕ θα τα κλάψουμε στις 30 Ιουνίου μόνο τα πρώην μέλη του…


Το παρόν άρθρο πρωτοδημοσιεύτηκε στις 14/6/2019 στο ιστολόγιο «Επί Παντός» με τίτλο «Οι επέτειοι της ΕΡΤ».

Επεξεργασία και εξέταση του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Υποδομών και Μεταφορών «Ρυθμίσεις θεμάτων μεταφορών και άλλες διατάξεις»

Η προσπάθεια εμφάνισης των καθεστώτων λειτουργίας του Beat και της Uber σα να είναι ίδια, η στάση της Διαρκούς Επιτροπής Παραγωγής και Εμπορίου και του Υπουργού, οι ερωτήσεις περί νομιμότητας της λειτουργίας της Beat —αφού έχει ελεγχθεί αρμοδίως— και η παρουσία του Θύμιου Λυμπερόπουλου είναι χαρακτηριστικά του πώς σκεφτόμαστε και ενεργούμε σε κάθε επίπεδο σε αυτή τη χώρα. Μπράβο στο Νίκο Δρανδάκη που στάθηκε στο ύψος του, δείχνοντας ότι υπάρχουν λαμπρές εξαιρέσεις!

Από τον ιστότοπο της Βουλής (Συνεδριάσεις/Πρακτικά):

Επιτροπή

Διαρκής Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου

Ημερομηνία

13-15/03/2018 15:00

Χώροι Συνεδρίασης

Αίθουσα «Προέδρου Αθανασίου Κωνστ. Τσαλδάρη» (223), Αίθουσα της Γερουσίας

Η ΔΙΑΡΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΚΑΙ ΕΜΠΟΡΙΟΥ θα συνεδριάσει με θέμα ημερήσιας διάταξης:

Επεξεργασία και εξέταση του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Υποδομών και Μεταφορών «Ρυθμίσεις θεμάτων μεταφορών και άλλες διατάξεις» (ΣΣ: ΚΟΚ, Beat, Uber).

Εισηγητές: Απόστολος Καραναστάσης και Κωνσταντίνος Αχ. Καραμανλής. Νομοσχέδιο: Ρυθμίσεις θεμάτων μεταφορών και άλλες διατάξεις.

Σχετικά Video

• 13/3/2017: .Επεξεργασία και εξέταση του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Υποδομών και Μεταφορών «Ρυθμίσεις θεμάτων μεταφορών και άλλες διατάξεις». .., Η ΔΙΑΡΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΚΑΙ ΕΜΠΟΡΙΟΥ θα συνεδριάσει με θέμα ημερήσιας διάταξης: (ΣΣ: http://www.parliament.gr/userfiles/media/synedriaseis/epitropes-paragogis-20180313.mp4)
  
  
• 14/3/2017: Συνέχιση της επεξεργασίας και εξέτασης του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Υποδομών και Μεταφορών «Ρυθμίσεις θεμάτων μεταφορών και άλλες διατάξεις» (2η συνεδρίαση – ακρόαση εξωκοινοβουλευτικών προσώπων). Εισηγ.., ΔΙΑΡΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΚΑΙ ΕΜΠΟΡΙΟΥ (ΣΣ: http://www.parliament.gr/userfiles/media/synedriaseis/epitropes-paragogis-20180314.mp4)
  
• 15/3/2017: Συνέχιση της επεξεργασίας και εξέτασης του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Υποδομών και Μεταφορών ...,Η ΔΙΑΡΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΚΑΙ ΕΜΠΟΡΙΟΥ θα συνεδριάσει με θέμα ημερήσιας διάταξης: (ΣΣ: http://www.parliament.gr/userfiles/media/synedriaseis/epitropes-paragogis-20180315.mp4)
  

Open Data, Facts, Metrics

Το Google Doc: (Open) Data, Facts, Metrics sources & views by ageor.

Άμυνα στους Κινδύνους του Διαδικτύου

Με όλο τον κουρνιαχτό των ημερών για τις κυβερνοεπιθέσεις με ιούς ransomware, με ρωτάνε, ως πληροφορικάριο, τι κάνω για να αισθάνομαι ασφαλής κατά τη χρήση υπολογιστή, κινητού και tablet.

Η σύντομη απάντηση

Προσπαθώ να θυμάμαι ότι ο πιο αδύναμος κρίκος, σε θέματα ασφαλείας, είμαι εγώ.  
Ποτέ, από το 1987 που χρησιμοποιώ PC, δεν έπαθα ή έγινα μάρτυς κακού χωρίς να έχει προηγηθεί εσκεμμένη ή απερίσκεπτη, εκούσια ή ακούσια παράβαση των στοιχειωδών κανόνων ασφαλείας που ακολουθούν (με μακράν βασικότερη, από την εποχή των Windows XP, το 2002, τη λάθος απόκριση σε ερώτηση του λειτουργικού συστήματος, προγράμματος ή ιστοσελίδας). Που μας φέρνει στην …

Αναλυτική απάντηση

• Τηρώ επικαιροποιημένο το λειτουργικό μου, τουλάχιστον με τις ενημερώσεις ασφαλείας. Ομοίως, για όλα τα προγράμματα, ειδικά αυτά που επικοινωνούν με το Διαδίκτυο (browsers, chat, email, downloaders κ.τ.λ.)
  Τα Windows XP και Vista π.χ., δεν υποστηρίζονται πια με ενημερώσεις, οπότε έχουν κενά ασφαλείας) και κάνω επανεκκίνηση, όταν το ζητάει, το συντομότερο δυνατό. Ομοίως, οι τελευταίες εκδόσεις των Chrome, Firefox, π.χ., δεν τα υποστηρίζουν.
• Χρησιμοποιώ firewall, antispam, antivirus και antimalware
  Τα τηρώ διαρκώς ενημερωμένα και τα προγραμματίζω να κάνουν αυτόματους περιοδικούς ελέγχους. Αν έχω οποιαδήποτε ανησυχία, ενεργοποιώ τους χειροκίνητους ελέγχους αυτών των προγραμμάτων
• Ενεργοποιώ το firewall στο router μου (αν έχει επιλογή)
• Απεγκαθιστώ συστηματικά προγράμματα και πρόσθετα (όπως Chrome, Firefox, Office κ.τ.λ.) που δεν ξέρω (ή δεν θυμάμαι) πού βρέθηκαν και τι κάνουν
  Ιδανικά, τηρώ καταλόγους με όλα όσα είχε ο υπολογιστής καινούργιος και ό,τι εγκαθιστώ, ώστε να εντοπίζω εύκολα έξωθεν «πρωτοβουλίες»
• Ενεργοποιώ τη μόνιμη εμφάνιση όλων των επεκτάσεων εγγράφων (file/document extension)
  Το κακόβουλο λογισμικό συχνά μεταμφιέζεται σε έγγραφο γνωστού τύπου (πχ. .docx, pdf, txt), που στην πραγματικότητα καταλήγει σε .exe, cmd ή άλλους τύπους που εκτελούν κώδικα, αντί να ανοίγουν στο Word, στον Reader ή στο Notepad κ.ά., όπως θα περιμέναμε.
• Δεν ανοίγω άκριτα συνημμένα σε email που δεν περίμενα, ακόμα και από γνωστό αποστολέα
• Δεν απαντώ για κανένα λόγο σε email που ζητάει προσωπικά, τραπεζικά κ.ο.κ. στοιχεία
  Καμία σοβαρή υπηρεσία δεν ζητάει, για οποιονδήποτε λόγο, τα στοιχεία πρόσβασης ενός λογαριασμού, πολύ περισσότερο όταν εμπλέκονται χρήματα. Μεταξύ των συμβουλών της τράπεζάς μου και των αυτόκλητων, συνήθως διατυπωμένων σε άθλια ελληνικά (αλλά δεν θα «καρφώνονται» πάντα τόσο εύκολα) παροτρύνσεων, τηρώ ευλαβικά τις πρώτες και καταγγέλλω συστηματικά τις δεύτερες.
• Δεν μπαίνω σε τραπεζικές κ.ά. ευαίσθητες υπηρεσίες από τον σύνδεσμο που προτείνει οποιοσδήποτε πλην του επίσημου ιστότοπου του φορέα της υπηρεσίας και πάντα ελέγχω ότι η σύνδεση είναι ασφαλής (https://…) και το πρόγραμμα περιήγησης δεν δίνει αντενδείξεις για την ασφάλεια της σύνδεσης
• Επιδεικνύω δυσπιστία και διαβάζω πολύ προσεκτικά προτού απαντήσω «ναι», «εντάξει», «δέχομαι» κ.τ.λ. σε απρόσμενες ερωτήσεις και ακόμα περισσότερο στο μήνυμα που ζητάει να επιτρέψω αλλαγές στο σύστημά μου
  Το λειτουργικό, εφαρμογές και ιστοσελίδες ζητούν, ενίοτε, έγκριση για διάφορες πρωτοβουλίες που θέλουν να λάβουν. Συχνά μια τέτοια έγκριση ισοδυναμεί με παραχώρηση δικαιωμάτων διαχειριστή, με όλους τους κινδύνους που αυτό συνεπάγεται.
  Για τους πιο σκληροπυρηνικούς και γι' αυτούς που σπάνια εγκαθιστούν λογισμικό στον υπολογιστή τους, μια καλή πρόταση είναι ο λογαριασμός τους κύριας χρήσης να μην έχει δικαιώματα διαχειριστή. Οι σύγχρονες εκδόσεις των λειτουργικών προσωπικών υπολογιστών επιτρέπουν την παράκαμψη αυτού του περιορισμού, όταν χρειάζεται, χωρίς να απαιτείται έξοδος και επανασύνδεση με λογαριασμό με δικαιώματα διαχειριστή.
• Κλείνω το Internet, όσο δεν το χρησιμοποιώ
  Εντάξει, αυτό, στην περίπτωσή μου, δεν συμβαίνει ποτέ…
• Σημειώνω το μήνυμα από ό,τι ειδοποιήσεις πετάγονται στην οθόνη, ειδικά τις επαναλαμβανόμενες
  Αν δεν καταλαβαίνω τι σημαίνουν ψάχνω να βρω ή ρωτάω. Συσφίγκω τις σχέσεις μου με τη Διαδικτυακή αναζήτηση και τους πιο ενημερωμένους γνωστούς μου.
• Δεν εμπιστεύομαι προστασίες, καθαρισμούς, βελτιστοποιήσεις κ.ά. γιατροσόφια από πουθενά, ειδικά τους αυτοματισμούς που τάζουν
  Ακόμα και επαγγελματικά εργαλεία επώνυμων κατασκευαστών ενδέχεται να προκαλέσουν μεγαλύτερη ζημιά από αυτή που, ίσως, διορθώνουν, ειδικά όταν δρουν αυτόματα ή οι χρήστες τους δεν αντιλαμβάνονται τις συνέπειες των επιλογών τους
• Αν υπάρχει θέμα επίκαιρου, συγκεκριμένου κινδύνου, βρίσκω και χρησιμοποιώ τις ενδεδειγμένες άμυνες για αυτόν
  Δεν εμπιστεύομαι τις λύσεις που προτείνουν τα ΜΜΕ, εκτός αν πρόκειται για έμπιστους, εξειδικευμένους ιστότοπους της δικής μου επιλογής.
  Σημειώνω, ενδεικτικά, το αφοριστικό που άκουσα, μόλις (Κυ 13/5/2017 ~15:10, στην ΕΡΤ1, για αυτούς που έχουν ήδη πληγεί από την κακόβουλη κρυπτογράφηση εγγράφων: «[…] Ή θα πληρώσεις ή θα χάσεις πλήρως τα αρχεία σου.». Δυστυχώς, ο εκφωνητής δεν μας είπε για το 'The “No More Ransom” Project', μια συλλογική προσπάθεια αποκρυπτογράφησης των «αιχμάλωτων» αρχείων με επιτυχίες στο ενεργητικό της.
• Χρησιμοποιώ μεγάλα, δύσκολα password, διαφορετικά για κάθε εργασία, ειδικά όπου παίζονται χρήματα (web banking, paypal κ.τ.λ.)
  Ένα αξιοπρεπές password έχει μήκος τουλάχιστον 8 χαρακτήρες, «λέξεις» που δεν υπάρχουν σε λεξικό, πεζά και κεφαλαία γράμματα, αριθμούς και σύμβολα. Ακόμα κι αν είχα ένα αγαπημένο password για όλες τις δουλειές, κάποτε θα έπεφτα σε έναν ιστότοπο που η προδιαγραφή του δεν θα το επέτρεπε.
  Επίσης, φυλάγω ευλαβικά τους κωδικούς μου, καθώς είναι δεδομένο ότι, αργά ή γρήγορα, ξεχνιούνται, προστατευμένους από αδιάκριτα βλέματα.

Ως επαγγελματίας της πληροφορικής, αυτά κάνω. Πιθανότατα κι εσείς, όπως κι εγώ και η πλειοψηφία των χρηστών υπολογιστή (περιλαμβάνονται κινητά και tablets), προτιμάτε να χειρίζεστε τα θέματά τους μόνοι σας. Τότε, χωρίς καν να το συνειδητοποιείτε, στο δίλημμα: «Θέλω να ρωτήσω κάποιον ειδικό πριν ή αφού πάθω τη ζημιά;» επιλέγετε το δεύτερο…

Σύνταγμα - Στοιχεία και Προϋποθέσεις Επιτυχίας

Κάθε σοβαρή συζήτηση περί αναθεώρησης του Συντάγματος καλείται να απαντήσει πειστικά στην αντίρρηση ότι αν δεν λύσουμε το πρόβλημα της εφαρμογής του, οποιαδήποτε αναθεώρηση θα είναι ανώφελη. Κόμματα (κοινοβουλευτικά και μη), κινήσεις πολιτών, ακόμα και κινήματα που ζητούν νέο Σύνταγμα, αντί για αναθεώρηση, συζητούν σε διάφορους βαθμούς έντασης, συνήθως χωρίς να αγγίζουν αυτό το μικροπροβληματάκι.
Διαρκούσης της συζήτησης, το τρέχον Σύνταγμα δέχεται συνέχεια αντιδιαμετρικές ερμηνείες για το «πνεύμα» και το «γράμμα» του, από νομικούς και συνταγματολόγους που ζουν, υποτίθεται, στην ίδια χώρα, σπούδασαν και υπηρετούν το ίδιο δίκαιο, αλλά ανήκουν… σε διαφορετικά κόμματα. Σε αυτό το κλίμα, οι «αντισυνταγματικοί» νόμοι και άλλες «παραβιάσεις» του Συντάγματος είναι αντικείμενο καθημερινής κόντρας σε όλα τα επίπεδα του δημοσίου διαλόγου, από το Κοινοβούλιο μέχρι τα τηλεπαράθυρα και τα καφενεία. Το κακό, μάλιστα, είναι γενικότερο. Ας μην ξεχνάμε ότι η ποιότητα των νομικών κειμένων είναι, πλέον, τέτοια που η χώρα έχει καταντήσει να κυβερνιέται, χρόνια τώρα, βάσει εγκυκλίων!
Με τελευταία αφορμή τη σύσταση από την κυβέρνηση της Επιτροπής για τη Συνταγματική Αναθεώρηση, παρατίθενται εδώ κάποια στοιχεία-προϋποθέσεις ενός επιτυχημένου Συντάγματος για την Ελλάδα.

'Το σημαντικότερο των Συνταγμάτων της Επανάστασης ψηφίσθηκε στην Τροιζήνα τον Μάιο του 1827 από τη Γ΄ Εθνοσυνέλευση […]. Το «Πολιτικόν Σύνταγμα της Ελλάδος» διακήρυττε για πρώτη φορά την αρχή της λαϊκής κυριαρχίας […]' (από την ιστοσελίδα «10 Ορόσημα Συνταγματικής Ιστορίας»).

Στρατηγικές Επιλογές

Η ιδιοσυγκρασία του Συντάγματος, όπως εκφράζεται με την ευελιξία του, την έκτασή του και την ευκολία αναθεώρησής του είναι, μεν, ευθύνη του συντάκτη του, αλλά οφείλει να συνάδει με την ιδιοσυγκρασία του λαού που το εφαρμόζει. Πρόκειται για στρατηγικές επιλογές που, χωρίς να μπορούν εύκολα να χαρακτηριστούν ως σοφές ή ανόητες, ορθές ή εσφαλμένες, καθορίζουν την επιτυχία του σημαντικότερου κειμένου του Πολιτεύματος.

Έκταση

Το Σύνταγμα μπορεί να είναι ένα μικρό, περιεκτικό κείμενο αρχών ή ένα λεπτομερειακό κείμενο που (προσπαθεί να) καλύπτει όλες τις περιπτώσεις και καταλήγει να μοιάζει με νόμο.

Αναθεώρηση

Δύο τάσεις συγκρούονται ως προς τη δυσκολία αναθεώρησης ενός Συντάγματος: Η παραδοσιακή θέλει τη διαδικασία αναθεώρησης δύσκολη και αργή, ώστε να προστατεύεται από παρατράγουδα. Μια πιο σύγχρονη, θέλει το Σύνταγμα να αλλάζει εύκολα και γρήγορα, ώστε να μπορεί να παρακολουθεί τις εξελίξεις.
Η σημερινή διαδικασία αναθεώρησεις πάσχει με διάφορους τρόπους:

• Η Βουλή αποφασίζει μόνη της πώς θα… αυτοπεριορίζεται
  Το Σύνταγμα είναι το πλαίσιο που θέτει τα όρια μέσα στα οποία μπορεί να κινείται ο Νόμος· θα μπορούσε, ίσως, να θεωρηθεί μια επιπλέον Εξουσία. Όταν συντάσσεται και αναθεωρείται από το ίδιο σώμα που νομοθετεί, βρισκόμαστε προ ενός παραδείγματος εφαρμογής της λαϊκής ρήσης «Γιάννης κερνάει, Γιάννης πίνει», αν όχι «βάζουμε το λύκο να φυλάει τα πρόβατα».
• «Τυφλή» διαδικασία
  Η διαδικασία αναθεώρησης προβλέπει την εμπλοκή δύο διαδοχικών κοινοβουλευτικών συνθέσεων: Η πρώτη ορίζει τα προς αναθεώρηση άρθρα και η δεύτερη αναθεωρεί. Δηλαδή, το τρέχον Κοινοβούλιο δίνει λευκή επιταγή στο επόμενο να αναθεωρήσει τα άρθρα αυτά όπως θέλει, ενδεχομένως με απλή πλειοψηφία μόνο 151 Βουλευτών, εάν η προηγούμενη Βουλή ψήφισε τα αναθεωρητέα άρθρα με πλειοψηφία ⅗ (181 Βουλευτών). Υπενθυμίζεται ότι με το τρέχον εκλογικό σύστημα, 50 από αυτούς τους Βουλευτές (το ⅙ του συνόλου τους και περίπου το ⅓ της δύναμης του πρώτου κόμματος) είναι δώρο στο πρώτο κόμμα, το οποίο αλλοιώνει σημαντικά τους συσχετισμούς εκπροσώπησης του λαού.

Πρόταση

Η εμπειρία του Συντάγματος του 1975 και των αναθεωρήσεών του το δείχνουν καθαρά. Όσο μεγαλύτερο και «πληρέστερο» το κείμενο, τόσο πιο συχνά χρειάζεται αναθεώρηση, τόσο πιο εύκολα υποπίπτει σε αντιφάσεις, τόσο πιο εύκολα επιδέχεται διαφορετικές ερμηνείες και τόσο πιο εύκολα παραβιάζεται. Συνεπώς:

• Το Σύνταγμα είναι ένα σαφές, μικρό, περιεκτικό κείμενο αρχών
• Οι αρχές δεν αλλάζουν συχνά, συνεπώς, ένα Σύνταγμα όπως περιγράφεται παραπάνω δεν χρειάζεται να αλλάζει εύκολα
• Αν, πάντως, χρειαστεί να αλλάξει ή να ερμηνευτεί αυθεντικά, το αναθεωρητικό, συντακτικό και ερμηνευτικό σώμα είναι διαρκές, ευάριθμο (πλήθος μελών αντιπροσωπευτικό της κοινής γνώμης), άμισθο, συστήνεται δημοκρατικά (πχ. με εκλογές ή/και κλήρωση για το τμήμα του εκ του λαού —όπως ένα σώμα ενόρκων— και με αυξημένη πλειοψηφία για ενδεχόμενο τμήμα του από νομικούς και εμπειρογνώμονες), αποκλειστικά για το σκοπό αυτό, καταθέτει την πρότασή του κατά άρθρο μετά από εκτεταμένη δημόσια διαβούλευση διάρκειας τουλάχιστον ενός έτους, ψηφίζει με πλειοψηφία ⅔ (66,67%) και τα μέλη του, που είναι ισόβια, δεν μπορούν εφεξής να εκλεγούν Βουλευτές ή να συμμετέχουν σε οποιοδήποτε νομοθετικό όργανο

Διάκριση Εξουσιών και η… Απουσία της

Η διάκριση των εξουσιών και οι μηχανισμοί αμοιβαίου ελέγχου μεταξύ τους (τα περίφημα “checks and balances”) συνιστούν τον ακρογωνιαίο λίθο κάθε βιώσιμης δημοκρατίας:

• Το Κοινοβούλιο νομοθετεί, περιοριζόμενο από το Νόμο και το Σύνταγμα
• Η Κυβέρνηση κυβερνά, εφαρμόζοντας —και περιοριζόμενη από— το Νόμο και το Σύνταγμα
• Η Δικαιοσύνη ελέγχει και επιβάλλει την εφαρμογή του Νόμου και του Συντάγματος, αδιακρίτως

Δυστυχώς, παρότι προβλέπεται στο Πολίτευμα από το τρέχον Σύνταγμα, η υποστήριξη της διάκρισης των εξουσιών είναι από ανεπαρκής έως αντιφατική.
Η ανάμιξη της Εκτελεστικής Εξουσίας με τη Νομοθετική, διά της συνήθους διπλής ιδιότητας των Υπουργών-Βουλευτών έχει διάφορες αρνητικές παραμέτρους, αλλά είναι εθιμική, ουδεμία θεσμική δέσμευση έχει ο Πρωθυπουργός. Ωστόσο, η πρακτική οι νόμοι να προέρχονται από τα Υπουργεία προκαλεί σημαντική σύγχυση για το πώς λειτουργεί η Δημοκρατία. Τα Υπουργεία, ως Εκτελεστική Εξουσία, καλούνται να εφαρμόζουν το Νόμο, όχι να τον διαμορφώνουν! Είναι, βέβαια, απογοητευτικός ο έλεγχος που ασκεί η Κυβέρνηση και το κόμμα στις επιλογές των Βουλευτών και αυτός δεν προέρχεται ούτε από το Νόμο, ούτε, πολύ περισσότερο, από το Σύνταγμα· είναι απλώς μια ακόμα σοβαρή παθογένεια του πολιτικού μας συστήματος.
Ο στενός δεσμός και η εξάρτηση μεταξύ Νομοθετών και Κυβέρνησης οφείλεται σε (άλλη μία) παραβίαση της αρχής διάκρισης των εξουσιών, ενσωματωμένη στο τρέχον Σύνταγμα και συνεπικουρούμενη από τον Εκλογικό Νόμο: Η αρχή της δεδηλωμένης (θεωρείται ότι) ικανοποιείται μόνο αν η Κυβέρνηση έχει τον έλεγχο της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας. Διότι, η κυβέρνηση «χρειάζεται» να ελέγχει τη νομοθεσία, προκειμένου να υλοποιεί το πρόγραμμά της.
Ο λαός ψηφίζει Κοινοβούλιο και Πρωθυπουργό. Το κομματικό πρόγραμμα εξουσίας το υλοποιεί η κυβέρνηση βάσει της υφιστάμενης νομοθεσίας. Ενδεχόμενη αναγκαία νέα νομοθεσία ψηφίζεται στη Βουλή. Οποιοσδήποτε, της Κυβέρνησης περιλαμβανομένης, θέλει ένα νέο Νόμο, χρειάζεται να πείσει τη Βουλή, όχι να την ελέγχει.
Είναι όντως ανήκουστη μια Κυβέρνηση χωρίς κοινοβουλευτική πλειοψηφία; Ναι και όχι:

• Η εφαρμογή, έστω, της τρέχουσας νομοθεσίας συνιστά τεράστια πρόκληση. Επίσης, πόσο αναγκαία είναι μια αλλαγή στην οποία αδυνατεί να συμφωνήσει ένα δημοκρατικά εκλεγμένο Κοινοβούλιο;
• Οι ενδείξεις και τα παραδείγματα δεν έλειψαν ποτέ. Αλλά τα χρόνια της κρίσης το έδειξαν καθαρά: Ναι, μπορεί να χρειάζονται νομοθετικά μέτρα αποφασιστικά για τη χώρα και το Κοινοβούλιο να μην μπορεί να συμφωνήσει σε αυτά. Το είδαμε να ισχύει ακόμα και με μονοκομματική πλειοψηφία. Είναι αυτό αποτέλεσμα παθογενειών, η απουσία των οποίων θα εμπόδιζε να έχουμε φτάσει σε τόσο κρίσιμες συνθήκες; Φταίει η «παρακαταθήκη» της πελατειακής, μεταξύ άλλων, μεταπολίτευσης;

Αναμφίβολα, η ωριμότητα του λαού και των αρχόντων του παίζουν καθοριστικό ρόλο. Ωστόσο, δεν γράφουμε σε λευκό χαρτί, ούτε ιδρύουμε νέα χώρα. Χρειαζόμαστε τα μέτρα που θα μας ωριμάσουν από την τρέχουσα κατάσταση πόλωσης, διχασμού, άγνοιας, ιδιοτέλειας κά. στην οποία βρισκόμαστε. Έτσι, όπως με όλα τα μέτρα, χρειαζόμαστε ομαλή μετάβαση.

Πρόταση

Όπως η Νομοθετική, έτσι και η Δικαιοσύνη είναι ανεξάρτητη Εξουσία. Ως τέτοια:

• Η Δικαιοσύνη έχει οικονομική και διοικητική αυτοτέλεια και απόλυτη ανεξαρτησία, ενώ δεν μπορεί να έχει πολιτικό προϊστάμενο
• Στο βαθμό που η λειτουργία της απαιτεί μια δομή, όπως το σημερινό Υπουργείο Δικαιοσύνης, αυτό χρειάζεται να φύγει από τον έλεγχο της Κυβέρνησης, να αναδιοργανωθεί, να μετονομαστεί σε «Ελληνική Δικαιοσύνη» και να λειτουργεί στο πρότυπο της Βουλής των Ελλήνων (ανεξάρτητος προϋπολογισμός, Προεδρείο εκλεγμένο από το δικαστικό και το σωφρονιστικό σώμα κτλ.)
• Η χρηματοδότηση του έργου της Ελληνικής Δικαιοσύνης γίνεται από τα λεγόμενα «δικαστικά έξοδα», τα οποία ίσως χρειάζονται εξορθολογισμό, από προϊόντα κατασχέσεων, από τα κάθε είδους εισπραχθέντα πρόστιμα και, όσο λιγότερο γίνεται, από τον προϋπολογισμό

Κυβερνησία, Διορισμοί/Εκλογές Αξιωματούχων

Για τις ανάγκες του παρόντος κειμένου, ως «κυβερνησία» ορίζεται η συνολική δυνατότητα της Κυβέρνησης να κυβερνά και να νομοθετεί, είτε επειδή διαθέτει κοινοβουλευτική πλειοψηφία, είτε με υπουργικές αποφάσεις ή προεδρικά διατάγματα (όπως ουκ ολίγον συμβαίνει).

Εκλογικό Σύστημα

Δεν είναι όλες οι αποφάσεις του Κοινοβουλίου εξίσου κρίσιμες, ώστε να κρίνουν τη βιωσιμότητα, είτε της χώρας, είτε της Κυβέρνησης. Συνεπώς, παρότι η κυβερνησία είναι ακόμα χρήσιμη, δεν είναι πάντα απαραίτητη. Αν θέλουμε κυβερνησία διά της δεδηλωμένης, αυτό προϋποθέτει, ακόμα, εκλογικό σύστημα κάποιου είδους ενισχυμένης αναλογικής. Η εναλλακτική της κυβερνησίας διά υπουργικών αποφάσεων ή προεδρικών διαταγμάτων, παρά την αντίθετη γνώμη του Κοινοβουλίου, θα μπορούσε να είναι αντικείμενο συζήτησης, αλλά δεν εξετάζεται εδώ.

Εκλογή Προέδρου Δημοκρατίας και Άλλων Αξιωματούχων, Διορισμοί

Ο διορισμός δικαστικών από την κυβέρνηση συνιστά τεράστια αντίφαση και παραβιάζει ευθέως την αρχή της διάκρισης των εξουσιών (και αυτό δεν αλλάζει επειδή κάτι παρόμοιο συμβαίνει στο, επιτυχημένο κατά πολλά άλλα, αμερικάνικο Σύνταγμα). Επίσης, σε εποχές που το πραγματικό έρεισμα των κυβερνήσεων στο λαό είναι της τάξης του 30% των έγκυρων ψηφοδελτίων, στα οποία, μάλιστα, δεν προσμετρώνται τα λευκά, παραβιάζεται και η αρχή της αντιπροσωπευτικότητας.
Ομοίως, η εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας (θεωρητικά, ώστε να μην πολωθεί και διχαστεί ο λαός) ή ο διορισμός των μελών των Ανεξάρτητων Αρχών από το Κοινοβούλιο, 50 έδρες του οποίου δωρήθηκαν στο πρώτο κόμμα, συνιστούν σοβαρό δημοκρατικό έλλειμμα.

Πρόταση

Παρότι ο («Εκλογικός») Νόμος των βουλευτικών, περιφερειακών, δημοτικών και ευρωβουλευτικών εκλογών δεν είναι απαραιτήτως αρμοδιότητα του Συντάγματος, στην περίπτωση αξιοποίησής του ως εργαλείου κυβερνησίας, δηλαδή οποιασδήποτε απόκλισής του από την απλή αναλογική ή την «Αναλογική Πολλαπλών Επιλογών», εφαρμόζονται οι παρακάτω συνταγματικές προβλέψεις:

• Το πρώτο κόμμα να παίρνει τις έδρες-δώρο μόνο εάν με αυτές εξασφαλίζει αυτοδυναμία
  Δεν είναι διόλου δημοκρατικό να χρειάζεται ποσοστό ίσο με του πρώτου κόμματος συν 16,67% (περίπου 50% παραπάνω από το ποσοστό του, σύμφωνα με τα πρόσφατα αποτελέσματα) για να εξασφαλίσει πλειοψηφία ένας συνδυασμός των κομμάτων της αντιπολίτευσης, δηλαδή πρακτικά να είναι αδύνατος ο σχηματισμός κυβέρνησης χωρίς το πρώτο κόμμα και μάλιστα ανεξάρτητα από τη διαφορά του από το δεύτερο
• Σε περίπτωση που το πρώτο κόμμα λάβει έδρες-δώρο, ορίζονται δύο κοινοβουλευτικές συνθέσεις: η Κύρια και η Ενισχυμένη. Η Κύρια σύνθεση περιλαμβάνει τους βουλευτές της πρώτης κατανομής, όπως προκύπτουν αναλογικά από το εκλογικό αποτέλεσμα. Η Ενισχυμένη σύνθεση περιλαμβάνει τους βουλευτές της Κύριας σύνθεσης και τους βουλευτές που κατέλαβαν τις έδρες-δώρο, εφεξής «Ενισχυτές»
• Οι Ενισχυτές έχουν δικαίωμα παρουσίας στις συνεδριάσεις και ψήφου στις ψηφοφορίες της Ενισχυμένης Βουλής, αλλά δεν έχουν δικαίωμα λόγου, δεν μπορούν να συμμετέχουν στο προεδρείο της Βουλής, ούτε σε Επιτροπές και δεν έχουν την πλειοψηφία των προνομίων και απολαβών των βουλευτών (ναι, είναι βουλευτές β’ κατηγορίας!). Οι ψήφοι των Ενισχυτών καταμετρώνται και καταγράφονται χωριστά από των Βουλευτών, ακόμα και στις μυστικές ψηφοφορίες, ώστε να είναι σε κάθε περίπτωση σαφές ποιες ψήφοι έκριναν την απόφαση και ποια υπήρξε η θέση της αντιπροσωπευτικής πλειοψηφίας.
• Βάσει των παραπάνω αρχών διαμορφώνονται και ψηφίζουν και τα Περιφερειακά και Δημοτικά Συμβούλια
• Η Κύρια Βουλή συνεδριάζει και ψηφίζει, ενδεχομένως μαζί με τα Κύρια Περιφερειακά Συμβούλια και τα Κύρια Δημοτικά Συμβούλια, για τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, το Προεδρείο της Βουλής, τους ανώτατους Δικαστικούς (όσο διατηρούνται οι σχετικοί θεσμοί), τα μέλη των Ανεξάρτητων Αρχών κ.τ.λ.
• Η Κύρια Βουλή συνεδριάζει και ψηφίζει για θέματα που δεν κρίνουν τη βιωσιμότητα της κυβέρνησης, κατ’ επιλογή της Κυβέρνησης. Εδώ μπορεί να προστεθεί ένας κατάλογος πρόσθετων υποχρεωτικών περιπτώσεων

Κρατικά Μονοπώλια

Η ύπαρξη κρατικών μονοπωλίων είναι παρωχημένη. Είναι διαφορετική η στρατηγική συμμετοχή του κράτους σε κρίσιμους τομείς όπως η παραγωγή ενέργειας, το νερό, η Παιδεία, η Υγεία, οι τηλεπικοινωνίες κα. και διαφορετική η μονοπωλιακή επιχειρηματικότητα εκ μέρους του. Είναι άλλο να παραχωρεί τη χρήση ή και τη διαχείριση δημόσιων πόρων για πεπερασμένο χρόνο και άλλο να μην έχει τον έλεγχο των κρίσιμων δικτύων ηλεκτροδότησης ύδρευσης, αποχέτευσης, τηλεπικοινωνιών, του οδικού κ.ά.

Πρόταση

Οποιαδήποτε υπηρεσία ή προϊόν παρέχει το κράτος, έχει κάθε δικαίωμα να την παρέχει και ιδιώτης, με τους ίδιους όρους και προϋποθέσεις. Αν το κράτος χρειάζεται να επιχειρεί, δεν μπορεί να αρνείται την ιδιωτική δραστηριοποίηση οποιουδήποτε άλλου στην ίδια δραστηριότητα.
Το κρατικό μονοπώλιο παραμένει μόνο στον έλεγχο της χρήσης βίας: Ένοπλες Δυνάμεις και Αστυνομία.

Συμπερασματικά

Η ανάγκη για πολιτική σταθερότητα υπαγορεύει στιβαρούς και διαχρονικούς θεσμούς και το Σύνταγμα είναι ένας από αυτούς. Από την άλλη πλευρά, η δυνατότητα αναθεώρησης, ακόμα και ριζικής, εφόσον ικανοποιούνται προϋποθέσεις δημοκρατίας και σοβαρότητας, είναι, κι αυτή, θεμελιώδης ανάγκη. Είναι σοβαρό πρόβλημα, π.χ., να χρειάζεται κάποιου είδους επανάσταση για να αλλάξει το πολίτευμα σε μια διαφορετική παραλλαγή δημοκρατίας. Ωστόσο, όσο σοβαρό θέμα και αν είναι αυτό, προτεραιότητα παίρνουν τα πλείστα άλλα σημαντικά προβλήματα που χρήζουν ταχείας αντιμετώπισης και έχουν πολύ πιο πρακτικές, εφαρμόσιμες και, το κυριότερο, ευρέως αποδεκτές λύσεις. Λύσεις που να μην παραβλέπουν την εύρυθμη εφαρμογή του Συντάγματος…

Το παρόν άρθρο πρωτοδημοσιεύτηκε στις 10/10/2016 στο ιστολόγιο «Επί Παντός» με τίτλο «Σύνταγμα - Στοιχεία και Προϋποθέσεις Επιτυχίας».

Σε πόσο καθαρά νερά κολυμπάμε;

Σύμφωνα με απόφαση της Ειδικής Γραμματείας Υδάτων του ΥΠΕΚΑ, διά του Υπουργού Αναπληρωτή Περιβάλλοντος και Ενέργειας «η κολυμβητική περίοδος για το έτος 2016, να διαρκέσει πέντε (5) μήνες, αρχής γενομένης από την 1η Ιουνίου 2016.» («Διάρκεια κολυμβητικής περιόδου για το έτος 2016»). Σε πόσο καθαρά νερά κολυμπάμε, όμως; Οι μετρήσεις στις παραλίες άρχισαν πριν αρκετά χρόνια και, με τη βοήθεια του Διαδικτύου, τα αποτελέσματά τους διατίθενται με διάφορους τρόπους. Η περίοδος μετρήσεων της ποιότητας των υδάτων ορίζεται από την κολυμβητική περίοδο (μετρήσεις γίνονται πριν και κατά τη διάρκειά της).

Ποιος μετράει και πού βρίσκονται τα αποτελέσματα;

• Μετρήσεις γίνονται με ευθύνη της Ειδικής Γραμματείας Υδάτων (ΕΓΥ) του ΥΠΕΚΑ.
  Παρενθετικά, κυρίως βάσει αυτών των μετρήσεων απονέμονται και οι άτυπες Γαλάζιες Σημαίες από την Ελληνική Εταιρία Προστασίας της Φύσης (Ε.Ε.Π.Φ), συντονιστή στην Ελλάδα του Foundation For Enviromental Education (F.E.E.).
  Ξεκινώντας από το 2010, οι πιο πρόσφατες μετρήσεις στη σελίδα «ΑΚΤΕΣ ΚΟΛΥΜΒΗΣΗΣ» είναι του 2015 («ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΥΔΑΤΩΝ ΚΟΛΥΜΒΗΣΗΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ - Έτος αναφοράς 2015»), καθώς ο σύνδεσμος «Σημερινές Δειγματοληψίες Ακτών» και το «Εθνικό Δίκτυο Πληροφοριών Περιβάλλοντος | Πρόσβαση Κοινού» δυσλειτουργούν.
• Το ΠΑΚΟΕ κάνει ανεξάρτητες μετρήσεις, με ίδια μέσα, οι πιο πρόσφατες των οποίων έχουν διενεργηθεί τον Ιούλιο 2016.

Απεικονίσεις των Μετρήσεων

Υπάρχουν κάποιες οπτικοποιήσεις των στοιχείων του ΠΑΚΟΕ και της ΕΓΥ, που τοποθετούν τις μετρημένες παραλίες στον χάρτη:

• Ιστότοπος CleanBeatces - Οι ακατάλληλες και οι καθαρές παραλίες της Ελλάδας για το 2016
  Σύμφωνα με τον ιστότοπο, «Οι μετρήσεις που φιλοξενούνται στo CleanBeaches.gr προέρχονται ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ από τρίτους φορείς», πχ. το ΠΑΚΟΕ. Καθώς «Οι μετρήσεις που υπάρχουν αυτή τη στιγμή προέρχονται κυρίως από έρευνα που διεξήγαγε το Πανελλήνιο Κέντρο Οικολογικών Ερευνών τον Μάιο και τον Ιούνιο του 2016, σε παραλίες της Αττικής. Με τη βοήθεια των χαρτών της έρευνας, έγινε προσπάθεια απεικόνισης των σημείων λήψης πάνω στον ηλεκτρονικό χάρτη.», οι μετρήσεις του Ιουλίου 2016 δεν περιλαμβάνονται καθώς γράφονται αυτές οι γραμμές (18/7/2016).
• Διαδραστικός χάρτης περιόδου 2005-2015 από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Περιβάλλοντος (European Environment Agency, EEA) 
  
• «Μητρώο ταυτοτήτων υδάτων κολύμβησης της Ελλάδας» της Ειδικής Γραμματείας Υδάτων
  
  
  Οι πιο πρόσφατες μετρήσεις είναι του 2015.
• Χάρτες με την «Ποιότητα Υδάτων Ακτών Κολύμβησης» και τις «Ακτές με Γαλάζια Σημαία» διατίθενται και στο geodata.gov.gr
  
  
  Τα πιο πρόσφατα στοιχεία είναι του 2013 και του 2010 αντίστοιχα.

Καμιά φορά τα πολλά στοιχεία μάλλον συσκοτίζουν, παρά φωτίζουν μια κατάσταση. Αν θέλουμε να είμαστε ήσυχοι για την παραλία που κολυμπάμε, συμβουλευόμαστε τις πιο πρόσφατες ανεξάρτητες μετρήσεις του ΠΑΚΟΕ, μερική απεικόνιση των οποίων βρίσκουμε στον χάρτη του CleanBeatces.

Καλά μπάνια!

Μια Φόρμουλα Δικαιοσύνης για τις Συντάξεις

Συνταξιοδοτικό: Πολιτικό ή Λογιστικό Θέμα;

Το Συνταξιοδοτικό είναι ένα από τα μείζονα θέματα της οικονομικής πολιτικής. Στα χρόνια της κρίσης, οι εισπράξεις κατέρρευσαν λόγω απώλειας θέσεων εργασίας και αδυναμίας πληρωμής εισφορών και τα προ πολλού χρεοκοπημένα Ασφαλιστικά Ταμεία βρέθηκαν σε πλήρη αδυναμία να επιτελέσουν το έργο για το οποίο δημιουργήθηκαν.
Παράλληλα, η διστακτικότητα των κυβερνήσεων να βάλουν εγκαίρως το μαχαίρι στο κόκκαλο αναστέλλοντας ή, έστω, περιορίζοντας τα ώριμα συνταξιοδοτικά δικαιώματα, επιδείνωσε σημαντικά την κατάσταση, αφού επέτρεψε τη μαζική μεταβολή πληθυσμού από συνεισφέροντες στο ασφαλιστικό εργαζόμενους σε συνταξιούχους καταναλωτές του.

Το Συνταξιοδοτικό χρεοκόπησε διότι:

• Για δεκαετίες εξέδωσε και πλήρωσε συντάξεις και εφάπαξ χωρίς οποιαδήποτε σύνδεση των εισφορών του κάθε συνταξιούχου με το ύψος τους
• Η σχέση εργαζομένων (που πληρώνουν τις εισφορές) προς ασφαλισμένους (που εισπράττουν τις συντάξεις) μειώνεται συνεχώς και πολύ, ως αποτέλεσμα της υπογεννητικότητας, της συνεχούς αύξησης του μέσου προσδόκιμου ζωής και της ανερχόμενης ανεργίας
• Εν όψει της κατ' ανάγκην μεταρρύθμισης στην κρίση, τεράστιος αριθμός εργαζομένων «κλείδωσε» τα κεκτημένα του βγαίνοντας στη σύνταξη, αλλάζοντας απότομα τη σχέση εργαζομένων προς συνταξιούχους
• Τα αποταμιευμένα ποσά των εισφορών ουδέποτε δημιούργησαν υπεραξίες υπέρ των συντάξεων
• Ο καθορισμός του ύψους της σύνταξης συνδεόταν μόνο με τις (υψηλές) απολαβές της τελευταίας 3ετίας ή 5ετίας προ της συνταξιοδότησης
• Επέτρεψε την επιτάχυνση εξόδου στη σύνταξη με την αναγνώριση ως συντάξιμων ετών υπηρεσίας όπως η στρατιωτική κτλ., πληρώνοντας συντάξεις για περισσότερα χρόνια
• Ακόμα και οι εργαζόμενοι που πλήρωσαν πλήρεις εισφορές, συχνότατα εισέπραξαν, ως συνταξιούχοι, πολύ περισσότερα από την απόδοση των εισφορών τους
• Ανακεφαλαιώνοντας, το Συνταξιοδοτικό ουδέποτε σχεδιάστηκε για να είναι είτε βιώσιμο, είτε, έστω, δίκαιο μεταξύ των ασφαλισμένων

Ένα μόνο στοιχείο υπέρ της βιωσιμότητάς του είχε το ασφαλιστικό για χρόνια: έδινε κίνητρο στους εργαζόμενους να εξαντλούν τα 35 χρόνια υπηρεσίας με την «50ετία συντάξιμων ετών», ενισχύοντας ασύμμετρα την απόδοση των τελευταίων συντάξιμων ετών. Κατ' αυτό, τα βήματα ήταν:

1. Υπολογισμός της Μέγιστης Σύνταξης του εργαζομένου με θεμελιωμένο δικαίωμα συνταξιοδότησης (γύρω στο 80% του τελευταίου μισθού, για «πλήρη» σύνταξη)
2. Καθορισμός του ποσοστού αυτής που αναλογεί στον συνταξιούχο, υπολογίζοντας τα «Συντάξιμα Έτη» με μέγιστο τα 50. Η αντιστοιχία συντάξιμων με πραγματικά έτη ήταν: 1:1 για τα πρώτα 25, 2:1 για τα επόμενα 5 (26ο-30ό) και 3:1 για τα επόμενα 5 (31ο-35ο). Δηλαδή, πραγματική υπηρεσία 23 ετών έδινε 23 συντάξιμα, 28 ετών έδινε 25 + 2*(28-25) = 31 συντάξιμα, 32 ετών έδινε 25 + 2*5 + 3*(32-30) = 41 συντάξιμα και 35 ετών έδινε 25 + 2*5 + 3*5 = 50 συντάξιμα χρόνια
3. Υπολογισμός με τον τύπο Σύνταξη = Μέγιστη Σύνταξη * Συντάξιμα Έτη / 50

Από τα παραπάνω γίνεται εμφανές ότι τα ποσά που εισπράττονται ως συντάξεις δεν έχουν οποιαδήποτε σχέση με τα αποθεματικά των Ταμείων, τις αποδόσεις τους ή τις κρατήσεις που έγιναν ως εισφορές. Υπάρχει, διαχρονικά, ένας πανάκριβος μηχανισμός είσπραξης (Ασφαλιστικά Ταμεία), ένας μηχανισμός διανομής υπέρ των κομματικών πελατών (η μαρμίτα του πολιτικού υπολογισμού των συντάξεων) και ο μηχανισμός κάλυψης της διαφοράς εις υγείαν των κορόιδων που πληρώνουν φόρους (άγρια φορολογία υπέρ φοροφαγάδων και δανεισμός ~€200δις στη μεταπολίτευση μόνο για τις συντάξεις), αφού το σύστημα δεν ήταν βιώσιμο δεκαετίες τώρα.

Το Συνταξιοδοτικό αντιμετωπίστηκε πάντα ως αμιγώς πολιτικό θέμα. Ως τέτοιο χρεοκόπησε αφήνοντας πίσω του τεράστια χρέη, λίγους προνομιούχους, πολλούς αδικημένους και τον απαξιωμένο μηχανισμό πλήθους πελατειακών Ταμείων να θυμίζουν πού πήγαν τα λεφτά.

Ακόμα και τώρα, που η «ρήτρα μηδενικού ελλείμματος» είναι στο καθημερινό μας λεξιλόγιο, η τράπουλα ξαναμοιράζεται υποχρεωτικά από την αρχή και δεν γλυτώνουμε τη ριζική αναδιάρθρωση με τίποτα, το κυρίαρχο πρόβλημα δεν αλλάζει: οι κυβερνητικές επιλογές είναι το Συνταξιοδοτικό να αντιμετωπίζεται ως αμιγώς πολιτικό θέμα και η δίκαιη κατανομή των λίγων πόρων που το στηρίζουν είναι εκτός συζήτησης.

Σε μια λογιστική προσέγγιση, το καλύτερο θα ήταν, βέβαια, να εισπράττει ο κάθε ασφαλισμένος το προϊόν των εισφορών του και όσα αυτές απέδωσαν αποταμιευόμενες στον Ατομικό του Συνταξιοδοτικό Λογαριασμό (ΑΣΛ). Αυτό παραμένει το επιδιωκόμενο. Το μόνο που χρειάζεται είναι η πολιτική απόφαση να ξεκινήσει, κάποτε, κάθε εργαζόμενος να γνωρίζει τι συνεισφέρει για τη μαύρη τρύπα του Συνταξιοδοτικού (με τελικό στόχο το μηδενισμό του) και τι εισφέρει για τον εαυτό του, που, ως συνταξιούχος, θα δικαιούται στο ακέραιο (σε ένα τέτοιο σύστημα, οι πρόωρες συντάξεις λόγω αναπηρίας, βαρέων και ανθυγιεινών —που χρειάζονται επίσης εκσυγχρονισμό και εξορθολογισμό— κτλ. θα καλύπτονται από τον προϋπολογισμό του κοινωνικού κράτους με τη συμμετοχή όλων των φορολογούμενων και όχι μόνο των εργαζομένων).

Καθ' οδόν προς τον ΑΣΛ, ένα ενδιάμεσο μέτρο είναι η εφαρμογή της πρότασης του Στέφανου Μάνου, η οποία τελευταία χαίρει ευρύτερης αποδοχής: κατάργηση Ταμείων και εισφορών, ίδια Βασική Εθνική Σύνταξη (ΒΕΣ) για όλους από τον προϋπολογισμό κατά την Προβλεπόμενη Ηλικία Συνταξιοδότησης (ΠΗΣ) και επικουρική, όπως ελεύθερα επιλέγει ο εργαζόμενος.
Δυστυχώς, η πρόταση δεν προβλέπει τι να γίνει μεταβατικά με τις ήδη εισπραχθείσες εισφορές, που αντί να αυγαταίνουν, απαξιώνονται από τη «διαχείριση» των Ασφαλιστικών Ταμείων, ούτε τι να γίνει με τις υφιστάμενες συντάξεις. Αυτά είναι τα σημεία που συμπληρώνει η παρούσα πρόταση.

Πρόταση Υπολογισμού Σύνταξης

Τι να γίνει, λοιπόν; Πώς να ικανοποιηθούν ταυτόχρονα οι καλομαθημένοι προνομιούχοι με τις χαμηλές εισφορές και τις υψηλές συντάξεις, οι υπερήλικες συνταξιούχοι που υπέστησαν τις απανωτές μειώσεις, οι εργαζόμενοι που πληρώνουν εισφορές χωρίς προοπτική να πάρουν σύνταξη και οι συνταξιούχοι που πλήρωναν σοβαρές κρατήσεις για 35 χρόνια και λαμβάνουν ψίχουλα σε σχέση με νεώτερούς τους ή τους συνταξιούχους των ευγενών Ταμείων;
Μαγικά με τους αριθμούς δεν υπάρχουν. Προφανώς ούτε καν τα δίκαια αιτήματα είναι δυνατό να ικανοποιηθούν. Σύμφωνα με το σύστημα, όσοι ήταν συνταξιούχοι τις καλές μέρες, πήραν τα καλά λεφτά. Τώρα που οι μέρες είναι δύσκολες, τα χρήματα λίγα και οι συντάξεις αλλάζουν συνεχώς, αυτό που μπορεί να γίνει, για πρώτη φορά, είναι η δίκαιη κατανομή των συνταξιοδοτικών πόρων.
Η παρούσα πρόταση έχει τις παρακάτω σημαντικές ιδιότητες:

1. Δεν ασχολείται με την εξεύρεση των πόρων ή την εξυγίανση του Ασφαλιστικού, αλλά με την δίκαιη κατανομή των πόρων που ήδη διατίθενται στους συνταξιούχους με εξόφθαλμα άδικο τρόπο
2. Συνδυάζει τις δεσμεύσεις του παρελθόντος με τους περιορισμούς του παρόντος και τις επιδιώξεις του μέλλοντος.
   Μπορεί στο μέλλον να προβλέπεται μόνο ΑΣΛ ή συνδυασμός ΑΣΛ με ΒΕΣ, όπως θα ήθελα προσωπικά. Η φόρμουλα επιτρέπει τη δίκαιη μετάβαση σε όποιο προορισμό επιλεγεί, σε όσο χρόνο χρειαστεί.
3. Προβλέπει τον δίκαιο, χωρίς διακρίσεις, επανυπολογισμό όλων των συντάξεων, τρεχουσών και μελλοντικών, από μηδενική βάση, με τα δεδομένα κάθε έτους, καταργώντας τις υφιστάμενες αδικίες.
4. Υλοποιείται με μια απλή, διαφανή φόρμουλα με απολύτως συγκεκριμένες παραμέτρους για κάθε τωρινό και μελλοντικό ασφαλισμένο.
5. Συνδέει, επιτέλους, το ύψος των εισφορών των ασφαλισμένων με το ύψος της σύνταξης.
   Εν μέσω χρεοκοπίας και βάσει του ως τώρα συστήματος, δυστυχώς είναι αδύνατο οι συνταξιούχοι με υψηλές εισφορές να τις πάρουν πίσω. Αυτό που είναι δυνατό και η φόρμουλα πετυχαίνει είναι όλοι οι συνταξιούχοι να πάρουν πίσω τις εισφορές τους εξ ίσου μεταξύ τους. Έτσι εξισώνεται (σε κάποιο βαθμό και αναδρομικά) και η αξία των εισφορών όλων των εργαζόμενων, και καταργείται η διάκριση των ασφαλιστικών Ταμείων σε ευγενή (πχ., γενναία επιχορηγούμενα από τον Προϋπολογισμό και Τέλη Υπέρ Τρίτων) και στα άλλα. Στον υπολογισμό αυτής της αναλογίας δεν συμμετέχουν οι εισφορές των εργοδοτών ούτε τα έσοδα από τέλη υπέρ τρίτων, καθώς αυτά υπήρξαν παραδοσιακά παράγοντες ανισότητας.
6. Συνυπολογίζει στο ύψος της σύνταξης την προσδοκώμενη διάρκεια λήψης της.
   Ακόμα και για ίδιες εισφορές, δεν γίνεται ο εργαζόμενος που συνταξιοδοτείται, πχ., στα 55 να παίρνει την ίδια σύνταξη με αυτόν που συνταξιοδοτείται στα 67, δηλαδή ο πρώτος να εισπράττει επί 25 χρόνια και ο δεύτερος επί 13.
7. Αποσυνδέει τα χρόνια εργασίας από τον υπολογισμό της σύνταξης.
   Το οικονομικό αποτέλεσμα των διάρκειας εργασίας είναι ενσωματωμένο στις συνταξιοδοτικές εισφορές του ασφαλισμένου και η διάρκεια λήψης της σύνταξης λαμβάνεται υπόψιν αυτοτελώς.
8. Αποσυνδέει την Προβλεπόμενη Ηλικία Συνταξιοδότησης (ΠΗΣ) από τον υπολογισμό της σύνταξης.
   Η ΠΗΣ δεν έχει σημασία, μόνο η στατιστικά Προβλεπόμενη Διάρκεια Λήψης Σύνταξης (ΠΔΛΣ=ΠΖ-ΗΣ).
9. Επιτρέπει την παρέμβαση στο μείγμα πολιτικού και λογιστικού υπολογισμού με προκαθορισμένο τρόπο, χωρίς διακρίσεις.
   Η κυβέρνηση ορίζει το ύψος της συνταξιοδοτικής δαπάνης του προϋπολογισμού, αλλά δεν μπορεί να εισαγάγει σημαντικές αδικίες ή αυθαιρεσία στη διαδικασία: τα ποσά μοιράζονται ή αναλογικά (μέσω της ασφαλιστικής συνεισφοράς του προϋπολογισμού) ή κατά κεφαλή (μέσω της ΒΕΣ).
10. Το ύψος της σύνταξης επανυπολογίζεται κάθε χρόνο.
    Έτσι, προσαρμόζεται ομαλά στα μεταβλητά λογιστικά και πολιτικά δεδομένα (πλήθος συνταξιούχων, συνταξιοδοτικές εισφορές, συνεισφορά του προϋπολογισμού κτλ.) και στην πολιτική της κυβέρνησης.

Η ιδέα είναι απλή: Με σταθερό, αδιαπραγμάτευτο αίτημα την παύση λήψης απολαβών από χρήματα που δεν υπάρχουν και το μηδενισμό των ενισχύσεων των Ταμείων (από δάνεια, τον Προϋπολογισμό, τα Τέλη Υπέρ Τρίτων κτλ.) και κάθε άλλης στρέβλωσης, κατανέμονται δίκαια οι υφιστάμενοι πόροι μέχρι να γίνει η (όποια) εξυγίανση. Την ετήσια σύνταξη κάθε συνταξιούχου θα αθροίζουν τρία επιμέρους ποσά:

Σύνταξη=ΑΑΣΛ+ΒΕΣ+ΣαΕ

• Οι Αναλήψεις από τον Ατομικό του Συνταξιοδοτικό Λογαριασμό (ΑΑΣΛ) που θα επιλέξει (όταν καθιερωθεί)
  Ο ΑΣΛ είναι παρόμοιος σε λειτουργία με τα συνταξιοδοτικά προγράμματα που προσφέρουν οι ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρίες. Κατά τη λήξη του προγράμματος ο συνταξιούχος αναλαμβάνει ένα μέρος του ποσού που έχει συγκεντρωθεί ως «εφ' άπαξ» και από το υπόλοιπο παίρνει σύνταξη ύψους που εξαρτάται και από τα χρόνια που αναμένεται στατιστικά να ζήσει.
  Η καθιέρωση ΑΣΛ θα αυξήσει τις συντάξεις. Επειδή τα χρήματα που θα διοχετευτούν στους ΑΣΛ θα αφαιρεθούν από τις ασφαλιστικές εισφορές στα Ασφαλιστικά Ταμεία, θα ωφελούνται αυτοί που θα εισφέρουν στον ΑΣΛ τους (το προϊόν των οποίων θα απολαμβάνουν στο σύνολό του), αντί για τα Ταμεία (τα οποία με αυτά καλύπτουν επίσης τα λειτουργικά τους κόστη, τα χρέη τους και τους σημερινούς συνταξιούχους). 
• Η Βασική Εθνική Σύνταξη (ΒΕΣ, όταν καθιερωθεί)
  Η ΒΕΣ είναι κοινωνική παροχή αναδιανεμητικού χαρακτήρα, ύψους που αναμένεται στην περιοχή των 250€/μήνα. Τα χρηματικά ποσά του προϋπολογισμού που θα διοχετευθούν στην παροχή ΒΕΣ θα προέρχονται από τη Συνταξιοδοτική Κάλυψη Ελλειμμάτων από τον Προϋπολογισμό (ΚΣΕΠ) και, μάλλον, από εξορθολογιστική συγχώνευση με άλλους κοινωνικούς πόρους και επιδόματα. Η καθιέρωση ΒΕΣ θα αυξήσει τις συντάξεις για αυτούς που έχουν πληρώσει λιγότερες (ή και καθόλου) συνταξιοδοτικές εισφορές σε βάρος αυτών που έχουν πληρώσει υψηλότερες εισφορές. Ωστόσο, θα υπάρξει όφελος για όλους όταν λόγω ΒΕΣ και ΑΣΛ καταργηθούν τα Ταμεία και εξοικονομηθούν τα τεράστια λειτουργικά τους κόστη.
• Η Σύνταξη από Εισφορές (ΣαΕ)
  Όλες οι σημερινές συντάξεις είναι αυτού του τύπου. Μόνο που προέρχονται από μεμονωμένα Ταμεία, υπολογίζονται με τις άδικες και ανορθολογικές μεθόδους που περιγράφονται παραπάνω και, πρακτικά, πληρώνονται με δανεικά.
  Η παρούσα πρόταση είναι ριζοσπαστική διότι καταργεί τις ανισότητες μεταξύ των Ταμείων. Υπολογίζει τη ΣαΕ κάθε συνταξιούχου ως το ποσοστό της ετήσιας συνολικής Συνταξιοδοτικής Δαπάνης όλων¹ των Ασφαλιστικών Ταμείων (ανάλωση αποθεματικών, εισφορές εργαζομένων, εισφορές εργοδοτών, ενισχύσεις από τον προϋπολογισμό, Τέλη Υπέρ Τρίτων κτλ.) που του αναλογεί βάσει των εισφορών του. Έτσι, η ΣαΕ ισούται με το συνολικό ύψος των εισφορών του ανά έτος της στατιστικά Προβλεπόμενης Διάρκειας Λήψης Σύνταξης (ΠΔΛΣ) διά του συνόλου των αντίστοιχων εισφορών όλων των συνταξιούχων σύμφωνα με τη φόρμουλα (ευχαριστώ τον Χρήστο Γεωργιάδη για τη συνεισφορά του στη διαμόρφωσή της):
  $${ΣαΕ}={{{\bf ΑΣΕ}\over {\bf ΠΔΛΣ}} \over {\sum^Σ {{\bf ΑΣΕ}\over {\bf ΠΔΛΣ}}}}  \sum^Τ ΣΔΑΤ$$

Ανάλυση ακρωνύμων (με έντονη γραφή οι παράμετροι που εξαρτώνται από τον εργαζόμενο):

• ΑΣΕ: Ατομικές Συνταξιοδοτικές Εισφορές του ελεύθερου επαγγελματία ή του εργαζόμενου και του εργοδότη του (όχι από Τέλη Υπέρ Τρίτων ή οποιαδήποτε άλλη πηγή)
• ΑΣΛ: Ατομικός Συνταξιοδοτικός Λογαριασμός
• ΑΑΣΛ: Αναλήψεις από τον ΑΣΛ
• ΒΕΣ: Βασική Εθνική Σύνταξη (σήμερα μόνο υπό συζήτηση, πολιτική παράμετρος, το ποσό που πληρώνεται σε όλους ανεξαιρέτως τους συνταξιούχους από τον Προϋπολογισμό)
• ΗΣ: Ηλικία Συνταξιοδότησης (η ηλικία κατά την οποία ο πολίτης βγήκε στη σύνταξη)
• ΠΔΛΣ: στατιστικά Προβλεπόμενη Διάρκεια Λήψης Σύνταξης, ΠΔΛΣ=ΠΖ-ΗΣ
• ΠΖ: Προσδόκιμο Ζωής (σήμερα ~80, χρησιμοποιείται ο στατιστικός δείκτης που είναι ανεξάρτητος από ηλικία)
• ΠΗΣ: Προβλεπόμενη Ηλικία Συνταξιοδότησης (σήμερα 67, πολιτική παράμετρος)
• Σ: πλήθος Συνταξιούχων 
• ΣαΕ: Σύνταξη από Εισφορές
• ΣΔΑΤ: Συνταξιοδοτική Δαπάνη Ασφαλιστικού Ταμείου (τα χρήματα που εκάστοτε διαθέτουν τα Ταμεία για πληρωμή συντάξεων. Κανονικά θα προέρχονταν από ανάλωση του επενδεδυμένου αποθεματικού, στην πράξη προέρχονται από πηγές όπως οι τρέχουσες εισπράξεις εισφορών, τα Τέλη Υπέρ Τρίτων, τη ΚΣΕΠ κτλ.)
• ΚΣΕΠ: Κάλυψη Συνταξιοδοτικών Ελλειμμάτων από τον Προϋπολογισμό (πολιτική παράμετρος, τα χρήματα που διατίθενται για την κάλυψη των ελλειμμάτων των Ταμείων ή/και την πληρωμή ΒΕΣ)
• Τ: πλήθος Ταμείων

Το Συνταξιοδοτικό ορίζεται από ένα μείγμα λογιστικών και πολιτικών παραμέτρων και κριτηρίων. Για δεκαετίες κυριάρχησε η πολιτική (δηλαδή... πελατειακή) προσέγγιση σε τέτοιο βαθμό ανορθολογισμού και αδικίας που τώρα, κατ' ανάγκη, υπό το βάρος των χρεών, χρειάζεται εντονότατη λογιστική εξισορρόπηση. 

Η δικαιοσύνη στην κατανομή των συνταξιοδοτικών πόρων είναι ανεξάρτητη και απλούστερη της εξυγίανσης όλου του Συνταξιοδοτικού. Είναι το λιγότερο που μπορούμε να απαιτούμε από μια κυβέρνηση. Είναι ένα μέτρο «οριζόντια» λαϊκό και μια ευκαιρία ανάκτησης μέρους της χαμένης αξιοπιστίας του πολιτικού συστήματος. Μακάρι να αξιοποιηθεί!

_________________
1. Μπορούν να εξαιρεθούν Ασφαλιστικά Ταμεία που δεν έχουν λάβει ποτέ χρήματα ή άλλα περιουσιακά στοιχεία από τον Προϋπολογισμό, από Τέλη Υπέρ Τρίτων, από δάνεια που δεν εξυπηρέτησαν με ίδιες δυνάμεις κτλ.

Το παρόν άρθρο πρωτοδημοσιεύτηκε στις 9/11/2015 στο ιστολόγιο «Επί Παντός» με τίτλο «Μια Φόρμουλα για τις Συντάξεις».