Βραχεία Μνήμη Έχουμε

Με αφορμή την επικαιρότητα και την ανάλυση του κ. Γιάννη Μαυρή της Public Issue "Τα νέα δημοσιονομικά μέτρα δεν γίνονται κοινωνικά αποδεκτά" (ειδικότερα το διάγραμμα 6 και το διάγραμμα 8) σχολίασα τα παρακάτω στην "ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ της ΚΙΝΗΣΗΣ Πολιτικής Διαβούλευσης μελών και φίλων του ΠΑΣΟΚ":

"Λυπάμαι, αλλά δεν μπορώ να ξεχάσω το 1981-89. Τότε, επί παντοδυναμίας ΠΑΣΟΚ και Ανδρέα Παπανδρέου που έρρευσε άφθονο το χρήμα της τότε ΕΟΚ. Τότε που το δημόσιο χρέος, οι δημόσιοι υπάλληλοι και ο δημόσιος τομέας (στενός και ευρύτερος) πολλαπλασιάστηκαν χωρίς να γίνει η αντίστοιχη ανάπτυξη.

Είναι λίγο ειρωνικό να προσδοκάμε τη σωτηρία από το ίδιο ΠΑΣΟΚ που έθεσε τον θεμέλιο λίθο της σημερινής κατάντιας με σωρεία πράξεων και παραλήψεων (που δεν είναι της παρούσης). Και η προσδοκία σήμερα, θυμίζω, δεν είναι να γίνουμε ένα ακόμα πιο ισχυρό, αυτόνομο, ανεπτυγμένο κράτος, όπως ήταν το 1981, αλλά να γλυτώσουμε τη χρεοκοπία! Πώς 30 χρόνια μετά κατέβηκε ο πήχυς τόσο χαμηλά;

Χρειάζεται να χρεωκοπήσουμε για να καταλάβουν κάποιοι ότι οι κρατικές τσέπες δεν είναι απύθμενες; Γιατί όχι; Εδώ χρειάστηκε να απειληθεί (το αφορολόγητο τμήμα από) το εισόδημά μας για να πεισθούμε να βοηθήσουμε στη διεύρυνση της φορολογικής βάσης, ζητώντας και παίρνοντας, επιτέλους, απόδειξη, κατ' εφαρμογή ενός νόμου που υπάρχει (ανεφάρμοστος και αυτός) πολλά χρόνια τώρα...

Ευτυχώς, τα τελευταία χρόνια, όλο και περισσότεροι Έλληνες είμαστε έτοιμοι να συνδράμουμε και να επιβραβεύσουμε αυτόν που επιδιώκει και επιτυγχάνει εθνικά ωφέλιμο αποτέλεσμα, όποια κομματική σημαία κι αν κρατάει. Καλή επιτυχία, λοιπόν, σε οτιδήποτε είναι καλό για τον τόπο."

Αν 36% των Ελλήνων αρκούμαστε να λέμε "όλοι εξίσου φταίνε", απλώς έχουμε πολύ βραχεία μνήμη...