Δράσεις για ένα Δίκτυο Πολιτικής Συνεννόησης

Μερικές σκόρπιες σκέψεις, ενόψει της πρώτης δημόσιας εκδήλωσης που οργανώνει το Δίκτυο Πολιτικής Συνεννόησης και της σχετικής συζήτησης διαμόρφωσης της ατζέντας:

1. Το πολιτικό τοπίο είναι γεμάτο ριζοσπαστικές, μεταρρυθμιστικές, συντηρητικές και αντιδραστικές προτάσεις. Τόσες πολλές, που καμία θετική από αυτές δεν αποκτά κρίσιμη μάζα.
2. Ένα Δίκτυο Συνεννόησης είναι καλό να εστιάσει σε αυτό που μπορεί, σε αντιδιαστολή με αυτό που θα ήθελε. Είναι, πχ., βραχυπρόθεσμα ανώφελο να προωθεί θεσμικές αλλαγές, όσο δεν έχει την απαιτούμενη πολιτική δύναμη ή/και ευρεία στήριξη της κοινής γνώμης
3. Αν το ζητούμενο είναι η σύνθεση απόψεων, πιθανές ευρείες πολιτικές θέσεις και εξαγγελίες θα οδηγήσουν τη συζήτηση γύρω από το κόμμα και την τελεία, όπως τόσα χρόνια. Τα σημεία συμφωνίας χρειάζεται να κρατηθούν στο ελάχιστο.
4. Τουλάχιστον σε πρώτη φάση, το Δίκτυο χρειάζεται να παραμείνει άτυπο. Τα μαγαζάκια δεν είναι ελκυστικά.
5. Χρειάζεται αποτέλεσμα που να μένει και να αθροίζεται με άλλα αποτελέσματα. Αυτό γίνεται μόνο με δράσεις.

Σε εφαρμογή των παραπάνω, η στάση και ενδεχόμενες δράσεις του Δικτύου, όπως και κάθε πολιτικής πρωτοβουλίας, θα μπορούσαν να είναι:

1. Πολιτική συνεννόηση βάσει κοινά αποδεκτών κανόνων.
   Το Δίκτυο μπορεί να συμμετέχει και να ενισχύει τον διάλογο που τους σέβεται και να απέχει και αποδοκιμάζει τον «διάλογο» που τους απαξιώνει. Ένα πιθανό τέτοιο σύνολο είναι οι «Κανόνες ήθους του δημοσίου διαλόγου».
2. Λειτουργία και δράσεις υπέρ της ουσιαστικής τήρησης των θεσμών. Κάτι σαν «θα τους ταράξουμε στη νομιμότητα»...
   Καλό παράδειγμα τέτοιας δράσης υπήρξε η προσφυγή της Δράσης στο ΣτΕ για τις αντικειμενικές αξίες των ακινήτων. Πιθανά επόμενα βήματα:
• Τα δάνεια των κομμάτων
• Η χρηματοδότηση των κομμάτων
• «Πόθεν έσχες» για όλους τους αιρετούς και τα στελέχη της κυβέρνησης και της δημόσιας διοίκησης αντί για το τωρινό «πόσα έσχες»
• Εύρεση και εφαρμογή ψηφισμένων αλλά ανενεργών μεταρρυθμίσεων
• Παρατηρητήριο συνέπειας, νομιμότητας, ήθους κτλ. βουλευτών, υπουργών, ΓΓ. κτλ.
3. Αξιοποίηση και ενίσχυση ήδη διατυπωμένων πολιτικών, αλλά όχι κομματικών, προτάσεων που αφορούν τους πολίτες όλου του πολιτικού φάσματος
   Μια τέτοια είναι η υποτιμημένη και παραμελημένη διαπίστωση ότι «Οι φορολογούμενοι έχουμε κι εμείς δικαιώματα».
4. Πολιτική σύγκλιση σε περιορισμένη βάση, πχ. της αυστηρής λειτουργίας των θεσμών, της ταχείας απονομής δικαιοσύνης και της κατάργησης των πελατειακών σχέσεων. Διεύρυνση αυτής της βάσης μόνο με ομοφωνία.

Ο διάλογος είναι χρήσιμος και ο συντονισμός μεταξύ συγγενών πολιτικών χώρων και δυνάμεων επιβεβλημένος. Ωστόσο, χρειάζεται δράση, κάτι που να μένει στο τέλος της ημέρας, πέρα από τις καλές προθέσεις και τις βελτιωμένες προσωπικές σχέσεις.  Για να αναπολούμε στο μέλλον τι καταφέραμε και όχι τι προσπαθήσαμε...

Ενιαίο Μέτωπο Φιλοευρωπαίων Μεταρρυθμιστών

Η Δράση έχει αναλάβει πρωτοβουλία να προωθήσει στο Ανοικτό Συνέδριό της της 1-2 Δεκεμβρίου 2012 την συνεργασία του μεταρρυθμιστικού, φιλοευρωπαϊκού χώρου σε ενιαίο μέτωπο.

Η ενοποίηση του φιλοευρωπαϊκού μεταρρυθμιστικού χώρου είναι μονόδρομος, αν πρόκειται να αποκτήσει κάποτε φωνή και επιρροή. Η νέα, γενναία απόπειρα της Δράσης είναι αξιέπαινη και έχει τουλάχιστον κάποια από τα στοιχεία που απαιτούνται για να μην υπάρξουν εμπόδια στην προσέλευση των ενδιαφερόμενων:

• Ανιδιοτέλεια
• Ανοικτή ατζέντα
• Έλλειψη προαπαιτουμένων

Μπορώ να σκεφτώ τα παρακάτω επιχειρήματα γιατί κανείς δεν πρέπει να λείψει:

• Για μονόδρομο πρόκειται, όχι περί εύκολου ή δύσκολου
• Ένα 6% έμεινε εκτός βουλής λόγω της πολυδιάσπασης και τώρα έχουμε ρυθμιστή την ΔημΑρ αντί των φιλοευρωπαίων μεταρρυθμιστών
• Οι διαφορές των συνιστωσών του ΣΥΡΙΖΑ είναι πολύ μεγαλύτερες από των μεταρρυθμιστών. Αν αυτοί μπορούν, γιατί όχι κι εμείς;
• Όποιος δεν ικανοποιείται από αυτή την πρόταση, αν θέλει να είναι καλόπιστος, οφείλει να διατυπώσει μια εναλλακτική που, απ' όσο ξέρω, δεν υπάρχει

Έχω κάποιες ιδέες προς την κατεύθυνση της διευκόλυνσης των συνθηκών για τη δημιουργία του ενιαίου μετώπου:

• Ο αρχηγός του νέου φορέα φέρεται, αλλά δεν είναι το μεγαλύτερο αγκάθι
  Μου είναι αδιανόητο να θεωρούμε πρόβλημα κάτι που λύνεται εύκολα με καλή προαίρεση και δημοκρατικές διαδικασίες, βάσει, πχ., των ταμειακώς εντάξει σε κάθε φορέα (προφανώς λύσεις υπάρχουν πολλές, αν κανείς θέλει).
  Δεν αντιλαμβάνομαι σχόλια όπως το 'Ο "νέος ηγέτης" έχει γεννηθεί ...' και νομίζω πως ούτε ο προτεινόμενος σε αυτό, στο οποίο αρνούμαι να δώσω σύνδεσμο...
  Ο ηγέτης δεν χρειάζεται να έρθει ουρανοκατέβατος. Ούτε χρειάζεται να είναι από την αρχή ο καλύτερος επί γης. Αρκεί να προκύψει από κοινά αποδεκτή διαδικασία με πρόβλεψη τακτικής επανεκλογής. Δημοκρατικά, δηλαδή, χρειάζεται κάτι άλλο;
• Ποιες να είναι αυτές οι κοινές θέσεις; Η Ευρωπαϊκή Ένωση, πχ., ξεκίνησε με μικρή ατζέντα και με βραδύ ρυθμό έχει κάνει πολύ δρόμο. Εδώ αιχμή του δόρατος μπορεί να είναι ο ελάχιστος κοινός παρονομαστής με την ευρύτερη αποδοχή, ώστε να πιάσουμε πρόθυμα το δόρυ όλοι μαζί
  Σταδιακά, ως αποτέλεσμα διαβούλευσης, η αιχμή διευρύνεται με νέα αντικείμενα ομόφωνης αποδοχής. Νομίζω άνετα μπορεί το εγχείρημα να ξεκινήσει με 2 (καταπολέμηση του πελατειακού, παρασιτικού κράτους και λειτουργία των θεσμών & της δικαιοσύνης) και να φτάσει τάχιστα τα 10+.
• Να προσαρμοστούν τα καταστατικά των ενδιαφερόμενων φορέων, ομάδων, κομμάτων κτλ. ώστε να επιτρέπουν στα μέλη τους να είναι μέλη και σε οποιοδήποτε άλλο φορέα, ομάδα, κόμμα κτλ. που ανήκουν σε κοινό συνασπισμό, μέτωπο κτλ. και στον ίδιο τον συνασπισμο ή μέτωπο κτλ.
  Εκτιμώ ότι έτσι θα επιταχυνθεί η όσμωση και θα μειωθεί ο ανταγωνισμός. Κάποιοι σχηματισμοί είναι ήδη ανοικτοί (Δυναμική Ελλάδα, "δημιουργία, ξανά!") και κάποιοι έχουν σε προσωρινή αναστολή το σχετικό άρθρο (Ενωμένη Ελλάδα). Αυτό είναι σημάδι ότι οι φορείς αναγνωρίζουν την ανάγκη απουσίας αποκλειστικότητας στην πλαισίωση από μέλη που βρίσκουν νόημα παρουσίας και σε άλλους φορείς και είναι ενθαρρυντικό.
• Προσυπογράφω με ενθουσιασμό την πρόταση του Ιωσήφ Αβράμογλου να έχουν όλοι οι σύνεδροι ένα badge ώστε να συστήνονται/αναγνωρίζονται εύκολα (πολλοί ήδη γνωριζόμαστε από το Διαδίκτυο, αλλά όχι διά ζώσης) και να επιταχύνεται η παραγωγική διαδικασία.

Με αυτές τις σκέψεις, ελπίζω να σας δω όλους εκεί. Πρόκειται για προσκλητήριο και οι απουσίες δύσκολα θα δικαιολογηθούν...