Saturday, July 4, 2015

Η Ελλάδα της Κρίσης και το Προβληματικό Αεροπλάνο

Διαφορετικοί άνθρωποι αξιολογούν την ίδια κατάσταση διαφορετικά. Έτσι συμβαίνει και με την τρέχουσα πολυετή οικονομική (και όχι μόνο) κρίση στην Ελλάδα.

Σύμφωνα με τη δική μου αξιολόγηση, η Ελλάδα είναι σαν ένα προσημειωμένο αεροπλάνο (χρέος) που πετάει με σοβαρή μηχανική αδυναμία να προσγειωθεί (θεσμικά προβλήματα, κακοδιαχείριση κτλ.) και ταυτόχρονη διαρροή καυσίμων (πρωτογενές έλλειμμα, αδυναμία δανεισμού και εξυπηρέτησης χρέους). Οι Θεσμοί (πρώην Τρόικα), είναι μια συνδυασμένη φιλική δύναμη στο έδαφος που, ανταποκρινόμενοι στο αίτημα του αεροπλάνου (ενδιαφερόμενοι και για δικούς τους λόγους για την ακεραιότητά του), βοηθάει την κατάσταση. Με μηχανικούς (τεχνοκράτες με προτάσεις μεταρρυθμίσεων) βοηθάει στην επισκευή της βλάβης και με ελεγκτές εναέριας κυκλοφορίας (πολιτικούς) της προσφέρει έκτακτη διέλευση από αεροδιαδρόμους (ρευστότητα) στους οποίους δεν έπρεπε να βρίσκεται και εναέριο ανεφοδιασμό (εξυπηρέτηση χρέους).
Όσο κι αν η προσπάθεια των Θεσμών ενδεχομένως αποτυγχάνει, δεν χάλασαν αυτοί το αεροπλάνο (εδώ, υποθέτω, αρχίζουν οι διαφωνίες). Επίσης, δεν είναι αποκλειστικά υπεύθυνοι για το κατά πόσον πλήρωμα και επιβάτες ακολουθούν τις προτάσεις τους για επισκευή και επιτυγχάνουν τους χειρισμούς του ανεφοδιασμού στον αέρα. Αν η προσπάθεια βοήθειας αποτύχει, ανεξαρτήτως του ποιος έφταιξε, το αεροπλάνο θα πέσει λόγω των βλαβών (που προκάλεσε η μεταπολιτευτική μας ιστορία) και της βαρύτητας (παγκοσμιοποιημένες αγορές).
Παρότι με τις δοκιμές επισκευής των βλαβών οι αρωγοί από το έδαφος μπορεί να επιβραδύνουν ή να επιταχύνουν την πτώση, το αεροπλάνο δεν το ρίχνουν ούτε οι μηχανικοί, ούτε οι ελεγκτές εναέριας κυκλοφορίας, ούτε οι πιλότοι του αεροσκάφους ανεφοδιασμού.
«Η πτήση διακόπτεται», από την ανάρτηση «Ο Κυβερνήτης του Αεροσκάφους την Ώρα των Κλυδωνισμών δεν Ρωτάει τους Επιβάτες» (http://panayiotistelevantos.blogspot.gr/2015/07/blog-post_20.html)
«Η πτήση διακόπτεται...»
Αυτό που νομίζω ότι γίνεται είναι ότι το πλήρωμα και οι επιβάτες του αεροπλάνου κάνουν συστηματικά του κεφαλιού τους. Μετά, για ό,τι πηγαίνει στραβά, των συνεπειών των βλαβών και της βαρύτητας περιλαμβανομένων, κατηγορούν αυτούς που κακήν κακώς βοηθούν να κατέβει το αεροπλάνο στο έδαφος όσο πιο ομαλά γίνεται.
Φυσικά, κάθε διαφορετική αξιολόγηση είναι συζητήσιμη. Αυτό δεν αναιρεί την ειλικρινή προσπάθεια δημιουργίας ενός ακριβούς μοντέλου αντίληψης της κατάστασης. Ούτε τον ειλικρινή φόβο όποιου πιστεύει στην ακρίβεια του μοντέλου ότι η βαρύτητα και οι βλάβες ρίχνουν το αεροπλάνο.

Γιατί, άραγε, η διαφορετική άποψη μιας άλλης εκτίμησης αποκαλεί όποιον πιστεύει σ' αυτό το μοντέλο τρομολάγνο, προδότη, γερμανοτσολιά, προσκυνημένο, αναξιοπρεπή και τα άλλα χαριτωμένα που ακούμε ενόψει του δημοψηφίσματος;
Μπορείς να θεωρήσεις τις φωνές των επιβατών του αεροπλάνου, που αισθάνονται (έστω και εσφαλμένα) την πτώση με μερικά g, ως εκφοβισμό ή απειλή στους υπόλοιπους; Κι αν δεν έχουν παραισθήσεις;

#GRinEuro #dimopsifisma #Nai #Oxi

Το παρόν άρθρο πρωτοδημοσιεύτηκε στο ιστολόγιο «Επί Παντός» με τίτλο «Η Ελλάδα της Κρίσης και το Προβληματικό Αεροπλάνο».

No comments: