Έκτοτε, οι εξελίξεις υπήρξαν ταχύτατες (σε βαθμό προμελέτης), με κυριότερες το κλείσιμο των τραπεζών, την επιβολή περιορισμών στη διακίνηση κεφαλαίου (capital control) και την αβεβαιότητα γύρω από την πλήρη καταβολή μισθών και συντάξεων, αλλά και βιωσιμότητας για τις ιδιωτικές επιχειρήσεις, ειδικά τις συναλλασσόμενες με το εξωτερικό. Στην πορεία ενηλικιώθηκε και ένα κίνημα, το «Μένουμε Ευρώπη».
Όλα τα επιχειρήματα υπέρ του «Ναι» ή του «Όχι», καθώς και με τα διαδικαστικά του δημοψηφίσματος έχουν αναφερθεί μέχρι εξαντλήσεως. Στο παρόν καταγράφω σε δόσεις μερικές από τις ουδέτερες σκέψεις μου, σαν να σκέφτομαι φωναχτά. Αν σας αγγίζουν, σας καλώ να τις αξιοποιήσετε όπως νομίζετε, μερικά ή συνολικά.
 |
| Προσοχή! Μόνο με + είναι έγκυρο το ψηφοδέλτιο, ούτε με ✓, ούτε με ✗ |
Η ηθική και λογική διαφορά των στάσεων στο #dimopsifisma
2. Ένα μέρος αυτών που θέλουν το #oxi, τρίβουν τα χέρια τους έχοντας εξασφαλίσει την παραμονή των χρημάτων _τους_ στο Ευρώ και _βασιζόμενοι_ στην έξοδο από την Ευρωζώνη
3. Οι υπόλοιποι του «όχι», θεωρώντας ότι δεν έχουν τίποτα άλλο να χάσουν, συνεργούν ακούσια στην εξέλιξη όπου οι _μόνοι σίγουρα_ ωφελημένοι είναι οι παραπάνω και αναλαμβάνουν και τον λογαριασμό! Yπερήφανα και αξιοπρεπώς, με το σκεπτικό «τουλάχιστον μαζί μας θα καταστραφούν και οι άλλοι», υπονομεύουν το μέλλον όλων, αλλά πρωτίστως το δικό τους!
Το παρόν άρθρο πρωτοδημοσιεύτηκε στο ιστολόγιο «Επί Παντός» με τίτλο «Δημοψήφισμα 5/7/2015».
Posts
