Βελτιώστε την Παρουσία σας στο Facebook

Αν έχετε αναζητήσει κάποιον στο Facebook, ίσως δυσκολευτήκατε να βρείτε πώς γράφει το όνομά του στα αγγλικά. Ίσως παιδεύεστε γυρίζοντας το πληκτρολόγιο στα αγγλικά για να αναφερθείτε σε κάποιον σε ένα σχόλιο με το @[όνομά του] και πίσω στα ελληνικά για να συνεχίσετε. Πιθανώς θελήσατε να παρακολουθείτε τις δημόσιες αναρτήσεις ενός επωνύμου, χωρίς να γίνετε φίλοι του. Ή, αντίστροφα, θέλετε ακροατήριο για τις δημόσιες αναρτήσεις σας, χωρίς να κάνετε φίλο τον καθένα (ή διότι φτάσατε τους 5.000 φίλους και δεν θέλετε να δημιουργήσετε δεύτερο προφίλ, ούτε Σελίδα). Μήπως θέλετε μια κυριλέ διεύθυνση (URL) για το Προφίλ, τη Σελίδα ή την Ομάδα σας, αντί για εκείνη την ατελείωτη αριθμοσειρά; Ή ένα επίθεμα που να ενισχύει τη φωτογραφία του προφίλ σας;

Για όλα αυτά και άλλα θέματα υπάρχουν λύσεις. Βελτιώστε την παρουσία σας στο Facebook με τις παρακάτω προτάσεις (αφιερωμένο στην νεοεκλεγείσα Κεντρική Επιτροπή της Δράσης). Ελπίζω να βρείτε χρήσιμες τις ιδέες και σαφείς τις οδηγίες. Κάθε καλοπροαίρετο σχόλιο είναι πάντα ευπρόσδεκτο και λαμβάνεται σοβαρά υπόψιν.

Βάλτε το όνομά σας στα Αγγλικά & Ελληνικά, αξιοποιώντας τα προαιρετικά πεδία «Όνομα σε άλλη γλώσσα» & «Εναλλακτικό όνομα»

Αμφότερα τα πρόσθετα ονόματα λειτουργούν στις αναζητήσεις και στις αναφορές με το @ σε αναρτήσεις και σχόλια (το εναλλακτικό όχι σε έγγραφα):
Ρυθμίσεις Λογαριασμού | Γενικά | Όνομα - Επεξεργασία | Εναλλακτικό Όνομα - συμπλήρωση | Check “Να συμπεριληφθεί στο προφίλ μου” | Κωδικός πρόσβασης - συμπλήρωση | Αποθήκευση αλλαγών
Προσοχή: Το πρωτεύον όνομα δεν μπορεί να αλλάξει πολλές φορές!

Ενεργοποιήστε τα subscriptions

Οι συνδρομές επιτρέπουν σε όποιον θέλει να λαμβάνει τις δημόσιες αναρτήσεις σας στο News Feed, όπως περίπου εγγράφεται στο RSS feed του ιστολογίου σας ή σας ακολουθεί στο Twitter. Το μόνο θέμα είναι ότι οι συνδρομές είναι by default απενεργοποιημένες:
Ρυθμίσεις Λογαριασμού | Ακόλουθοι | Ενεργοποίηση ακολούθησης | Τσεκάρισμα

Πάρτε εύκολη διεύθυνση (URL) για το Προφίλ, τη Σελίδα & την Ομάδα σας

• Κάθε Προφίλ στο Facebook έχει, μια διεύθυνση (URL) του τύπου http://www.facebook.com/[User ID], πχ. http://www.facebook.com/636932939. Η εύκολη διεύθυνση προκύπτει αν αντί για User ID χρησιμοποιήσουμε το όνομα χρήστη που δηλώνουμε στις Ρυθμίσεις του Προφίλ μας και παίρνει τη μορφή http://www.facebook.com/[User Name], πχ. http://www.facebook.com/alexandros.georgiadis. Και οι δύο διευθύνσεις του παραδείγματος οδηγούν στο προφίλ μου στο Facebook. Ρυθμίσεις Λογαριασμού | Γενικά | Όνομα χρήστη - Επεξεργασία | Όνομα χρήστη - συμπλήρωση | Κωδικός πρόσβασης - συμπλήρωση | Αποθήκευση αλλαγών Προσοχή στην επιλογή του ονόματος, αλλάζει μόνο μια φορά!
• Ομοίως, κάθε Σελίδα στο Facebook έχει, μια διεύθυνση (URL) του τύπου http://www.facebook.com/pages/[Page Name]/[Page ID], πχ. http://www.facebook.com/pages/Δράσεις για την Ελλάδα/326462474073277. Η εύκολη διεύθυνση προκύπτει αν αντί για [Page Name]/[Page ID] χρησιμοποιήσουμε το Username της Σελίδας που δηλώνουμε στις Ρυθμίσεις της και παίρνει την απλούστερη μορφή http://www.facebook.com/[Username], πχ. http://www.facebook.com/ActivismGR: Επεξεργασία Σελίδας | Ενημέρωση δημόσιων πληροφοριών | Όνομα χρήστη | Θέλετε να δημιουργήσετε όνομα χρήστη για τη Σελίδα; | Επιλογή Σελίδας | Επιλογή Ονόματος | Έλεγχος διαθεσιμότητας | Επιβεβαίωση Ειδικά για τις Σελίδες υπάρχει προϋπόθεση 15 Likes προτού να μπορεί να λάβει την εύκολη διεύθυνση. Επίσης, μπορείτε να αλλάξετε το όνομα χρήστη μιας Σελίδας μόνο μία φορά, αφότου το ορίσετε την πρώτη φορά.
• Τέλος, κάθε Ομάδα στο Facebook έχει, μια διεύθυνση (URL) του τύπου http://www.facebook.com/groups/[Group ID] όπως http://www.facebook.com/groups/244000485615215.  Η εύκολη διεύθυνση προκύπτει αν αντί για [Group ID] βάλουμε το [Email Address] που δηλώνουμε στις Ρυθμίσεις, πχ. http://www.facebook.com/groups/TaxPayerGr:
  Tο [Email Address] είναι επίσης το πρόθεμα για την διεύθυνση [Email Address]@groups.facebook.com, στην οποία τα μέλη μπορούν να στέλνουν αναρτήσεις στην Ομάδα.

Αν έχετε μόνο Σελίδα, φτιάξτε και Προφίλ για να την ελέγχετε και προσωπικά 

Πολλές Σελίδες ελέγχονται από τους λογαριασμούς των επαγγελματιών που τις δημιούργησαν. Ένας λόγος είναι ότι ο ιδιοκτήτης της δεν έχει καν Προφίλ στο Facebook. Ωστόσο, τότε ο ιδιοκτήτης δεν έχει πρόσβαση και εξαρτάται αποκλειστικά από τον κατασκευαστή της Σελίδας του για τον έλεγχό της!
Αν προβάλλεστε στο Facebook, δημιουργήστε οπωσδήποτε και ένα δικό σας Προφίλ. Ζητείστε αυτό το Προφίλ να είναι administrator σε οτιδήποτε φτιάχνεται επ' ονόματί σας. (Το αργότερο) στο τέλος της συνεργασίας, θυμηθείτε να καταργήσετε οποιονδήποτε άλλο administrator εκτός από το Προφίλ σας. Προσέξτε, χρειάζεται τουλάχιστον ένας administrator, διαφορετικά χάνετε τον έλεγχο!

Σύνδεση Προφίλ & Σελίδας

Δεν είναι καθόλου προφανές ή απαραίτητο, αλλά μπορεί να θέλετε να φαίνεται η σύνδεση του Προφίλ κάποιων από τους ιδιοκτήτες μιας Σελίδας με τη Σελίδα:
Επεξεργασία Σελίδας | Επιλεγμένα| Ιδιοκτήτες Σελίδας | Επεξεργαστείτε τους ιδιοκτήτες των εμφανιζόμενων σελίδων | Τσεκάρισμα όλων των επιθυμητών | Αποθήκευση

Εφαρμογή που τοποθετεί επίθεμα (overlay) στη φωτογραφία του Προφίλ

Μια εικόνα ίσον χίλιες λέξεις. Ένα μικρό ένθετο στην εικόνα του προφίλ σας μπορεί να μεταδίδει συνέχεια & δωρεάν ένα μήνυμα υψηλής αξίας και συμβολισμού για λογαριασμό σας. 
Προσθέστε ένα ένθετο στην εικόνα του προφίλ σας (δουλεύει και για το Twitter).


Ελπίζω κάτι από τα παραπάνω να σας φανεί ελκυστικό και να το δοκιμάσετε. Προσωπικά βρίσκω την αναγραφή του ονόματος στο λατινικό και στο ελληνικό αλφάβητο ένα καλό πρώτο βήμα για όποιον θέλει να βρίσκεται εύκολα στο Facebook. Η ανάγκη είναι οδηγός για τα επόμενα βήματα...



Το παραπάνω κείμενο πρωτοδημοσιεύτηκε τον Ιούνια του 2012 και εξελίσσεται με τον καιρό. Τελευταία αναθεώρηση: 28/5/2013.

Σκέψεις για τις εθνικές εκλογές της 17/6/2012

Με την προκήρυξη των προηγούμενων εκλογών έλαβα την απόφαση ποιο κόμμα θα στηρίξω. Τα αποτελέσματα δεν μπορώ να πω ότι με δικαίωσαν, αφού καμία από τις επιλογές μου δεν μπήκε στη βουλή. Έτσι, δεν μετάνιωσα για την επιλογή μου, αφού, έστω και με αυτό τον οδυνηρό τρόπο, η ψήφος μου δεν θα έπιανε καλύτερο τόπο αλλού.

Και σ' αυτές τις εκλογές ισχύουν περίπου τα ίδια με τις προηγούμενες, μόνο που τώρα ξέρουμε ότι δεν είναι απολύτως ακριβές ότι "η δημοκρατία δεν έχει αδιέξοδα". Επίσης, τώρα έχουμε ακριβείς μετρήσεις των δυνάμεων των κομμάτων και του ύψους της αποχής, καθώς και τις συνέπειές τους.

Η συζήτηση κυριαρχείται, φυσικά, από τα αποτελέσματα, την αποτυχία δημιουργίας κυβέρνησης, αλλά και από τις δημοσκοπήσεις, που δίνουν τον ΣΥΡΙΖΑ πρώτο κόμμα στις ερχόμενες εκλογές. Αυτή η πιθανότητα προκάλεσε δύο αντιδράσεις:

• Η ΝΔ "κάλεσε" τα πρώην στελέχη της σε πανστρατιά, ώστε να κρατήσει την πρωτιά η ίδια

Μέχρι στιγμής (17/5/2012 17:00), μόνο η κα Μπακογιάννη φέρεται να συζητά αυτό το ενδεχόμενο. Ο κος Καμμένος δεν προσκλήθηκε ή/και δεν ενδιαφέρεται, ο κος Καρατζαφέρης λέει ότι δεν έχει δεχτεί πρόσκληση και ο κος Μάνος έχει ήδη αρνηθεί να επιστρέψει στη ΝΔ με αρχηγό τον κ. Σαμαρά.

• Ο κος Στέφανος Μάνος πρότεινε σε όλα τα φιλοευρωπαϊκά & μεταρρυθμιστικά κόμματα να δημιουργήσουν ένα νέο, ενιαίο κόμμα (που θα δικαιούται τις +50 έδρες της πρωτιάς) και περιλαμβάνει ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, Δημοκρατική Συμμαχία, "δημιουργία, ξανά!", Δράση-Φιλελεύθερη Συμμαχία και ανεξάρτητες προσωπικότητες

Η εικαζόμενη επιστροφή της κας Μπακογιάννη στη ΝΔ βλάπτει σημαντικά αυτή την πρόταση και στενεύουν τα περιθώρια χειρισμών της Δράσης-ΦιΣ, αλλά έχει και ένα χαρακτήρα απελευθέρωσης, αφού αυτοί οι χειρισμοί κρίνουν την αξιοπιστία του καθενός.

Επομένως, τι κάνουμε;

Ήλπιζα να μπορώ πάλι να αποφασίσω γρήγορα. Δυστυχώς, αν και η προεκλογική περίοδος ήδη εξελίσσεται, τα δεδομένα στο μεταρρυθμιστικό χώρο δεν έχουν διαμορφωθεί ακόμα.

Δεν μου είναι προφανές ότι η άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ δικαιολογεί τόσο πανικό. Οι εμφανίσεις του κου Τσίπρα και άλλων στελεχών του στα ΜΜΕ, ο χειρισμός της εντολής διερεύνησης δημιουργίας κυβέρνησης, το πρόγραμμα, η στάση του στο μνημόνιο κτλ. έχουν αναδείξει διάφορες αντιφάσεις και έχουν ήδη βλάψει την αξιοπιστία και τη γενικότερη εικόνα του κατά τρόπο που πιθανολογώ ότι δεν έχει αποτυπωθεί στις δημοσκοπήσεις ακόμα. Άλλωστε, ο κος Τσίπρας παραδέχτηκε ότι δεν προτείνει εύκολες λύσεις (αληθές, αφού η δραχμή είναι η δυσκολότερη, άρα χειρότερη λύση...). Επομένως αρκεί να καταδειχθεί ποιος προτείνει καλύτερη και ταυτόχρονα ρεαλιστικότερη επαύριο (αυτό, βέβαια, ισχύει στους πληροφορημένους λαούς...).

Ο άλλος μεταρρυθμιστικός πόλος, η "δημιουργία, ξανά!", κινείται με ταχείς ρυθμούς και με μεγάλη δυναμική. Έχει ήδη ξεκαθαρίσει ότι θα συμμετάσχει στις εκλογές αυτόνομα, χωρίς όμως να αποκλείει και συνεργασίες, πχ. με τη Δράση ή/και τους Οικολόγους/Πράσινους. Με τα δεδομένα των προηγούμενων εκλογών, πιθανολογώ ότι οποιαδήποτε συνεργασία θα έχει για όχημα την ίδια τη "δημιουργία, ξανά!". Ένα προφανές όφελος αυτού είναι ότι αποκλείει την πιθανότητα να χρειαστεί έστω και ελάχιστη στροφή ή προσαρμογή της στρατηγικής κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας (στοιχείο που, αντίθετα, έχει δυστυχώς "παγώσει" τη Δράση-ΦιΣ) και της επιτρέπει να συγκεντρωθεί στην έκθεσή της σε ολόκληρο το εκλογικό σώμα, έναντι του 20% που, κατά δήλωση του κου Θάνου Τζήμερου είχε επιτύχει στις εκλογές.

Για την οικονομία της συζήτησης, δεν θα στήριζα με τίποτα αυτοτελώς το ΠΑΣΟΚ ή τη ΝΔ. Αμφότερα έδωσαν εξετάσεις με παταγώδη αποτυχία. Ειδικά το ΠΑΣΟΚ, τι θα κάνει ως συγκυβέρνηση με δυο-τρεις ακόμα που δεν μπόρεσε να κάνει με αυτοδυναμία ή με μόνο εταίρο τη ΝΔ; Έτσι, θα τοποθετηθώ σε σενάρια γύρω από τη στάση που θα τηρήσει η Δράση-Φιλελεύθερη Συμμαχία:

• Πανστρατιά ΝΔ με αρχηγό τον Αντώνη Σαμαρά

Όπως και να 'χει, κανένα σενάριο με αρχηγό τον κο Σαμαρά δεν με εκφράζει. Ο αρχηγός της ΝΔ δεν επέδειξε υπεύθυνη στάση σε κανένα κρίσιμο θέμα και δεν παρουσιάζει οποιοδήποτε εχέγγυο ότι θα συμπεριφερθεί καλύτερα στο μέλλον.

Έπειτα, πόσες επιστροφές χρειάζονται για να θεωρηθεί ότι έχουμε πανστρατιά; Προσμετρώντας (με χαλαρή χρονολογική σειρά) τα σημαντικά στελέχη Μάνο, Ανδριανόπουλο, Καρατζαφέρη, Μπακογιάννη και Καμμένο, θα ήθελα 50% επιστροφές. Όμως:

Η συμμετοχή του κου Μάνου έχει ήδη διαψευστεί. Η φημολογούμενη συμμετοχή της κας Μπακογιάννη σε αυτό το σχήμα αντιλαμβάνομαι ότι είναι μοναδική ευκαιρία να ξαναβάλει τον εαυτό της σε τροχιά εξουσίας, αλλά αυτό αφορά μόνο την ίδια. Η άνευ προγραμματικών όρων επιστροφή της απλώς θα βλάψει κι άλλο την ήδη προβληματική της αξιοπιστία, χωρίς να ωφελεί αυτήν της ΝΔ. Ο κος Καρατζαφέρης ελάχιστη διαφορά μου κάνει και για τους υπόλοιπους εκτιμώ ότι δεν υπάρχει πιθανότητα. Άλλωστε, αν έθεταν τους όρους που θα ήθελα, θα τους απέρριπτε ο κος Σαμαράς. [αδιάφορη επιλογή]

• Πανστρατιά ΝΔ με εκλογή νέου αρχηγού

Ο συμβολισμός της αποχώρησης Σαμαρά είναι τόσο υψηλός, που δικαιολογεί υψηλές προσδοκίες (ακόμα και αν θα ήταν πάλι υποψήφιος)! Έτσι, το πράγμα θα γινόταν ενδιαφέρον. Το πόσο, εξαρτάται από τον αρχηγό και τις προγραμματικές συμφωνίες που θα συνόδευαν την επάνοδο όποιου επέστρεφε. Ευκταίο σενάριο, αλλά με εξαιρετικά χαμηλές πιθανότητες υλοποίησης και δυσκολίες αποδοχής από τη βάση των μικρών κομμάτων. [3η επιλογή, υπό την προϋπόθεση συμμετοχής της Δράσης]

• Νέο κόμμα φιλοευρωπαϊστών και μεταρρυθμιστών (κομμάτων και προσώπων)

Η πρόταση του Στέφανου Μάνου, μοιάζει να είναι το ιδανικό σενάριο. Μπορούν με μικρές ή καθόλου αβαρίες να συμμετέχουν όλοι οι σχηματισμοί, μεγάλοι και μικροί (ίσως ακόμα και η "δημιουργία, ξανά!") και πρόσωπα που με τίποτα δεν θα επέστρεφαν/έμπαιναν στη ΝΔ. Η προγραμματική συμφωνία θα μπορούσε να είναι "εφαρμόζουμε τα θετικά του μνημονίου & μερικά ακόμα δικά μας και φεύγουμε απ' αυτό το συντομότερο" (θυμίζω την από καιρό θέση μου, ότι η ταχύτερη διέξοδος από το μνημόνιο είναι η εφαρμογή του. Τα πιο πολλά αρνητικά που περιέχει αφορούν την αποτυχία στην εφαρμογή του...).

Πρόκειται για φιλόδοξο σενάριο, καθώς εμπλέκονται πολλοί σχηματισμοί, αν και θα ήταν βιώσιμο ακόμα και με τη συμμετοχή της Δημοκρατικής Συμμαχίας μόνο (πιθανότητα που απομακρύνεται καθώς η κα Μπακογιάννη συγκλίνει με τον κο Σαμαρά). Από την άλλη, αν ξεπεραστεί αυτή η δυσκολία, η προγραμματική σύγκλιση είναι βατή και η βάση των εμπλεκομένων φορέων μπορεί εύκολα να την αποδεχτεί. [1η επιλογή]

• Συνεργασία Δράσης-ΦιΣ με "δημιουργία, ξανά!"

Αυτό το σενάριο είναι υποπερίπτωση των παραπάνω, αν δεν συμμετάσχει η Δράση-ΦιΣ. Η πιθανότητα να συνεργαστεί η ΔΞ σε όχημα άλλο από την ίδια της μου φαίνεται αμελητέα. Αλλά και η Δράση-ΦιΣ δεν ενδιαφέρεται γι' αυτό που σκέφτεται ο κος Σαμαράς. Συνεπώς, η πιθανότητα να τεθεί αυτό το σενάριο είναι υψηλή.

Τα αποτελέσματα των εκλογών δίνουν το προβάδισμα στη ΔΞ και το πάνω χέρι στον κ. Τζήμερο. Πιστεύω τον κο Μάνο όταν λέει ότι το πρόβλημά του δεν είναι η καρέκλα. Ελπίζω πως και ο κος Τζήμερος αντιλαμβάνεται ότι, παρά τη δυναμική της, η συμπίεση που θα υποστεί από την πόλωση μεταξύ ΝΔ & ΣΥΡΙΖΑ δεν θα αφήσει τη ΔΞ αλώβητη. Οφείλει να σεβαστεί ταυτόχρονα το σύνθημα "πολιτική χωρίς πολιτικούς" και την απαίτηση των ψηφοφόρων για συνεργασίες. Ευτυχώς, τα δύο δεν είναι καθόλου ασύμβατα, όταν ο μόνος πολιτικός της συζήτησης είναι ο Στέφανος Μάνος και δεδομένου ότι κανείς τους δεν έχει αποκλείσει συνεργασία με τον άλλο.

"Μα, δεν έληξε αυτό το θέμα στις τελευταίες εκλογές", σας ακούω να αναρωτιέστε. Όντως, πρόκειται για την συζήτηση που έγινε και τις παραμονές των προηγούμενων εκλογών, αλλά με τρεις σημαντικές διαφορές: τα πράγματα τώρα είναι πιο κρίσιμα, καταμετρήθηκαν οι δυνάμεις όλων των σχηματισμών και είναι όλοι σοφότεροι.

Επειδή αφορά λίγους και όχι τα πρώην μεγάλα κόμματα, αυτό το σενάριο είναι πολύ ευκολότερο, άρα ρεαλιστικότερο από την πρόταση Μάνου. Παρόλο που έχει διάφορες εκδοχές στην υλοποίησή του (πχ. συνεργασία, απορρόφηση κτλ.) είναι μια καθ' όλα ξεκάθαρη πρόταση με αντιμετωπίσιμες δυσκολίες υλοποίησης και αποδοχής από τη βάση των δύο σχηματισμών. [2η επιλογή]

• "δημιουργία, ξανά!" ή Δράση-ΦιΣ

Να ένα αδιέξοδο σενάριο: αυτόνομη κάθοδος και των δύο. Θα προτιμούσα να μην κατέβει καθόλου η Δράση-ΦιΣ, παρά οι μόνοι αληθινοί μεταρρυθμιστές (υποθέτω τη ΔηΣυμ εντός ΝΔ, οπότε χάνει τον τίτλο) να ξαναπαρουσιαστούν αυτόνομοι.

Δεν μπορώ να προεξοφλήσω ποιος θα φταίει σ' αυτό το σενάριο. Αλλά μου είναι και αδιάφορο: Πρώτον διότι εκτιμώ ότι η βάση τους σε ικανό βαθμό θα εγκαταλείψει και τους δύο λόγω της αποτυχίας αυτής και δεύτερον, διότι φοβάμαι ότι οι εκλογείς δεν είναι τόσο ψύχραιμοι στην ιδέα να μείνει η ψήφος τους εκτός βουλής, ενώ ανέρχεται ο ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία... [κανονίστε, αυτό δεν είναι επιλογή...]

Αντί επιλόγου

Είναι ενδιαφέρον που, εκεί που λέγαμε "τέρμα η πόλωση, ζήτω οι συνεργασίες" το αποτέλεσμα μας γύρισε, από την πίσω πόρτα, σε μία νέα έκδοση δικομματισμού. Το ~35% της αποχής (υψηλό, όσο ανακριβείς και να είναι οι εκλογικοί κατάλογοι) είναι απογοητευτικό και με κάνει να αναρωτιέμαι ποιοι, επιτέλους, ήθελαν τις εκλογές; 

Το εκλογικό σύστημα έδειξε κι αυτό σοβαρές αδυναμίες, όπως το εκλογικό μέτρο του 3% που άφησε 19% των ψήφων εκτός βουλής και οι +50 έδρες στο πρώτο κόμμα, που δεν έδωσαν όχι αυτοδυναμία, αλλά ούτε καν κυβέρνηση συνεργασίας. Μήπως το 3% να επανεξεταστεί (πχ. να μην ισχύει για συνδυασμούς με διασπορά ψήφων σε όλη την επικράτεια) και εφεξής το δώρο να το παίρνουν από κοινού τα κόμματα που όντως θα καταλήγουν σε συνεργασία, αντί για το πρώτο (που θα διατηρούσε, πάντως, το πλεονέκτημα της πρωτοβουλίας των κινήσεων, παίρνοντας πρώτο την εντολή); 

Τέλος, στις εκλογές ψηφίζουμε όποιον θέλουμε να έρθει, όχι ποιος να φύγει. Ας το θυμόμαστε διότι αυτόν που ψηφίσαμε, αυτός έρχεται!

Για τις απολύσεις που προτείνει η Δράση και ο Στέφανος Μάνος

Ας κάνουμε κάποιες ερωτήσεις ανάμεσα σε άλλες που δεν μπορούμε να σκεφτούμε για τώρα (τέλος Ιουνίου), προς τον κ. Μάνο :

Υπάρχει κάποια μελέτη που να δείχνει σε ποιους δημόσιους οργανισμούς υπάρχει πλεονάζον εργατικό δυναμικό με βάση τις επιχειρησιακές τους ανάγκες  (καθώς μέχρι πρότινος δεν υπήρχε καν απογραφή τους), ή θα επιλέξουμε τους 200.000 ανθρώπους που θα απολυθούν με κλήρωση ;

Σε πόσο χρόνο θα εκπονηθεί μια αντίστοιχη μελέτη, από ποιον και με ποιες διαδικασίες (εσωτερικές διαδικασίες αξιολογήσης ή από εξωτερικό σύμβουλο του κράτους ); Kαι αν ακόμα εκπονηθεί πως θα επιτευχθεί κοινωνική νομιμοποίηση των βασικών συμπερασμάτων της (κάθε συνδικαλιστικό όργανο θα φέρει αντιρρήσεις)

Υπάρχει κάποια μελέτη που να δείχνει, αν αυτοί 200.000 απολυμένοι παίρνουν για 3 χρόνια το 70% των αποδοχών τους, τι ποσό θα εξοικονομηθεί ;

Υπάρχει κάποια μελέτη που να δείχνει, ποιες θα είναι οι επιβαρύνσεις στα ασφαλιστικά ταμεία από τα επιδόματα ανεργίας μετά την πάροδο των τριών χρόνων , σε περίπτωση που δεν βρουν δουλειά αυτοί οι 200.000 ;

Yπάρχει κάποια μελέτη που να δείχνει, τι επίπτωση θα έχει στην ύφεση της οικονομίας η μείωση του εισοδήματος 200.000 ανθρώπων ;

Τέλος, υπάρχει κάποια δημοκρατική εγγύηση, ότι αυτοί οι 200.000 δεν θα εισβάλουν με τα καλάζνικωφ στη Βουλή την επόμενη μέρα της απόλυσης τους ;

via epikairo.gr

Δεν εκπροσωπώ τη Δράση, αλλά κάνω τις ακόλουθες σκέψεις:

• Υπάρχουν κάμποσοι δημόσιοι οργανισμοί, επιχειρήσεις και υπηρεσίες του δημοσίου χωρίς επιχειρησιακό λόγο ύπαρξης. Αυτές θα καταργηθούν και μαζί τους και όλες οι θέσεις των υπαλλήλων τους. Θυμίζω ότι ο αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης κος Πάγκαλος είχε 2 χρόνια για να συντάξει τον κατάλογο και δεν παρουσίασε τίποτα άξιο λόγου... 
• Η "κοινωνική νομιμοποίηση" είναι ένα εργαλείο αντίδρασης, ώστε να μην αλλάζει ποτέ οτιδήποτε στον τόπο μας. Ποια είναι η κονωνική νομιμοποίηση που συνοδεύει τις ~1.000.000 απολυμένους του ιδιωτικού τομέα στην περίοδο της κρίσης; 
• 70% των τακτικών αποδοχών σημαίνει λιγότερο από 50% των συνολικών (δεν περιλαμβάνονται τα επιδόματα. Δική μου, αυθαίρετη αλλά μετριοπαθής εκτίμηση). Συνεπώς, μιλάμε για εξοικονόμηση τουλάχιστον 50% των αποδοχών τους, χώρια τις εισφορές. Ο μέσος μισθός στο δημόσιο και τις ΔΕΚΟ υπερβαίνει κατά πολύ τα 1.000€. Στο τέλος της τριετίας η εξοικονόμηση θα γίνει 100% συν τις εισφορές 
• Δεν υπάρχει επιβάρυνση στα ταμία. Η παραπάνω ενίσχυση υπερκαλύπτει το επίδομα ανεργίας που θα έπαιρναν λόγω απόλυσης. Άσε που τα ταμεία καταργούνται, σύμφωνα με το οικονομικό πρόγραμμα της Δράσης (http://www.drassi.gr/index.php?id=165&title=%CE%9F%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CE%B...)...
• Συζητούμε για μείωση εισοδήματος περιττών δημοσίων υπαλλήλων, ενώ έχουν πλήρη απώλεια εισοδήματος ~1εκ. παραγωγικοί ιδιωτικοί υπάλληλοι, επιχειρηματίες και ελεύθεροι επαγγελματίες που έχασαν τη δουλειά τους από το φορομπήξιμο για να κρατούν οι ΔΥ τη δική τους;; Προφανώς η επίπτωση θα είναι αμελητέα μπροστά στην εναλλακτική που είναι κι άλλες χαμένες θέσεις εργασίας στον ιδιωτικό τομέα και τελικά η αναπόφευκτη χρεοκοπία, όταν εξαφανιστεί τελείως η φοροδοτική ικανότητα του ιδιωτικού τομέα... 
• Τέλος, ποια "δημοκρατική εγγύηση" φυλάγει τον τόπο από τους ~1 εκατομμύριο άνεργους μηδενικού εισοδήματος της κρίσης που ήδη έχουμε και είναι θέμα χρόνου πότε θα αρχίσουμε να νιώθουμε την ύπαρξή τους;

Προσθέτω, μόνο, πως οι απολύσεις που προτείνει ο κος Στέφανος Μάνος και η Δράση είναι μέρος μιας ευρύτερης οικονομικής πολιτικής που θα δώσει ανάσα στην επιχειρηματικότητα και πρακτικά εγγυάται τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας που θα καλύψουν τους άνεργους του ιδιωτικού και του δημόσιου τομέα. Υπ' αυτό το πρίσμα, είναι άδικο να γίνεται μεμονωμένη κριτική στην παράγραφο που αφορά τις απολύσεις.

Εθνικές Εκλογές 2012. Γιατί μεταξύ αυτών των Κομμάτων;

Ανέλυσα πρόσφατα γιατί στις ερχόμενες εκλογές της 6/5/2012 υποστηρίζω τη Δράση-Φιλελεύθερη Συμμαχία στο άρθρο μου "Εθνικές Εκλογές 6-5-2012 - Ποιον Υποστηρίζω". Δεν χρησιμοποιώ το ρήμα "ψηφίζω", σεβόμενος τη μυστικότητα της ψήφου. Ο νοών, νοείτω...

Σε αυτή τη δημοσίευση ξεκίνησα από τη shortlist των μεταρρυθμιστικών κομμάτων στην οποία είχα καταλήξει αρκετά νωρίτερα, αλλά δεν ανέλυσα πώς κατέληξα σε αυτή, ούτε γιατί αναμιγνύομαι για πρώτη φορά τόσο ενεργά σε εθνικές εκλογές:

Προσωπικά θέλω να η Ελλάδα να μείνει στο Ευρώ και να απαλλαγεί από το πελατειακό κράτος και τους εκπροσώπους του συνδικαλιστές και επαγγελματίες της πολιτικής (για πολλοστή φορά: ο Στέφανος Μάνος είναι παλιός πολιτικός, αλλά όχι επαγγελματίας της πολιτικής!). Συνεπώς, η επιλογή που καλούμαστε να κάνουμε δεν είναι αν θέλουμε μνημόνιο ή όχι, αλλά αν θέλουμε την Ελλάδα μια υγιή χώρα στην ΕΕ και την Ευρωζώνη ή όχι.

Δεν απέτυχε το μνημόνιο, όπως προσπαθούν να μας πείσουν σε όλους τους τόνους οι αντιμνημονιακοί. Η μόνη αποτυχία που υπήρξε πέραν της ίδιας της χρεοκοπίας ήταν η συνειδητή άρνηση του πολιτικού συστήματος να εφαρμόσει το μνημόνιο (Εκδήλωση Π80 Πέμπτη 5 Απριλίου, 18:30 στο Γκάζι: Το τέλος της μεταπολίτευσης απαιτεί μια άλλη πολιτική: Γιάννης Ραγκούσης στο 10:30 & 17:55 και Μάνος Ματσαγκάνης στο 6:50) για χατήρι του πελατειακού κράτους.

Εσείς διαβάσατε το μνημόνιο ή κάποιον εμπιστεύεστε, αν λέτε ότι δεν είναι καλό; Ποιά από τα 63 μέτρα του μνημονίου θεωρείτε θετικά; Με ποια διαφωνείτε; Ο συντομότερος, μάλλον ο μόνος βιώσιμος τρόπος να απαλλαγούμε από το μνημόνιο είναι να το εφαρμόσουμε! Όχι επειδή τα λέει όλα καλά, αλλά επειδή χωρίς πολλά από αυτά που λέει δεν γίνεται τίποτα. Επίσης, διότι αυτά που δεν μας αρέσουν συνδέονται κυρίως με την ενδεχόμενη αποτυχία στην εφαρμογή του. Και διότι προτάσεις όπως των Καζάκη και Βαρουφάκη περί του αντιθέτου δεν μου φαίνονται βιώσιμες (παρακαλώ εξηγείστε μου πώς θα παραμείνουμε στην Ευρωζώνη, ή πώς θα επιβιώσουμε επιστρέφοντας στην πληθωριστική δραχμή αρνούμενοι το χρέος (χρεοκοπημένοι, έχοντας κάνει στάση πληρωμών), χωρίς πρωτογενές πλεόνασμα και με το τρέχον έλλειμμα στο εμπορικό ισοζύγιο). Ιδού μερικές σκέψεις:

• Το ΠΑΣΟΚ μας πήγε στο μνημόνιο χωρίς να είναι βέβαιο ότι ήταν αναπόφευκτο όταν ανέλαβαν την κυβέρνηση. Με προκλητικό τρόπο αρνήθηκαν πεισματικά να το εφαρμόσουν, εκτός από το φοροεισπρακτικό τμήμα του και αυτό με άδικο, οριζόντιο τρόπο δικών του επιλογών, τις οποίες απέδιδε στην Τριμερή. Επίσης, είναι διαχρονικά υπεύθυνο για το ύψος του χρέους που παρήγαγε κυρίως κατανάλωση, συντεχνίες και κακές συνήθειες
• Η ΝΔ, αφού αντέδρασε λυσσωδώς στο μνημόνιο, περιμένοντας να εισπράξει τις απώλειες του ΠΑΣΟΚ, στο τέλος συνέπλευσε και συγκυβέρνησε, εξίσου άκομψα. Τώρα, μας υπόσχεται εκλογές μέχρι τελικής πτώσεως (δεν θα χρειαστούν πολλές, είμαστε ήδη γονατισμένοι) για να λάβει αυτοδυναμία να ολοκληρώσει την... μη απελευθέρωση των επαγγελμάτων
• Η αριστερά, με το μόνιμο τροπάριο κάθε δυνατής παραλλαγής άρνησης στα πάντα, με αφήνει αδιάφορο πολλά χρόνια τώρα. Ο (αριστερός) Γιώργος Προκοπάκης απαντά στις ανεφάρμοστες προτάσεις τους στο άρθρο του "Βαρύγδουπες κενολογίες ως πολιτική πρόταση". Θα ήθελα πολύ να μπορώ να κάνω ξεχωριστή αναφορά στη ΔημΑρ, αλλά ο φιλοευρωπαϊκός, μεταρρυθμιστικός της χαρακτήρας εξαντλείται στα λόγια, ενώ ψηφίζει πάνω-κάτω ό,τι και ο ΣΥΡΙΖΑ
• Ο ΛαΟΣ ελίσσεται τόσο πολύ που δυσκολεύομαι να παρακολουθήσω πού τοποθετείται εκάστοτε στα θέματα, εξανεμίζοντας όποια καλή πρόταση έχει παρουσιάσει κατά καιρούς
• Η Χρυσή Αυγή είναι τελείως εκτός της ιδεολογίας μου και ομολογώ ότι δεν έχω εξετάσει τις θέσεις της. Αν κάποιος νομίζει ότι θα με ενδιέφεραν, παρακαλώ να μου τις επισημάνει
• Πολλά από τα νέα κόμματα, στην πραγματικότητα δεν είναι τόσο νέα. Δηλώνουν αντιμνημονιακοί και αυτό σε μένα φτάνει, δεν είναι αυτό το δίλλημα. Ενδεικτικά, οι κοι Καμμένος & Δημαράς και Καζάκης θέλουν να πάρουν πίσω τις εθνικές υπογραφές μας, τάζοντας εύκολες λύσεις. Η κα Κατσέλη και ο κος Καστανίδης, υπερήφανοι υπουργοί προστασίας του πελατειακού κράτους επικαλούνται πρωτογενή πλεονάσματα τα οποία μόνο αυτοί γνωρίζουν για να υποστηρίξουν τη λυσσώδη αντίστασή τους στην εφαρμογή του μνημονίου που οι ίδιοι ψήφισαν
• Υπάρχουν πραγματικά νέα κόμματα, χωρίς επαγγελματίες της πολιτικής. Ο Σύνδεσμος Εθνικής Ενότητας έχει υγιείς θέσεις, αλλά ασαφείς ως προς την εφαρμογή των δεσμεύσεων που έχουμε αναλάβει ή της εναλλακτικής που προτείνουν. Και έχει μια έντονη σύνδεση με το στράτευμα, που στο μυαλό μου παραπέμπει σε θεματικό κόμμα, πχ. όπως θεωρώ τους Οικολόγους-Πράσινους και τους, επίσης νέους Πειρατές. Παρά αρκετές καλές τους θέσεις, η κρισιμότητα των συνθηκών δεν μου επιτρέπει να ασχοληθώ περαιτέρω μαζί τους.

Υπάρχει μια αρκετά ευρεία συμφωνία για πολλά από αυτά που χρειάζονται να γίνουν για να βγει η Ελλάδα από την κρίση. Δυστυχώς, τα λόγια είναι τσάμπα και τα κόμματα που κυβέρνησαν και τώρα "συμφωνούν" έχουν ήδη δώσει δείγμα γραφής για την αξία του λόγου τους.

Από τα υπόλοιπα, τα μόνα που προσεγγίζουν την κρίση με τρόπο συμβατό με τις απόψεις μου, είναι αυτά που βρέθηκαν στη shortlist, κατά σειρά προτίμησης, η Δράση-Φιλελεύθερη Συμμαχία, η Δημιουργία, Ξανά! και η Δημοκρατική Συμμαχία. Είναι οι μόνοι πολιτικοί σχηματισμοί που συμμετέχουν στις εκλογές και εκπροσωπούν ιδεολογικά (όχι κάνοντας την ανάγκη φιλοτιμία & ενάντια στο DNA τους) την απαιτούμενη κοινή λογική και αυτά που τόσο, τόσοι αναγνωρίζουμε ότι χρειάζεται η Ελλάδα: εξυγίανση της χώρας, παραμονή στην Ευρωζώνη και απαλλαγή από το πελατειακό κράτος και τους εκπροσώπους του.

Τα πράγματα δεν συμβαίνουν πια μόνα τους, ούτε μας επιτρέπεται πλέον να κοιτάζουμε τη δουλειά μας, ενώ η κυβέρνησή μας κάνει ό,τι νομίζει. Η αδυναμία σχηματισμού αυτοδύναμης κυβέρνησης κάνει το ρόλο των μικρών κομμάτων σημαντικότερο από ποτέ και το ρόλο του καθενός μας στην είσοδό τους στη βουλή κρισιμότερο από ποτέ. Σε αυτή την εκλογή αποδοκιμασίας των κομμάτων που κυβέρνησαν, αλλά και αυτών που ανέχθηκαν ή επικρότησαν τις διαχρονικά λάθος πολιτικές, δεν υπάρχει χαμένη ψήφος. Αναλαμβάνω την ευθύνη να πάρω θέση και σας καλώ να συμμετέχετε σε αυτές τις εκλογές με τις παρακάτω προτάσεις:

• Προσερχόμαστε!
• Διαλέγουμε Κόμμα εκτός βουλής
• Διαλέγουμε Κόμμα χωρίς βουλευτές αυτής της βουλής κά. επαγγελματίες της πολιτικής
• Φροντίζουμε σχολαστικά να ρίξουμε έγκυρο ψηφοδέλτιο
• Συμμετέχουμε, Προωθούμε το Event του Facebook "ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ ΟΛΟΙ" (http://facebook.com/events/389281781092786/)
• Ευαισθητοποιούμε όσους μπορούμε, θυμίζοντας:
  ♫♩ Τα λευκά, τα άκυρα και την αποχή ♪♫
  ♬♪ μοιράζονται τα κόμματα που μπαίνουν στη βουλή ♩♬

Η Δράση-Φιλελεύθερη Συμμαχία καλύπτει όλες τις προδιαγραφές! Επιπροσθέτως, δίνει σε μερικούς από εμάς την δυνατότητα να στηρίξουμε την υποψηφιότητα με τη Δράση ως ανεξάρτητου στη Β' Αθηνών του αδελφού μου, Χρήστου Γεωργιάδη :)

Πρόταση για το Τέλος Ακινήτων μετά το ΣτΕ

Κατέρευσε, όπως αναμενόταν, στο ΣτΕ η ποινή της διακοπής ηλεκτροδότησης σαν συνέπεια της μη πληρωμής του Τέλους Ακινήτου.

Φυσικά αυτό ελάχιστη άμεση διαφορά κάνει στους ηλεκτροδοτούμενους συμπολίτες μας που οφείλουν κάποια δόση του εν λόγω τέλους και ακόμα μικρότερη για αυτούς που έχουν ήδη υποστεί τη διακοπή ηλεκτροδότησης.

Επειδή η ΔΕΗ και οι άλλοι πάροχοι ενέργειας κινδυνεύουν τώρα να γίνουν αποδέκτες της δίκαιης αγανάκτησης των πολιτών και ενδεχομένως, και νομικών ενεργειών σε βάρος τους, αλλά, πρωτίστως, για λόγους ουσίας, έχουν κάθε λόγο να συμμορφωθούν άμμεσα, ακόμα και αναδρομικά, με την απόφαση και να δώσουν λύση.

Το μόνο που χρειάζεται είναι να αντιλογίσουν ή να πιστώσουν πίσω στους καταναλωτές τις απλήρωτες χρεώσεις του τέλους ακινήτων. Όλες αυτές, καθώς και οι μελλοντικές δόσεις που τυχόν εκκρεμούν, να εκδίδονται εφεξής σε αυτοτελή λογαριασμό χωρίς οποιαδήποτε άλλη χρέωση. Έτσι, δίνεται η αυτονόητη δυνατότητα στους πολίτες να πληρώσουν ή όχι το τέλος ακινήτων, χωρίς να χρειάζεται να καταφεύγουν στο Ταμείο Παρακαταθικών και Δανείων ή σε άλλα γραφειοκρατικά προκειμένου να το αποφύγουν και χωρίς να θέτουν σε κίνδυνο τη σχέση τους με τον πάροχό τους ενέργειας.

Υπάρχει λύση και είναι απλή. Θα επιδείξουν το θάρρος και την ετοιμότητα;

Αυτοδύναμη Κυβέρνηση ή Απλή Αναλογική;

Το τρέχον εκλογικό σύστημα προσπαθεί να δίνει σταθερές, μονοκομματικές κυβερνήσεις, δωρίζοντας 50 επιπλέον έδρες στο πρώτο κόμμα. Ως εδώ, συμφωνώ.

Σε περίπτωση αδυναμίας παροχής αυτοδυναμίας στο πρώτο κόμμα, γιατί το εκλογικό σύστημα εξακολουθεί να δίνει το δώρο; Μόνο και μόνο ώστε να αλλοιώνεται η λαϊκή βούληση; Είναι συνταγματικό αυτό; Σε περίπτωση έλλειψης αυτοδυναμίας, το δώρο είναι άχρηστο και καταχρηστικό (αφού δεν επιτυγχάνει το σκοπό της ύπαρξής του).

Η λύση είναι απλή: Αν δεν επιτυγχάνεται αυτοδυναμία, να μην ενισχύεται το πρώτο κόμμα με έδρες που δεν του ανήκουν και βλάπτουν, παρά εξυπηρετούν, τη δημοκρατική λειτουργία!

Έχετε γνώμη; Ψηφίστε στο http://facebook.com/questions/342893589096832.

Αγορά ακριβών, λιγότερο ποιοτικών ελληνικών προϊόντων; Δε νομίζω...

Διαβάζω όλο και περισσότερο, τελευταία:

"Αν κάθε Έλληνας καταφέρει μέσα στο 2012 να αγοράσει ελληνικά προϊόντα αξίας 1.000 ευρώ στη θέση ξένων προϊόντων που αγόρασε πέρυσι, τότε θα προστεθεί στην προβληματική ελληνική οικονομία το αστρονομικό ποσό των 12 δισεκατομμυρίων ευρώ. Ολόκληρο το περιβόητο ΕΣΠΑ που υποτίθεται ότι θα αναζωογονούσε τη χώρα, είναι 18 δισεκατομμύρια για τέσσερα χρόνια. Αντιλαμβανόμαστε τι σημαίνει η είσοδος 12 δις ευρώ τον χρόνο στην κατάσταση που βρισκόμαστε σήμερα; ΓΙ ΑΥΤΟ ΣΚΕΦΘΕΙΤΕ ΠΡΙΝ ΑΓΟΡΑΣΕΤΕ ΚΑΠΟΙΟ ΠΡΟΪΟΝ."

Επιτρέψτε μου μερικές σκέψεις:

Η όποια προτίμησή μας σε εισαγόμενα προϊόντα (όπου υπάρχει) δεν οφείλεται σε ανθελληνισμό, αλλά σε οικονομικά και ποιοτικά κριτήρια. Πολλά ελληνικά προϊόντα είναι ακριβότερα ή/και χειρότερα από ισοδύναμά τους εισαγόμενα κυρίως για δύο λόγους:

• Η μικρή αγορά και ο, συνεπώς, μικρός ανταγωνισμός επιτρέπουν την εύκολη δημιουργία καρτέλ (πχ. φρέσκο γάλα) που τεχνηέντως συντηρούν υψηλές τιμές 
• Η μικρή αγορά δεν επιτρέπει οικονομίες κλίμακας που θα επέτρεπαν ανταγωνιστικές τιμές

Στην πρώτη περίπτωση, προτείνεται η ανταμοιβή των καρτέλ και στη δεύτερη προτείνεται η ανταμοιβή της χαμηλής ανταγωνιστικότητας (δικαιολογημένης ή όχι).

Μια συνέπεια της πρότασης να προτιμούμε τα ελληνικά προϊόντα, λοιπόν, είναι να αυξήσουμε το κόστος μας διαβίωσης κατά ένα ποσοστό (10%, 30%, 60%; Γιατί οι προτείνοντες δεν μας το λένε;). Πόσο παραπάνω να πληρώσουμε για ελληνικά προϊόντα αξίας 1000€ εισαγόμενων; Γιατί να πληρώνουμε παραπάνω ώστε να συντηρούμε αναποτελεσματικές, αν όχι κερδοσκοπικές οικονομικές δραστηριότητες και πρακτικές;

Προτείνω, εναλλακτικά, να προσαρμόσουμε την παραγωγή και να διοχετεύσουμε αυτά τα χρήματα σε ανταγωνιστικούς, εξαγώγιμους κλάδους που επίσης έχουμε (υπηρεσίες, λογισμικό, στοχευμένος τουρισμός & κρουαζιέρα, ΑΠΕ, ακριβά αγροτικά προϊόντα που ευνοούνται από το κλίμα και το έδαφος -πχ. τρούφα & σαλιγκάρια- κτλ.). Και να αυξήσουμε τις εξαγωγές μας με προϊόντα που θα ακριβοπληρώνουν οι ξένοι, αντί να περιορίσουμε τις εισαγωγές προϊόντων καλύτερων ή/και φθηνότερων από τα δικά μας.

Ας κρατάμε μικρό καλάθι στα ουρανοκατέβατα νούμερα και τις εύκολες λύσεις που μας παρουσιάζονται ανωνύμως και χωρίς την παραμικρή τεκμηρίωση. Ειδικά όταν είναι τόσο σαφές και ευδιάκριτο ότι ωφελούν τη συντήρηση των, συχνά επιδοτούμενων, αναποτελεσματικών παραγωγών (ανθρώπων και προϊόντων) που μας διακρίνει τις τελευταίες δεκαετίες.