Πριν απο μερικούς μήνες, ένα περίεργο post εμφανίστηκε στο ADSLGr:
Αντιγράφω τα σημαντικά σημεία:
Την 19-1-2009 έλαβα από δικαστικό επιμελητή “Πράξη Διεξαγωγής Ακρόασης” από την Ε.Ε.Τ.Τ. σχετικά με την αίτηση που κατέθεσε η Εταιρία Cosmote – Κινητές Τηλεπικοινωνίες A.E. για την διαγραφή του domain name whatsup.gr από τον σημερινό φορέα του ονόματος χώρου, εμένα δηλαδή (Βαρυτιμίδη Χρήστο) κατηγορώντας με ότι την κατοχύρωση του domain name, την έκανα κακόπιστα, παράνομα και καταχρηστικά προσβάλλοντας τα νόμιμα δικαιώματά της. Το αιτιολογικό της αίτησης διαγραφής είναι ότι επειδή η Cosmote έχει κατοχυρώσει το σήμα whatsup ώς λεκτικό και με απεικόνιση ήδη από το 2001, ως επακόλουθο αιτείται την διαγραφή του σημερινού φορέα.Αυτά, στις 19/1/2009
Στην κατηγορία τους εναντίον μου, αναφέρουν ότι εγώ τους στερώ την φήμη τους από την χρήση του ονόματος που αυτοί φυσικά δεν θέλησαν να κατοχυρώσουν το 2001 (το domain κατοχυρώθηκε από εμένα τον Αύγουστο του 2003!! και ο καταχωρητής που ανανέωσε το domain το 2005 ήταν η Otenet!!!). Το δε όνομα whatsup δεν είναι λεκτική εφεύρεση της Cosmote όπως για παράδειγμα είναι η λέξη cosmoκάρτα, αλλά είναι έκφραση – ιδιωματισμός που χρησιμοποιείται κατά κόρον, από το 1949 σαν έκφραση από τον Bugs Bunny αλλά και από όλο τον κόσμο σε καθημερινή βάση. Η διαδικασία κατοχύρωσης έγινε από εμένα νομότυπα – όπως φυσικά και από την επιτροπή που συνεδρίασε για την έγκριση κατοχύρωσης που έγινε – και βάσει του κανονισμού λειτουργίας για την διαχείριση – έγκριση domain name ισχύει η σειρά προτεραιότητας κατάθεσης της αίτησης.
Εκτοτε, πολλές κουβέντες έγιναν, οι δύο πλευρές πήγαν στην ΕΕΤΤ, και τελικά, μόλις εχθές, η ΕΕΤΤ, έβγαλε απόφαση (οι επισημάνσεις δικές μου):
Μόλις χθες μου επιδόθηκε η απόφαση της Ε.Ε.Τ.Τ.
Η οποία διαγράφει το domain από εμένα, και το δίδει στην Cosmote.
Την απόφαση της Ε.Ε.Τ.Τ. μπορείτε να την διαβάσετε εδώ.
http://www.netfans.gr/apofasi/
Στην περίπτωση του παραπάνω άρθρου, με ευθύνη του ληξίαρχου το domain δεν έπρεπε να έχει εγκριθεί. Εγείρεται, βέβαια, το θέμα κατά πόσον είναι επιτρεπτό να κατοχυρώνονται λέξεις της καθομιλουμένης σαν εμπορικά σήματα. Αφού, όμως, το απέδωσαν, μετά έπρεπε να ευθύνονται για την αβλεψία τους (με αποζημίωση ή αδυναμία αφαίρεσης του domain από τον κάτοχο κτλ.).
Όπως έχουν τα πράγματα, αφού η κατοχύρωση της CosmOTE προϋπήρχε, ο κανονισμός δεν αφήνει περιθώριο. Αν δεν απατώμαι, και μεταγενέστερη να ήταν η κατοχύρωση του εμπορικού σήματος, πάλι μπορεί να υπερίσχυε (σαν αντικίνητρο για τις μαζικές κατοχυρώσεις πιασάρικων domains).
Σκάλωσα κι εγώ στο παρελθόν σε παρόμοια περίπτωση, κατά την οποία δεν μου δώσανε το domain καθόλου. Η απάντηση στον έλεγχο διαθεσιμότητας (whois) του domain αυτού είναι τώρα
"Το όνομα δεν είναι διαθέσιμο για τον παρακάτω λόγο:
Παραβίαση πολιτικής αποδεκτών ονομάτων χώρου. (Προφανής κακοπιστία - αρ. 8.1.η του Κανονισμού.)"
Η κακοπιστία, εν προκειμένω, βρίσκεται στην ανοησία και αδιαφάνεια του άρθρου 8.1.η. Και αποδεικνύεται από το γεγονός ότι, χρόνια μετά, ο "θιγόμενος" δεν έχει ενδιαφερθεί να κατοχυρώσει το εν λόγω domain (γιατί να το κάνει, αφού του το κρατάει ρεσερβέ η ΕΕΤΤ, καθιστώντας αδρανή ένα δημόσιο πόρο); Και ποιος είναι ο "θιγόμενος", που δεν αναφέρεται πουθενά; "Κρύβεται" πίσω από τον όρο "προφανής"...
Η σχετική διάταξη έχει κάποια λογική, αλλά υλοποιείται κατά τρόπο καταφανώς αδιαφανή και ανοικτό σε διαφθορά. Θα προτιμούσα να λέει: "Αν υπάρχει έστω υποψία ότι κάποιος έχει δικαιώματα στο domain, να του δίνεται η ευκαιρία να το κατοχυρώσει. Αν δεν την αξιοποιήσει, όποιος θέλει το κατοχυρώνει και δεν μπορεί να το χάσει για την ίδια αιτία ή από τον ίδιο φορέα."
Όποιος θέλει να δεσμεύει domains, να πληρώνει τουλάχιστον... Προφανώς δεν είναι τόσο απλό, αλλά το πνεύμα είναι εμφανές: η κατοχύρωση του domain να έχει βαρύτητα αντίστοιχη με την κατοχύρωση του trademark, τουλάχιστον όταν προηγείται. Διαφορετικά, τα domains θα καταλήγουν εσαεί σε αυτούς που έχουν τα χρήματα να κατοχυρώνουν ονόματα παρμένα από το λεξικό, ακόμα και εκ των υστέρων...