Κυβέρνηση: Τελευταία ευκαιρία στο ποδόσφαιρο!

"Οι αγώνες των πλέι-οφ θα γίνουν εφ΄όσον όλοι οι εμπλεκόμενοι, εγγυηθούν για ην ομαλή διεξαγωγή τους. Αν δεν το κάνουν η Πολιτεία θα τους αναβάλλει. Δεν έχουμε την δυνατότητα να τους ματαιώσουμε, αλλά ο Πρωθυπουργός δεν αποκλείει καμία κίνηση", ήταν χαραλκτηρτιστικά τα λόγια του κ. Γερουλάνου.
''Τις εγγυήσεις θα τις κρίνει η Αστυνομία. Ας κάνουν τα ματς και κεκλεισμένων των θυρών. Αυτό που θέλουμε είναι, απόλυτη ευθυγράμμιση με τις ποινές της UEFA. Περιμένουμε τη Γ.Σ. της ΕΠΟ. Είναι η τελευταία τους ευκαιρία! Λειτουργούμε στο πλαίσιο της UEFA και αν δεν πάρουμε αυτά που θέλουμε, τέρμα το δημόσιο χρήμα και τα δημόσια γήπεδα για το ποδόσφαιρο'', πρόσθεσε!

via balleto.gr

Το επαγγελματικό ποδόσφαιρο στην Ελλάδα και αλλού είναι πολύ επικερδές επιχειρηματικά. Σαν τέτοιο, θα περίμενε κανείς να αποδίδει έσοδα στο κράτος, αντί να επιδοτείται.
Δεν ξέρω τι ακριβώς υποτίθεται ότι καλύπτει η επιδότηση. Πρακτικά, πάντως, επεκτείνεται στο χάρισμα των χρεών χρεοκοπημένων ομάδων, στην πληρωμή των σπασμένων από τα επεισόδια και τη βία μέσα και έξω από τα γήπεδα, στην ανύπαρκτη φορολόγηση των κερδών των τζίρων των δωροδοκιών & του παράνομου τζόγου και την κινητοποίηση της αστυνομίας για να... παρακολουθεί τα τεκταινόμενα, αφού επιβολή νόμου και τάξης δεν υπάρχει.

• Γιατί ακριβώς επιδοτούνται οι ομάδες; Για να αναλαμβάνουν, μεταξύ άλλων, να πληρώνουν την εφορία των ακριβοπληρωμένων παικτών τους και με το άλλο χέρι να παίρνουν τα χρήματα πίσω;
• Είναι πρόοδος να φτάνουμε στο μη περαιτέρω για να απειλείται απλώς (σιγά μην τηρηθεί) η άρση της κρατικής με κάθε τρόπο υποστήριξης σε αυτό το τεράστιο αλλά και τόσο επικερδές, για κάποιους (σε χρήμα και επιρροή), χάλι;
• Γιατί, 30 χρόνια μετά, αδυνατούμε ακόμα να κάνουμε το αυτονόητο, όπως το έπραξε το Ηνωμένο Βασίλειο;

Πώς βρίσκουμε τον απευθείας σύνδεσμο σε ένα βίντεο του @megamou

Με αφορμή το "Αφιέρωμα στους νεκρούς της Τράπεζας MARFIN" από τους "Πρωταγωνιστές" του Σταύρου Θεοδωράκη, θέλησα να αναρτήσω ένα σύνδεσμο στο σχετικό βίντεο.

Δυστυχώς το URL που έβλεπα μπροστα μου δεν οδηγούσε στο συγκεκριμένο βίντεο. Ούτε και η διεύθυνση που προκύπτει από το "Μοίρασέ το"!

Εκεί που κανονικά θα έγραφα και μια γραμμή για να συγχαρώ το Mega που διαθέτει online αυτές της εκπομπές, βρέθηκα να πρέπει να λύσω το γρίφο "βρες το σύνδεσμο". :(

Για να τον βρω χρειάστηκε να αναλύσω λίγο το σύνδεσμο που καλείται αν πατήσουμε σε ένα βίντεο από αυτά που εμφανίζονται κάτω από το ενεργό. Σε αυτό το παράδειγμα, η σύνδεση είναι μια κλήση javascript: javascript:reloadPrototypeElementGroups('VIDEO.JUMPTOANCHOR(toppage).INITIAL','catid=21297&subid=2&pubid=27247774&mmid=377568').

Για να μην τα πολυλογώ, το σωστό URL έχει πρώτο συνθετικό το "http://www.megatv.com/article.asp?" και δεύτερο συνθετικό το "catid=21297&subid=2&pubid=27247774&mmid=377568", σημειωμένο με έντονη γραφή στον παραπάνω σύνδεσμο. Τα δύο συνθετικά μαζί δίνουν αποτέλεσμα http://www.megatv.com/article.asp?catid=21297&subid=2&pubvideoid=27247774&mmid=377568.

Δοκιμάστε το!

Ή, καλύτερα, Mega:

• Φτιάξτε το "Μοίρασέ το" να λειτουργεί σωστά
• Ας είναι σωστή η διεύθυνση που εμφανίζεται στον πλοηγό μας
• Ας είναι απευθείας χρησιμοποιήσιμος ο σύνδεσμος πάνω στο ίδιο το βίντεο

Protect Your Email from Spam, BCC: and Circulars Etiquette

Είναι ενδιαφέρον πώς μερικά πράγματα είναι διαχρονικά. Ήθελα να γράψω μια υπενθύμιση στους θιασώτες των μαζικών email να χρησιμοποιούν το, συχνά άγνωστο, πεδίο BCC: (Βlind Carbon Copy, Κρυφή Κοινοποίηση) και βρήκα ένα email που είχα γράψει σαν απάντηση στο "τι κάνουμε με το spam". Το παραθέτω παρακάτω, έχοντας αφαιρέσει μόνο ό,τι το προσωποποιεί. Για όσους μοιάζει μεγάλο, η περίληψη είναι:

1. Προστατέψετε τη διεύθυνση email σας όπως το πορτοφόλι σας. Μην την εμπιστεύεστε άκριτα. Αποκτήστε και δίνετε μία εφεδρική για χρήσεις ανασφαλείς από διαρροή
2. Προστατεύοντας τις διευθύνσεις email των άλλων, μακροπρόθεσμα προστατεύετε και τη δική σας, αφού οι χρήστες γενικά κάνουν ό,τι βλέπουν
3. Χρησιμοποιείτε μόνο BCC στις μαζικές αποστολές σας, εκτός αν πρόκειται για πολύ κλειστό κύκλο παραληπτών που συζητούν και δεν θα προωθήσουν ποτέ ένα τέτοιο email παραέξω χωρίς να καθαρίσουν τα στοιχεία των εμπλεκομένων

________________
Sent: Πέμ 15/1/2007
Subject: Ως προς το spam

Δυστυχώς δεν υπάρχει απολύτως ασφαλής προστασία από το spam. Αυτό, γιατί ισχυρά φίλτρα κινδυνεύουν να αποκλείσουν επιστολές που θέλουμε να λάβουμε, ενώ ασθενέστερα φίλτρα δεν αποδίδουν πολύ καλά, ειδικά με την εκάστοτε σύγχρονη γενιά spam.

Παρόλα αυτά, βλέπω ότι ο ISP χρησιμοποιεί το Spam Assasin και έχει ήδη χαρακτηρίσει αυτό το μήνυμα ως spam. Ο χαρακτηρισμός αυτός δεν είναι 100% ασφαλής, είναι όμως τουλάχιστον κατά 90%. Μπορείτε να τον αξιοποιήσετε χρησιμοποιώντας ένα κανόνα για να μεταφέρετε αυτά τα μηνύματα σε ένα άλλο φάκελο (πχ. με όνομα "Spam?") τον οποίο θα βλέπετε δειγματολειπτικά για την περίπτωση εσφαλμένου χαρακτηρισμού.

Επιπροσθέτως, τα προγράμματα διαχείρισης email έχουν δικά τους φίλτρα antispam που είναι επαρκή για το προφανή spam, ενώ υποστηρίζουν και τη λεγόμενη Λευκή Λίστα (περιέχει τους αποστολείς από τους οποίους δεχόμαστε να λαμβάνουμε email ανεξαρτήτως αν θα χαρακτηριζόταν "spam" ή όχι) περιορίζοντας τον κίνδυνο εσφαλμένου χαρακτηρισμού.

Τέλος, προγράμματα "internet security" περιλαμβάνουν φίλτρα antispam.

Για όλα αυτά ισχύει ότι απλώς περιορίζουν και δεν εξαφανίζουν το φαινόμενο, ειδικά αν θεωρούμε απαράδεκτο το πιθανό φιλτράρισμα μηνύματος που θέλαμε να λάβουμε.

Αποδεικνύεται, πάντως, ότι η ασφαλέστερη προστασία είναι να μη δίνουμε το email μας όπου να 'ναι, ειδικά στο Internet. Μια λύση προς τούτο είναι η χρήση δύο διευθύνσεων email:

• Mια που προορίζεται για τέτοια ευρεία χρήση και τη συμβουλευόμαστε μόνο όταν περιμένουμε κάτι συγκεκριμένο, οπότε το spam δεν μας ενοχλεί (πχ. στο gmail, hotmail, yahoo mail κτλ.)
• Mια άλλη, την οποία εμπιστευόμαστε σε πολύ λίγα (φυσικά) πρόσωπα (οι λίστες των εταιριών έχουν μια τάση να διαρρέουν) με την επισήμανση να μη μας στείλουν ποτέ οτιδήποτε από internet site (υπό τύπον "send to a friend")

Ακόμα και τότε, οι διευθύνσεις κινδυνεύουν να διαρρεύσουν από τους παραλήπτες μας (όταν προωθούν τα email μας) και από τις μαζικές αποστολές στις οποίες είστε παραλήπτης, όπου κοινοποιούνται τα emails του κάθε παραλήπτη σε όλους τους άλλους και στους (εκ προωθήσεως) παραλήπτες τους. Η προστασία απ' αυτό είναι όταν εμείς κάνουμε μαζικές αποστολές:

• Να βάζουμε όλους τους παραλήπτες στο πεδίο BCC (Blind Carbon Copy)
• Να βάζουμε ανύπαρκτη διεύθυνση αποστολέα

Έτσι, αφενός κάθε παραλήπτης δεν βλέπει ποιος άλλος έλαβε το email, αφετέρου τα δικά μας ίχνη χάνονται σε τυχόν προωθήσεις του μηνύματός μας. Το αρνητικό σε αυτή τη λύση είναι ότι δεν μπορούμε να δεχτούμε απαντήσεις με ένα απλό "Reply", ούτε να γίνει συζήτηση με "Reply to All"...

Δυστυχώς πρόκειται για πόλεμο, όπου τα μεγαλύτερα θύματα είναι, ως συνήθως, οι άμαχοι. Και, εκτός από το προφανές ότι κάποιοι θέλουν να μας βομβαρδίζουν για να πωλούν, όπως και με τους ιούς, υπάρχουν ισχυρά οικονομικά συμφέροντα που συντηρούν το πρόβλημα, ώστε κάποιοι να μπορούν να πωλούν "λύσεις". Γι' αυτό και η πρότασή μου είναι να προτιμάμε δωρεάν προϊόντα όπως το Spam Assasin και να μην πληρώνουμε για εμπορικές λύσεις.
________________

Προσθέτω εδώ ότι η σύγχρονη τάση (και πιο αγχολυτική, καλή ώρα) είναι αντί για μαζικές αποστολές email να τα γράφουμε σε ένα blog...

Υπουργείο Παδείας & Διά Βίου Μάθησης: eBooks στα Ελληνικά, Χωρίς Αναζήτηση & Αντιγραφή/Επικόλληση

Σε μια πρόσφατη συζήτηση με φίλη μου, φιλόλογο σε γυμνάσιο, ήρθα (ξανά) σε επαφή με την ανάρτηση των σχολικών βιβλίων στο Διαδίκτυο, με έναν ιδιαίτερα απροσδόκητο, όσο και απογοητευτικό τρόπο. Ούτε λίγο, ούτε πολύ, για να χρησιμοποιήσει αποσπάσματα από τα ηλεκτρονικά βιβλία του Υπουργείου χρειάζεται να σκανάρει και να εφαρμόσει OCR στα... αντίστοιχα έντυπα! Με αυτή την πληροφορία για αφετηρία, σκέφτηκα να το ψάξω λίγο και ιδού:

Ναι, είναι αναρτημένα τα σχολικά βιβλία στο Διαδίκτυο. Πού, όμως;

• Η αναζήτηση για "σχολικ βιβλί pdf" στον νέο, σε πειραματική λειτουργία ιστότοπο του Υπουργείου Παιδείας, Διά Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων έδωσε 10 αποτελέσματα. Η αντίστοιχη για "σχολικ βιβλί" έδωσε 32, για "βιβλία" 20, για "βιβλί pdf" 9. Όλα άσχετα (κυρίως δελτία τύπου). 
• Στην πλουσιότατη σε συνδέσμους και άλλο υλικό Διαδικτυακή Εκπαιδευτική Πύλη του Υπουργείου δεν υπάρχει καν αναφορά στα βιβλία. Η αναζήτηση υλικού για "βιβλί" έδωσε 37 άσχετα αποτελέσματα, μοιρασμένα ανά 5, σε 8 σελίδες
• Η σημαντικά δυσκολότερη αναζήτηση "σχολικά βιβλία pdf" στο Google απέδωσε 680.000 αποτελέσματα. Το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο εμφανίζεται στην περίληψη του πρώτου αποτελέσματος, αλλά ο ιστοτόπος του εμφανίζεται στην 25η θέση...

Όχι στον ιστοτόπο του Υπουργείου, λοιπόν, όπως θα περίμενα, αλλά στου Παιδαγωγικού Ινστιτούτου (αλήθεια, τι χρειάζονται όλα αυτά τα sites γύρω από την ψυχοραγούσα, κατά τα άλλα, παιδεία;). Πού, δηλαδή;

• Στο κυρίως μενού δεν υπάρχει αναφορά στα βιβλία. Ούτε κάτω από το "Εκδόσεις" (υπάρχουν, βέβαια, τα "Μαθήματα"...)
• Στην αρχική σελίδα, σε άτιτλο ένθετο κάτω από το "Το Π.Ι." υπάρχει τρίτη από το τέλος η εγγραφή "Διδακτικά πακέτα" με συνδέσμους για "Γυμνασίου" & "Δημοτικού". Θρίαμβος! Αν και... τα βιβλία του Λυκείου πού είναι;
• Εναλλακτικά, μέσω των επιλογών της ενότητας "Μαθήματα" και μετά από κυμαινόμενο αριθμό "κλικ" και με διαφορετική διαδρομή ανάλογα με το μάθημα ("κύκλο" θα το έλεγα, αφού, πχ. στην "Ελληνική Γλώσσα" περιλαμβάνονται Αρχαία, Νέα, Γραμματική, Γραμματεία & Λογοτεχνία), καταλήγουμε στα βιβλία όλων των τάξεων Δημοτικού, Γυμνασίου & Λυκείου, ανά μάθημα

Βρέθηκαν, επιτέλους, τα ηλεκτρονικά βιβλία Δημοτικού, Γυμνασίου και Λυκείου, από δύο διαφορετικά μονοπάτια:

• Σε δύο μαζικές σελίδες για Δημοτικό και Γυμνάσιο, χωρίς δυνατότητα πλοήγησης στον ιστοτόπο, εκτός από το κατέβασμα των βιβλίων σε μορφή .pdf. Στην ανά μάθημα εναλλακτική η κατάσταση είναι λίγο καλύτερη
• Το βιβλίο του μαθητή μαζί με το βιβλίο του εκπαιδευτικού. Γιατί κάνουμε τη διάκριση, τότε;
• Απολύτως αταξινόμητα! Ούτε αλφαβητικά, ούτε κατά τάξη, ούτε κατά μάθημα (θυμάμαι να αναφερόμαστε στην αξία της κανονικοποίησης και δυνατότητας επεξεργασίας της πληροφορίας σε μια συζήτηση των 4Δ (Δημόσια Δεδομένα, Δικά μας Δεδομένα) στο 2o Media Camp το 2009. Παρεμπιπτόντως, νομίζω πως ο σχετικός νόμος τα προβλέπει και τα δύο...). Στην ανά μάθημα εναλλακτική η κατάσταση είναι πάλι καλύτερη
• Τεμαχισμένα! Κάποια, περίπου ανά 50, 60 ή 100 σελίδες. Της Πληροφορικής ανά ενότητα. Συνήθως (δηλαδή όχι πάντα, άρα όχι σαν αποτέλεσμα διαδικασίας...) τα εξώφυλλα είναι μόνα τους... Σίγουρα όχι λόγω μεγέθους, αυτό κυμαίνεται μεταξύ <1-7MB με μέσο όρο <1,5MB. Πχ., για το βιβλίο μαθητή "Γεωλογία - Γεωγραφία B' Γυμνασίου" πρέπει να κατεβάσει κανείς 13 τμήματα των 5-23 σελίδων! Το αντίστοιχο του εκπαιδευτικού, 140 σελίδων, είναι μονοκόμματο. Όλα των εκπαιδευτικών είναι μονοκόμματα! Όμως, ακόμα και το "Ερμηνευτικό Λεξικό Νέας Ελληνικής" του Γυμνασίου, κατεξοχήν εργαλείο αναζήτησης και αναφοράς, είναι κομμένο στα 6...
• Τα βιβλία έχουν για τίτλους εγγράφου τα ονόματα "exof.pdf" ή "cover.pdf" και "1-40.pdf" ή "s_1_200.pdf" κοκ. Ούτε μάθημα, ούτε τάξη στον τίτλο, που δεν είχε καν λόγο να είναι γραμμένος με λατινικά στοιχεία! Κάποια έγγραφα έχουν ακριβώς ίδιο τίτλο με άλλα...

Και τα σημαντικότερα (αυτά για τα οποία ξεκίνησα αυτό το άρθρο και μάλλον τα δυσκολότερο να διορθωθούν):

• Όπως έδειξε δειγματοληπτικός έλεγχος, το περιεχόμενο πολλών βιβλίων δεν είναι αναζητήσιμο, καθώς η ελληνική κωδικοσελίδα έχει πάει περίπατο κατά τη διαδικασία ηλεκτρονικής έκδοσης των βιβλίων! Μοιάζει ότι, κατά κανόνα, τα βιβλία με αυτό το πρόβλημα είναι αυτά στα οποία είναι ορατό το σταυρόνημα που προορίζεται για χρήση του τυπογραφείου. Άλλα βιβλία, πχ. κάποια του Λυκείου που είδα, με όνομα, αντί αρίθμησης σελίδων για τίτλο, είναι εντάξει
• Για τον ίδιο λόγο, το υλικό τους δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί με τη μέθοδο αντιγραφής και επικόλλησης για δημιουργία σημειώσεων κτλ.!

Ναι, αν θέλει κανείς υλικό από τα ηλεκτρονικά βιβλία του Υπουργείου Παιδείας, Διά Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων καλό είναι να έχει ένα καλό πρόγραμμα OCR (μετατροπή της οπτικής απεικόνισης κειμένου σε ηλεκτρονικό κείμενο). Και καλό είναι το περί ου ο λόγος κείμενο να μην είναι πολυτονικό...

Είμαι απογοητευμένος πέραν πάσης προσδοκίας! Ξεκίνησα να στοιχειοθετήσω την αδυναμία χρήσης των ελληνικών βιβλίων μορφής .pdf για στοιχειώδη αναζήτηση και χρήση αποσπασμάτων (αυτά με το λατινικό αλφάβητο δεν έχουν τέτοια προβλήματα) και, πριν ακόμα φτάσω σ' αυτό, πέρασα από την αναποτελεσματικότητα, ανοργανωσιά και αδιαφορία για τον χρήστη (αφήνω μόνο τους ήπιους χαρακτηρισμούς, σκέφτηκα και πολύ χειρότερους) των ιστοτόπων που αναφέρω. Και όλα αυτά στον "ευαίσθητο" τομέα της παιδείας, με όλες τις προεκτάσεις που παίρνει αυτό. Ελπίζω η κα Διαμανοπούλου, ο κος Πανάρετος και άλλοι στο Υπουργείο Παιδείας να δείξουν κάποια ευαισθησία, ειδικά στα θέματα στοιχειώδους χρηστικότητας των ηλεκτρονικών βιβλίων, όπως περιγράφονται και στο κείμενο "ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΤΟΥ «ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ» ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ", το οποίο και τους καλώ να κάνουν πράξη. Τα ηλεκτρονικά βιβλία καλό είναι:

• Να είναι Μονοκόμματα
• Να έχουν αξιοπρεπή ονόματα, κατά προτίμηση στην ίδια γλώσσα με το περιεχόμενό τους, που να περιλαμβάνουν Μάθημα, Τάξη, Τίτλο
• Να επιδέχονται αναζήτηση (ένας ακόμα λόγος να είναι μονοκόμματα)
• Να λειτουργεί σωστά η αντιγραφή/επικόλληση

Δεν είναι μόνο τα χρήματα σε έλλειψη (αυτό μάλλον πρόβλημα διαχείρισης είναι, παραπέμπω και στους τετραπλάσιους κατά κεφαλή εκπαιδευτικούς που έχουμε σε σχέση με τη Φινλανδία). Λείπουν και το φιλότιμο, η τεχνογνωσία και ο στοιχειώδης επαγγελματισμός σε όλα τα επίπεδα ("επαγγελματίας είναι αυτός που κάνει τη δουλειά καλά, ακόμα και αν δεν έχει διάθεση"). Εν προκειμένω, ερασιτέχνες εθελοντές θα είχαν κάνει πολύ καλύτερη δουλειά...

Αδιαφάνεια (και διαφθορά;) στην ελληνική διαδικασία κατοχύρωσης domains

Πριν απο μερικούς μήνες, ένα περίεργο post εμφανίστηκε στο ADSLGr:
Αντιγράφω τα σημαντικά σημεία:

Την 19-1-2009 έλαβα από δικαστικό επιμελητή “Πράξη Διεξαγωγής Ακρόασης” από την Ε.Ε.Τ.Τ. σχετικά με την αίτηση που κατέθεσε η Εταιρία Cosmote – Κινητές Τηλεπικοινωνίες A.E. για την διαγραφή του domain name whatsup.gr από τον σημερινό φορέα του ονόματος χώρου, εμένα δηλαδή (Βαρυτιμίδη Χρήστο) κατηγορώντας με ότι την κατοχύρωση του domain name, την έκανα κακόπιστα, παράνομα και καταχρηστικά προσβάλλοντας τα νόμιμα δικαιώματά της. Το αιτιολογικό της αίτησης διαγραφής είναι ότι επειδή η Cosmote έχει κατοχυρώσει το σήμα whatsup ώς λεκτικό και με απεικόνιση ήδη από το 2001, ως επακόλουθο αιτείται την διαγραφή του σημερινού φορέα.
Στην κατηγορία τους εναντίον μου, αναφέρουν ότι εγώ τους στερώ την φήμη τους από την χρήση του ονόματος που αυτοί φυσικά δεν θέλησαν να κατοχυρώσουν το 2001 (το domain κατοχυρώθηκε από εμένα τον Αύγουστο του 2003!! και ο καταχωρητής που ανανέωσε το domain το 2005 ήταν η Otenet!!!). Το δε όνομα whatsup δεν είναι λεκτική εφεύρεση της Cosmote όπως για παράδειγμα είναι η λέξη cosmoκάρτα, αλλά είναι έκφραση – ιδιωματισμός που χρησιμοποιείται κατά κόρον, από το 1949 σαν έκφραση από τον Bugs Bunny αλλά και από όλο τον κόσμο σε καθημερινή βάση. Η διαδικασία κατοχύρωσης έγινε από εμένα νομότυπα – όπως φυσικά και από την επιτροπή που συνεδρίασε για την έγκριση κατοχύρωσης που έγινε – και βάσει του κανονισμού λειτουργίας για την διαχείριση – έγκριση domain name ισχύει η σειρά προτεραιότητας κατάθεσης της αίτησης.

Αυτά, στις 19/1/2009
Εκτοτε, πολλές κουβέντες έγιναν, οι δύο πλευρές πήγαν στην ΕΕΤΤ, και τελικά, μόλις εχθές, η ΕΕΤΤ, έβγαλε απόφαση (οι επισημάνσεις δικές μου):

Μόλις χθες μου επιδόθηκε η απόφαση της Ε.Ε.Τ.Τ.
Η οποία διαγράφει το domain από εμένα, και το δίδει στην Cosmote.
Την απόφαση της Ε.Ε.Τ.Τ. μπορείτε να την διαβάσετε εδώ.
http://www.netfans.gr/apofasi/

via arkoudos.com

Στην περίπτωση του παραπάνω άρθρου, με ευθύνη του ληξίαρχου το domain δεν έπρεπε να έχει εγκριθεί. Εγείρεται, βέβαια, το θέμα κατά πόσον είναι επιτρεπτό να κατοχυρώνονται λέξεις της καθομιλουμένης σαν εμπορικά σήματα. Αφού, όμως, το απέδωσαν, μετά έπρεπε να ευθύνονται για την αβλεψία τους (με αποζημίωση ή αδυναμία αφαίρεσης του domain από τον κάτοχο κτλ.).

Όπως έχουν τα πράγματα, αφού η κατοχύρωση της CosmOTE προϋπήρχε, ο κανονισμός δεν αφήνει περιθώριο. Αν δεν απατώμαι, και μεταγενέστερη να ήταν η κατοχύρωση του εμπορικού σήματος, πάλι μπορεί να υπερίσχυε (σαν αντικίνητρο για τις μαζικές κατοχυρώσεις πιασάρικων domains).

Σκάλωσα κι εγώ στο παρελθόν σε παρόμοια περίπτωση, κατά την οποία δεν μου δώσανε το domain καθόλου. Η απάντηση στον έλεγχο διαθεσιμότητας (whois) του domain αυτού είναι τώρα
"Το όνομα δεν είναι διαθέσιμο για τον παρακάτω λόγο:
Παραβίαση πολιτικής αποδεκτών ονομάτων χώρου. (Προφανής κακοπιστία - αρ. 8.1.η του Κανονισμού.)"

Η κακοπιστία, εν προκειμένω, βρίσκεται στην ανοησία και αδιαφάνεια του άρθρου 8.1.η. Και αποδεικνύεται από το γεγονός ότι, χρόνια μετά, ο "θιγόμενος" δεν έχει ενδιαφερθεί να κατοχυρώσει το εν λόγω domain (γιατί να το κάνει, αφού του το κρατάει ρεσερβέ η ΕΕΤΤ, καθιστώντας αδρανή ένα δημόσιο πόρο); Και ποιος είναι ο "θιγόμενος", που δεν αναφέρεται πουθενά; "Κρύβεται" πίσω από τον όρο "προφανής"...

Η σχετική διάταξη έχει κάποια λογική, αλλά υλοποιείται κατά τρόπο καταφανώς αδιαφανή και ανοικτό σε διαφθορά. Θα προτιμούσα να λέει: "Αν υπάρχει έστω υποψία ότι κάποιος έχει δικαιώματα στο domain, να του δίνεται η ευκαιρία να το κατοχυρώσει. Αν δεν την αξιοποιήσει, όποιος θέλει το κατοχυρώνει και δεν μπορεί να το χάσει για την ίδια αιτία ή από τον ίδιο φορέα."

Όποιος θέλει να δεσμεύει domains, να πληρώνει τουλάχιστον... Προφανώς δεν είναι τόσο απλό, αλλά το πνεύμα είναι εμφανές: η κατοχύρωση του domain να έχει βαρύτητα αντίστοιχη με την κατοχύρωση του trademark, τουλάχιστον όταν προηγείται. Διαφορετικά, τα domains θα καταλήγουν εσαεί σε αυτούς που έχουν τα χρήματα να κατοχυρώνουν ονόματα παρμένα από το λεξικό, ακόμα και εκ των υστέρων...

Startegy, λίγες ώρες μετά

Το πράγμα έχει κάπως έτσι: μια ομάδα ανθρώπων από αυτούς που ασχολούνται (και πιθανώς ταλαιπωρούνται) με το internet, τα startups, την επιχειρηματικότητα κτλ σκέφτεται και λέει “Πως ξεκινάει κανείς να κάνει κάτι; Όχι μόνο στο  internet αλλά γενικά. Που βρίσκει ανθρώπους, πως μαθαίνει να δουλεύει; Πως το δρομολογεί;”
Από τα ερωτήματα αυτά διαγνώνει μια έλλειψη και αποφασίζει να την καλύψει. Με τον μόνο τρόπο που, τουλάχιστον για μένα, έχει δώσει ωραία κι ελπιδοφόρα δείγματα δουλειάς: από τα κάτω κι εκ των ενόντων!

via metablogging.gr

Ήταν καινούργιο, καλοστημένο, υποστηρίχτηκε από μια αξιόλογη, νέα, δυναμική ομάδα επιτυχημένων στους χώρους τους εθελοντών και αυγκέντρωσε καμιά 80αριά επίδοξους επιχειρηματίες που έφυγαν παίρνοντας μαζί τους παραστάσεις, γνωριμίες, ιδέες και την πεποίθηση ότι μπορούν να κάνουν κάτι και υπάρχει κόσμος που διατίθεται να τους υποστηρίξει σ' αυτό.
Ήταν το πρώτο ανοικτό Startegy και αν δεν ήμουν εκεί θα είχα χάσει μια σημαντική εκδήλωση και την αρχή από κάτι που έχει τη δυναμική να γίνει ένας ισχυρός θεσμός και να διαμορφώσει μια πρωτόγνωρη κουλτούρα στον τόπο μας και, γιατί όχι, παραέξω.
Ευχαριστώ το Startegy και τους συμμετέχοντες, διότι αύριο θα ξυπνήσω σε μια κατά τι καλύτερη χώρα. Ευχαριστώ, Νίκο, για την ωραία σου παρουσίαση, που με εκφράζει σχεδόν καθολικά :)

Facebook in Online Privacy Breach; Applications Transmitting Identifying Information

via online.wsj.com

Facebook's security settings and terms of service leave a lot to be desired. Changes that happen every now and then are difficult to follow and certainly not always for the better for users concerned about their privacy. On top of that, what apps are supposed to do and don't do and how these don'ts are enforced are always good issues to discuss.

It turns out they are not doing a very good job there either. And even more unsettling is the suspision that it's not the users' privacy they are concerned about, but the power to control the flow of this information themselves...