Και τι κάνουν σήμερα αυτές οι μονάδες;
Λειτουργούν η κάθε μία για τον εαυτό της περιμένοντας ένα θαύμα. Σωστές αναλύσεις στον έντυπο και ηλεκτρονικό Τύπο, με likes και followers, συζητήσεις σε μικρά ελιτιστικά παρεάκια, αλλά μικρή διάθεση συνεργασίας. Γιατί; Διότι ο άλλος, ή η άλλη, που είναι δίπλα μας -και που πιστεύει στα ίδια βασικά πράγματα- δεν είναι της αρεσκείας μας. Κάποιοι «ανήκαν και στο παλιό πολιτικό σύστημα». Αλλοι, χωρίς να το λένε δημόσια φυσικά, έχουν μια απαρέσκεια για γυναίκες σε υπεύθυνες θέσεις. Αλλοι «είχαν κάποτε πάει με το ΠΑΣΟΚ». Μερικοί θέλουν τον «φορέα» τους βρέξει-χιονίσει κι ας ξέρουν ότι δεν έχει καμιά προοπτική να μπει στη Βουλή και να συντελέσει σε κάποια αλλαγή. Επώνυμα στελέχη των παλιών «μεγάλων» κομμάτων καταγγέλλουν, άμεσα ή έμμεσα (όπως έγινε πρόσφατα στην παλιά Βουλή), τα κόμματα στα οποία ανήκουν, ξέρουν ότι μ' αυτά η Ελλάδα δεν έχει μέλλον, δεν έχουν όμως το πολιτικό θάρρος να σηκωθούν να φύγουν απ' αυτά και να συντελέσουν έτσι στη δημιουργία μιας νέας, ευρύτερης και ισχυρότερης, ανατρεπτικής πολιτικής δύναμης. Τέλος, διάφοροι ανεξάρτητοι μεταρρυθμιστές και διανοούμενοι, που πιστεύουν λίγο - πολύ στα ίδια πράγματα, απεχθάνονται γενικώς την πολιτική, ακόμα και τα μικρά αλλά πολιτικώς υπεύθυνα κόμματα, γιατί ίσως θα τα ήθελαν μεγάλα «με το καλημέρα» για να αξίζει τον κόπο να τα τιμήσουν με την παρουσία τους.
Κα Μπακογιάννη, είστε η πρώτη της τρέχουσας βουλής που έκανε εκτενή αυτοκριτική και στροφή που δείχνει με πράξεις ότι εννοείτε αυτά που λέτε. Αυτό και μόνο σας ξεχωρίζει θετικά από τους συναδέλφους σας. Η παρουσία της Δημοκρατικής Συμμαχίας, παρά τις όποιες ατέλειες και την αδυναμία της φωνής της, είναι μια ακτίνα φωτός μέσα στο επιεικώς απογοητευτικό κοινοβούλιο.
Χάρηκα ιδιαίτερα με την παρουσία σας στο 2ο Συνέδριο της Δράσης, ειδικά τη στιγμή που είπατε "Πρέπει να βρούμε ένα τρόπο το μεταρρυθμιστικό μέτωπο να είναι ενιαίο.", μέχρι που μου το πήρατε πίσω με το παραπάνω άρθρο σας.
Σύμφωνα με το άρθρο του κου Κ. Ζούλα "Ψάχνουν τον νέο Παπαδήμο" στο ίδιο φύλλο της Καθημερινής όπου δημοσιεύεται και το δικό σας, "όπως διαμηνύουν οι επικεφαλής των ανεξάρτητων οργανώσεων, απαράβατη προϋπόθεση για να γίνει εφικτή η δική τους συμμετοχή είναι η μη συμμετοχή πολιτικών προσώπων στην εμπροσθοφυλακή. Ενδεχόμενο που φαίνεται να βρίσκει σύμφωνο υπό κάποιους όρους τον κ. Στ. Μάνο, όχι όμως και την κ. Μπακογιάννη".
Είναι χρήσιμο οι προθέσεις σας να γίνονται ορθά αντιληπτές και ή ο κος Ζούλας σας παρεξήγησε, ή δεν εκφραστήκατε με επαρκή σαφήνεια. Καλώς ή κακώς, έχετε παρελθόν. Προσπαθείτε, έστω τώρα, να κάνετε αυτό που πολλοί επιθυμούμε για την Ελλάδα λέγοντας αλήθειες και χρεώνεστε γι' αυτό, συχνά κατά τρόπο άδικο, αλλά ούτε κι εσείς φύγατε. Και τώρα, αναφερόμενη σ' αυτές τις "μονάδες", μας αδικείτε εσείς.
Δεν είμαστε περισσότερο "ελιτιστικά παρεάκια" από όσο είναι η Δημοκρατική Συμμαχία. Είμαστε πολίτες επαγγελματίες που συσπειρωνόμαστε γύρω από 5 Βασικές Αρχές για να επιτύχουμε εκεί όπου οι επαγγελματίες της πολιτικής αποτυγχάνετε. Αντίθετα από τους 300 της βουλής, νοιαζόμαστε έμπρακτα για τον τόπο μας. Αγωνιζόμαστε όπως μπορούμε γι' αυτόν (την ίδια ώρα που είμαστε θύματα των πολιτικών της μεταπολίτευσης) στο χρόνο που μας απομένει από τον αγώνα μας να κρατήσουμε τη δουλειά μας, να βρούμε άλλη (όσοι τη χάσαμε) και να τα βγάλουμε πέρα, όσοι χρεωθήκαμε τις οριζόντιες περικοπές. Πολιτικών στις οποίες υπήρξατε κι εσείς συνυπεύθυνη μαζί με πολλούς από τους σημερινούς συναδέλφους σας στη βουλή, χωρίς κανείς σας να υφίσταται ανάλογες συνέπειες.
Παρακαλώ διαβάστε προσεκτικά το εξαιρετικό άρθρο του κου Ζούλα. Προσωπικά πιστεύω ότι ο τίτλος και ο υπότιτλος του άρθρου το αδικούν. Μεταφέρει όμως πολύ καλά το κλίμα και την ουσία: "απαράβατη προϋπόθεση για να γίνει εφικτή η δική τους συμμετοχή είναι η μη συμμετοχή πολιτικών προσώπων στην εμπροσθοφυλακή". Πρόκειται για απαίτηση των πολιτών, όχι για καπρίτσιο. Και είναι απαίτηση συμβολική, όχι κάποιου είδους βεντέτα. Είναι η φυσική συνέπεια της άρνησης της βουλής να αυτοκαθαρθεί. Αφού δεν το πράξατε μόνοι σας, όπως οφείλατε, τώρα παίρνουν μπροστά οι συνοπτικές διαδικασίες. Και, μαζί με τα ξερά, είναι επόμενο να κινδυνεύουν να καούν και τα χλωρά.
Κα Μπακογιάννη, έχετε την ευφυΐα να διακρίνετε τη διαφορά του αποκλεισμού, από τον αποκλεισμό συμμετοχής στην εμπροσθοφυλακή. Κανένας δεν περισσεύει, δεν έχουμε τέτοια πολυτέλεια. Έχετε και τα αντανακλαστικά να αναγνωρίσετε τις απαιτήσεις των καιρών. Δεχτείτε το συμβολισμό και πράξετε ό,τι σας αναλογεί, λαμβάνοντας υπόψιν ανάγκες και επιθυμίες πέραν των δικών σας. Έτσι, για να δώσετε και στους πιο δύσπιστους την καλή μαρτυρία που σας αμφισβητούν.